O Ερρίκος Λίτσης συστήνει στο in τον «Μάκη»

Ο Ερρίκος Λίτσης είναι από τους ηθοποιούς που άμα τους δεις μια φορά να παίζουν, δεν τους ξεχνάς ποτέ.

Από τις ταινίες του Γιάννη Οικονομίδη αλλά και τις θεατρικές του συμμετοχές ο σπουδαίος ηθοποιός έχει χτίσει το δικό του ξεχωριστό προφίλ και είναι πάντα συνεπής στις οδηγίες των σκηνοθετών του.

Αυτή τη φορά ο Ερρίκος Λίτσης μαζί με τον Βασίλη Κατσικονούρη σκηνοθετούν τον «Μάκη» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Ο ηθοποιός καταπιάνεται με έναν απαιτητικό μονόλογο που έχει γράψει ο Κατσικονούρης και μέσα σε ένα δωμάτιο καλείται να αντιμετωπίσει τις εμμονές του, τα πάθη του αλλά και την μοναξιά του.

Ο Ερρίκος Λίτσης μίλησε στο in για αυτή την τόσο ιδιαίτερη δουλειά.

Τι πραγματεύεται το έργο «Ο Μάκης»;

Την μοναξιά των ηλικιωμένων ανθρώπων, την ματαίωση των ονείρων τους στις περισσότερες περιπτώσεις  και την αγωνία τους για λίγο ακόμα ζωή, πραγματική ζωή, αλλά και τις παρεξηγήσεις που μπορεί να δημιουργηθούν άθελά τους μέσα σε μια οικογένεια. Κι όλα αυτά μέσα από το πρίσμα ενός διαλόγου μ’ ένα χρυσόψαρο, άρα μονόλογος.

Ποιους προβληματισμούς θίγει; Γιατί το επιλέξατε;

Ακριβώς επειδή θέτει τους παραπάνω προβληματισμούς, επειδή όλα αυτά αναπτύσσονται στο έργο με ένα λεπτό εξαιρετικό χιούμορ και παράλληλα μια τραγικότητα, συμφώνησα με τον Βασίλη Κατσικονούρη να παίξω τον ρόλο. Με επέλεξε και τον επέλεξα.

Ποιο είναι το προφίλ του ήρωά σας του Μάκη; Τι κοινά στοιχεία έχετε μαζί του;

Είναι του κλασικού Έλληνα μικροαστού, που γέρασε πιστεύοντας στην αλλαγή του κόσμου προς το καλύτερο, μέσα από μια επανάσταση που δεν θα έρθει ποτέ!

Τα αγκιστρώματα σ’ ένα ένδοξο αριστερό παρελθόν που έρχεται σε σύγκρουση με την πραγματικότητα που ζει. Κι αυτό κάνει τον ήρωά μας κωμικοτραγικό ! Δεν έχω τίποτα κοινό μαζί του, αλλά και όλα είναι κοινά!

Τι σας συγκινεί στο κείμενο ;

Με συγκινεί ιδιαίτερα η μαεστρία που το κείμενο περνά από την κωμωδία στο δράμα και τούμπαλιν !

Τι αναφορές έχει στο σήμερα;

Μα στο σήμερα, στον σύγχρονο ‘Ελληνα, στον γείτονά μας, σε μάς αναφέρεται το έργο.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να έχει πάρει ο θεατής όταν δει την παράσταση;

Δεν έχω πρόθεση να μεταδώσω κανένα μήνυμα, Ο κάθε θεατής ας καταλάβει και ας κρατήσει ότι θέλει από την παράσταση.

Ποια είναι η αγαπημένη σας σκηνή;

Έτσι κι αλλιώς ο μονόλογος είναι σε πραγματικό χρόνο, όλο το έργο είναι μια σκηνή. Ένα από τα αγαπημένα μου σημεία θα έλεγα ότι είναι εκεί που απευθύνομαι – νοερά – στον εγγονό μου …

20 χρόνια από το Σπιρτόκουτο. Τι σας έχει μείνει από αυτήν την ταινία;

Σαν ανάμνηση, το ομαδικό πνεύμα που κυριαρχούσε κατά την διάρκεια των προβών αλλά και γενικά στην κατασκευή της ταινίας. Σαν ηθοποιός, κρατάω το όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικό παίξιμο.