Ας ζητήσουν τη βοήθεια του στρατού…

Δεν έλειψαν οι εκπλήξεις σε αυτές τις δύο τελευταίες αγωνιστικές του UEFA Nations League: αν κρίνω από πολλά αποτελέσματα που είχαμε δεν βρίσκονται και στην καλύτερη κατάσταση οι ευρωπαϊκές ομάδες που συγκαταλέγονται μεταξύ των φαβορί για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η τελική φάση του οποίου θα ξεκινήσει στο Κατάρ σε καμιά σαρανταριά μέρες.

Οι Γερμανοί και οι Αγγλοι έχουν προβλήματα σε άμυνα και επίθεση, οι Γάλλοι ασχολούνται με τον Πογκμπά και με το αν έχει προσλάβει μάγους (!), οι Ισπανοί έχουν μπει σε μια διαδικασία ασταμάτητης ανανέωσης, οι Πορτογάλοι αντιθέτως δυσκολεύονται να πουν αντίο σε πολλά μεγάλα παιδιά, ενώ οι Ιταλοί ως γνωστόν από το Μουντιάλ έχουν αποκλειστεί πάλι πριν αυτό αρχίσει.

Δεν υπάρχει

Επειδή δεν μπορώ να πιστέψω πως σαράντα μέρες πριν από την έναρξη του Μουντιάλ όλοι έχουν αποκτήσει άλυτα προβλήματα, καταλήγω στο συμπέρασμα πως οι εκπλήξεις στο UEFA Nations League οφείλονται στο UEFA Nations League: θέλω να πω πως η συγκεκριμένη διοργάνωση μοιάζει τόσο πολύπλοκη ώστε ακόμα και παίκτες και προπονητές δεν καταλαβαίνουν για ποιο ακριβώς λόγο τους ταλαιπωρούν! Ο νικητής λέει του εφετινού UEFA Nations League θα προκύψει μετά από ένα Final 4 που θα γίνει του χρόνου: τρέχα γύρευε. Πραγματικά απορώ πόσοι ποδοσφαιρόφιλοι στην Ευρώπη ξέρουν πόσα UEFA Nations League έχουν γίνει και ποιες ομάδες τα κατέκτησαν. Αλλη τέτοια διοργάνωση δεν υπάρχει…

Επιστολή

Διάβαζα την επιστολή που έστειλε στο ΔΣ της ΕΠΟ ο πρόεδρος της Λίγκας Βαγγέλης Μαρινάκης κι αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν αυτά που στην επιστολή τονίζει, να χρειάζεται να τα επισημάνει σε όσους (ισχυρίζονται πως) διοικούν μια ομοσπονδία: πρόκειται για πράγματα αυτονόητα. Χωρίς να σας κουράσω εξηγώ. Η ΕΠΟ έχει αναλάβει την υποχρέωση να κάνει πράξη τις αλλαγές που συμφώνησε με την UEFA και την ελληνική κυβέρνηση.

Μια από τις δεσμεύσεις της είναι να κάνει διαγωνισμό (και μάλιστα διεθνή) για να καλύψει τρεις θέσεις: τη θέση του CEO, του αναπληρωτή CEO και του τεχνικού διευθυντή της ομοσπονδίας. Τι επιχείρησε χθες το ΔΣ της ΕΠΟ; Να περάσει την ανανέωση της θητείας του Ιάκωβου Φιλιππούση (που ήταν προσωρινός CEO) χωρίς να κάνει διαγωνισμό. Το έκανε μάλιστα όταν πέραν της δέσμευσης στην UEFA και στην κυβέρνηση, υπάρχει και απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου που τον διαγωνισμό τον επιβάλει.

Πραξικόπημα

Ο Μαρινάκης είπε ότι τυχόν αθέτηση των συμφωνιών θα θεωρηθεί πραξικόπημα και υποσχέθηκε νέες δικαστικές προσφυγές. Ο πρόεδρος Τάκης Μπαλτάκος αναδιπλώθηκε. Στο Πάρκο Γουδή λένε πως αυτή την αναδίπλωση ο πρόεδρος την έκανε με χαρά, διότι δεν ήθελε την παράταση της θητείας του Φιλιππούση: δεν το γνωρίζω.

Ωστόσο η απόφαση να ανανεωθεί η θητεία του εν λόγω στελέχους χωρίς σεβασμό στις προβλεπόμενες διαδικασίες, δείχνει μόνο ένα πράγμα: ότι οι άνθρωποι λειτουργούν χωρίς να τους νοιάζει τίποτα – δεν σέβονται ούτε όσα οι ίδιοι συμφωνούν. Αυτό θα έπρεπε πραγματικά να προβληματίζει κυρίως την κυβέρνηση: αυτή κοροϊδεύουν. Διότι το μνημόνιο που προβλέπει διεθνείς διαγωνισμούς για τους διευθυντές (διαγωνισμούς τους οποίους η ΕΠΟ δεν πραγματοποιεί μήνες τώρα…) η κυβέρνηση το υπέγραψε με την UEFA κι όχι ο Μαρινάκης.

Ο Μαρινάκης απλά τους έπιασε πάλι με τη γίδα στην πλάτη και τους υποχρέωσε σε αναδίπλωση, αλλά δεν μπορεί η Λίγκα να λειτουργεί ως εποπτικός μηχανισμός: έχει τα δικά της. Υπάρχουν κρατικοί εποπτικοί μηχανισμοί; Κι αν ναι, τι κάνουν; Θα ψάξει κανείς να βρει για ποιο λόγο υπήρχε στο πρόγραμμα μια σκηνοθετημένη παρανομία ή όχι; Ρητορικά είναι τα ερωτήματα: το ξέρω πως δεν θα το κάνει κανείς…

Γιατί

Τι άλλο ξέρω; Πως ακόμα κι αν γίνει ο αυστηρότερος διαγωνισμός και υπάρξουν τα σοβαρότερα κριτήρια για την επιλογή των επαγγελματικών στελεχών που στην ομοσπονδία είναι απαραίτητα και πάλι δύσκολα η ΕΠΟ θα γίνει ομοσπονδία κανονική. Εδώ οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το προπονητικό κέντρο της Εθνικής και θα αρχίσουν να ενδιαφέρονται για τη λειτουργία της ομοσπονδίας; Γιατί να το κάνουν; Δείτε για παράδειγμα τι έγινε πάλι με την έδρα της Εθνικής.

Εδρα

Η ομάδα του Πογέτ έπαιξε τον Ιούνιο δύο παιχνίδια στον Βόλο (με την Κύπρο και το Κόσοβο), τα κέρδισε και τα δύο και μετά από χρόνια είδαμε στα παιχνίδια της αληθινό και ωραίο κοινό: οικογένειες, ποδοσφαιρόφιλους, πιτσιρικάδες, απλό και ωραίο κόσμο που γέμισε το Πανθεσσαλικό που 18 χρόνια μετά τα εγκαίνιά του έμοιαζε να έχει ξαφνικά λόγο ύπαρξης – μιλάμε για ένα γήπεδο που δεν γέμισε ούτε τον καιρό των Ολυμπιακών Αγώνων κι ενώ είχε δημιουργηθεί για να φιλοξενήσει κάποια παιχνίδια του ποδοσφαιρικού τουρνουά του. Οι Βορειοϊρλανδοί ωστόσο αρνήθηκαν να πάνε να αγωνιστούν στον Βόλο – σε μια πόλη που δεν έχει αεροδρόμιο και δεν δέχτηκαν οι 600 περίπου οπαδοί που τους συνόδευσαν να μεταφερθούν εκεί με πούλμαν. Ετσι το ματς ορίστηκε να γίνει στην κακοφωτισμένη, ακατάλληλη και προβληματική για διεθνή παιχνίδια Ριζούπολη. Αλλά το αστείο δεν είναι αυτό: το αστείο είναι ότι στο ίδιο γήπεδο η ΕΠΟ όρισε να γίνει την επόμενη μέρα και παιγνίδι Κυπέλλου του Απόλλωνα (!) λες και η Ριζούπολη είναι το Μαρακανά και το χόρτο της δεν χρειάζεται καμία συντήρηση! Με απλά λόγια και τους έβγαλε από τη δύσκολη θέση ο Απόλλωνας και πήγαν να τον μπλέξουν. Οχι γιατί έχουν κάτι εναντίον του. Αλλά γιατί κι αυτό το ζήτημα, το αντιμετώπισαν με πρακτικές άρπα κόλα – όπως όλα σχεδόν.

Καβγάς

Στο μεταξύ είπα Πανθεσσαλικό και θυμήθηκα τον χθεσινό καβγά του Βόλου με τον Αρη. Οι δυο ομάδες αγωνίζονται στο γήπεδο αυτό την επόμενη αγωνιστική. Ο Αρης είχε ζητήσει δυο χιλιάδες εισιτήρια για τους οπαδούς του. Αρχικά είχε φανεί πως θα του τα έδιναν. Ο Βόλος τελικά αποφάσισε να μην του δώσει εισιτήρια και μάλιστα να μην εκδοθούν καθόλου εισιτήρια – ούτε για τους οπαδούς του. Η Θεσσαλονίκη είναι όμως δυο ώρες από τον Βόλο και ο πειρασμός να μπουν κάποιοι σε αυτοκίνητα και να κατεβούν μια βόλτα θα είναι μεγάλος: ο καιρός προσφέρεται και για πέρασμα από τα τσιπουράδικα της παραλίας. Θυμίζω ότι πέρυσι στο ματς αυτό είχαν γίνει τεράστια επεισόδια: πάλι ο Βόλος είχε αρνηθεί να δώσει εισιτήρια και παρ’ όλα αυτά οι οπαδοί του Αρη το ταξίδι το έκαναν. Ας φροντίσει η αστυνομική διεύθυνση Βόλου να μην έχουμε τα περσινά. Ας βάλουν περιπολικά στις εισόδους της πόλης ή ας ζητήσουν τη βοήθεια του στρατού: έτσι κι αλλιώς στην Ελλάδα το να πας στο γήπεδο μοιάζει ολοένα και πιο πολύ με ποινικό αδίκημα…