Ιταλία: Θα είναι ο «σύμμαχος» Σαλβίνι το πρώτο πολιτικό «θύμα» της Μελόνι;

Βγήκαν τα «μαχαίρια»

«Ο ανταρτοπόλεμος μεταξύ Μελόνι και Σαλβίνι άρχισε καθώς ξεκινούν τις διαπραγματεύσεις για την κυβέρνηση, σαν να ήταν το δεύτερο μισό της προεκλογικής εκστρατείας», σχολιάζει η Corriere della Sera, καθώς οι δύο πολιτικοί αρχηγοί και οιονεί σύμμαχοι είχαν το απόγευμα της Τετάρτης την πρώτη μετεκλογική συνάντησή τους.

«Στο διάστημα μεταξύ του κλεισίματος της κάλπης και του ανοίγματος της κοινοβουλευτικής περιόδου», στις 13 Οκτωβρίου, αναφέρει η ιταλική εφημερίδα, «ο αρχηγός της Λέγκα προσπαθεί να ενισχύσει το προφίλ του ή τουλάχιστον να μην χάσει την κομματική ηγεσία, μετά την μεγάλη απώλεια ψήφων».

Οι φωνές δυσαρέσκειας στο κόμμα του έχουν πλέον ενταθεί, πολλώ μάλλον όταν κορυφαία στελέχη δεν κατάφεραν καν να εκλεγούν.

Οι περισσότεροι αξιώνουν την παραίτηση του Σαλβίνι. Προσπαθώντας να αποσοβήσει το εσωκομματικό αντάρτικο, ο ίδιος ανέλαβε την ευθύνη για τη συρρίκνωση των ποσοστών.

Αντέτεινε ωστόσο σε επιτελική κομματική συνάντηση, την Τρίτη, ότι είχε κομβικό ρόλο στην κατάρρευση της κυβέρνησης Ντράγκι, καθώς και στον «τορπιλισμό» της προεκλογικής συνεργασίας μεταξύ του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος και των «Πεντάστερων».

Ως μεσοβέζικη λύση αποφασίστηκε τελικά η διοργάνωση τοπικών κομματικών συμβουλίων έως το τέλος του έτους, περιφερειακών τον Ιανουάριο και αργότερα -χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα- ένα εθνικό συνέδριο που θα κρίνει το μέλλον του κόμματος και του Σαλβίνι.

Αυτή η «εκεχειρία» έχει ωστόσο ένα κόστος. Ο Σαλβίνι δεσμεύτηκε να φέρει το θέμα της αυτονομίας της βόρειας Ιταλίας στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο, μαζί με άλλες δύο προτάσεις, που μπορούν να δημιουργήσουν πρόσθετα προβλήματα στη Μελόνι.

Συμμαχικές «τρικλοποδιές»

Προκαταβάλλοντας την πρώτη μετεκλογική συνάντηση μαζί της, ο Σαλβίνι έθεσε τις προγραμματικές προτεραιότητες του κόμματός του, ενόσω ο ιταλικός Τύπος βοούσε ότι η προαλειφόμενη ως επόμενη πρωθυπουργός δεν θα του έδινε το υπουργείο που αυτός εποφθαλμιά προσωπικά: το Εσωτερικών, το οποίο είχε στιγματίσει με τη μισαλλοδοξία του κατά την περίπου μονοετή θητεία του, πριν από τρία χρόνια.

Μαζί με την αυτονομία του βορρά, ο Σαλβίνι θέλει νόμο κατά των ακριβών λογαριασμών ενέργειας και θεσμοθέτηση εγγυημένης σύνταξης στα 41 χρόνια εργασίας. Όμως οι αξιώσεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τον άμεσο σχεδιασμό της Μελόνι για την επόμενη κυβέρνηση.

Τα δύο τελευταία θα την έφεραν με το «καλημέρα» σε μετωπική σύγκρουση με τις Βρυξέλλες, καθώς θα δημιουργούσαν δημοσιονομικό κενό και «τρύπα» στον προϋπολογισμό. Όσο για την αυτονομία;

Είναι μια μεταρρύθμιση που θα ήθελε να συνδυάσει με την αλλαγή του πολιτικού συστήματος σε προεδρικό, η οποία ωστόσο απαιτεί συνταγματική μεταρρύθμιση και ευρεία πολιτική συναίνεση, δεδομένου ότι το μπλοκ Ακροδεξιάς-Δεξιάς δεν εξασφάλισε τη «σούπερ πλειοψηφία» σε Βουλή και Γερουσία.

Αναλυτές εκτιμούν ότι ο Σαλβίνι ακολουθεί μια μαξιμαλιστική προσέγγιση, για να εξασφαλίσει εγγυήσεις ότι θα επιλέξει τα δικά του στελέχη στην κυβέρνηση, χωρίς βέτο στα ονόματα. Είτε από τη Μελόνι, είτε από τον Ιταλό πρόεδρο, Σέρτζιο Ματαρέλα.

Έπειτα από την ωριαία συνάντηση των ηγετών τους, η Λέγκα και τα Αδέλφια της Ιταλίας εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση διαπιστώνοντας «μεγάλη συνεργασία και ενότητα σκοπού… υπό το πρίσμα της περίπλοκης κατάστασης που βιώνει η Ιταλία».

Υπόγειες συμμαχίες

Στον Τύπο άρχισαν εν τω μεταξύ να κυκλοφορούν σενάρια για δύο θέσεις αντιπροέδρων της κυβέρνησης, με τη μια να προορίζεται πιθανόν για τον Σαλβίνι. Ως έτερη εναλλακτική λύση, αναφέρεται, εξετάζεται να του ανατεθεί ένα μικρό υπουργείο.

Κατά τα λοιπά, η Μελόνι έδειχνε να ρίχνει «αλάτι στις πληγές» του. Φέρεται να γράφει και να σβήνει για το υπουργείο Εσωτερικών το όνομα του αναπληρωτή γραμματέα της Λέγκα και εσωκομματικού αντιπάλου του Σαλβίνι, Τζιανκάρλο Τζορτζέτι (υπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης στην απερχόμενη κυβέρνηση Ντράγκι).

Λέγεται επίσης ότι έχει εντείνει τον τελευταίο καιρό τις επαφές με τους ισχυρότερους δελφίνους στη Λέγκα, Μασιμιλιάνο Φεντρίγκα και Λούκα Τζάια. Προφανώς όχι τυχαία, γράφεται, στις περιφέρειες των δύο, στο Φριούλι-Βενέτσια Τζούλια και στο Βένετο, καταγράφηκε μεγάλη διαρροή ψήφων προς τα Αδέλφια της Ιταλίας.

Στελέχη του κόμματος του Σαλβίνι διαμαρτύρονται ότι εάν δεν γίνει άμεσα εθνικό συνέδριο της Λέγκα, το κόμμα μπορεί να είναι «νεκρό» σε έξι μήνες. Παρεμπιπτόντως, τόση διάρκεια ζωής δίνει σε μια ακροδεξιά κυβέρνηση υπό τη Μελόνι και ο πρώην υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης και νυν επικεφαλής της Κεντρώας Συμμαχίας, Κάρλο Καλέντα.

«Είμαι πεπεισμένος ότι αυτή η κυβέρνηση δεν θα αντέξει πολύ, τόνισε, «καθώς υπάρχει μια “τέλεια καταιγίδα” με αύξηση των επιτοκίων, πληθωρισμό, ύφεση τον επόμενο χρόνο, υπερβολικά υψηλό ενεργειακό κόστος και μια τεράστια εσωτερική σύγκρουση στον δεξιό συνασπισμό. Κι αυτό αποτελεί πολύ σημαντικό κίνδυνο για την Ιταλία»…