Από τις σελίδες του Μπλεκ και του Αγοριού

Παιχνίδια όπως αυτό που έγινε στο Γουέμπλεϊ τη Δευτέρα το βράδυ ανάμεσα στην Αγγλία και στη Γερμανία μεγαλώνουν την προσμονή για την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το ματς τελείωσε με 3-3 και νόμιζες ότι βγήκε από τις εικονογραφημένες σελίδες του Μπλεκ και του Αγοριού. Οι Γερμανοί προηγήθηκαν με 0-2, θυμίζοντας την ομάδα που στο Γουέμπλεϊ όχι μόνο δεν έχανε ποτέ, αλλά κέρδιζε και ευρωπαϊκά τρόπαια. Οι Αγγλοι απάντησαν με μια επική αντεπίθεση σημειώνοντας τρία γκολ σε 15 λεπτά! Πριν ωστόσο προλάβουν να χαρούν την ανατροπή, οι Γερμανοί ισοφάρισαν και το ματς που ήταν 0-0 στο ημίχρονο ολοκληρώθηκε με τους θεατές να έχουν δει έξι γκολ. Το ότι σχεδόν όλα ήταν αποτέλεσμα απερίγραπτων λαθών δεν νομίζω ότι παίζει κανένα ρόλο: ας προβληματιστούν για αυτό προπονητές και ποδοσφαιριστές.

Προβληματισμός

Η αλήθεια είναι ότι αυτοί προβληματίστηκαν. Ο ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής Γερμανίας Χανς Φλικ χαρακτήρισε απαράδεκτη τη συμπεριφορά της ομάδας του μετά το 0-2 και επανέλαβε αυτό που είχε πει και μετά την πρόσφατη ήττα της από την Ουγγαρία: «Πάλι καλά που αυτά τα λάθη γίνονται πριν απ’ το Παγκόσμιο Κύπελλο». Ο άγγλος κεντρικός αμυντικός Χάρι Μαγκουάιρ, που έχει κάνει λάθη στα δυο πρώτα γκολ των Γερμανών, ζήτησε δημοσίως συγγνώμη – δεν είναι η πρώτη φορά αφού λάθη κάνει συχνά. Αυτοκριτική έκαναν και ο προπονητής τη Εθνικής Αγγλίας Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ και ο αρχηγός της Εθνικής Γερμανίας Τόμας Μίλερ, που ωστόσο καθησύχασαν τους πάντες πως στο Μουντιάλ ανάλογα λάθη δεν θα γίνουν. Αλλά όλα αυτά αμφιβάλω αν ενδιαφέρουν το μεγάλο κοινό: αυτό είδε ένα ματς που έμοιαζε με διαφήμιση ποδοσφαίρου – το είδος του παιχνιδιού που ο κόσμος περίμενε για να αρχίσει να μετρά μέρες για την έναρξη του πρώτου χειμωνιάτικου Παγκοσμίου Κυπέλλου στην ιστορία.

Παντού

Λάθη πολλά είδαμε στα τελευταία ματς των εθνικών ομάδων σχεδόν παντού. Σαράντα μέρες πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου οι ευρωπαϊκές ομάδες που παραδοσιακά το διεκδικούν δεν μοιάζουν να είναι στην καλύτερή τους κατάσταση για λόγους διαφορετικούς. Οι Γερμανοί έχουν σκαμπανεβάσματα στα οποία δεν μας έχουν συνηθίσει: έβαλαν πέντε γκολ στους Ιταλούς τον Ιούνιο και τρία στους Αγγλους την περασμένη Δευτέρα και δεν κατάφεραν να κερδίσουν δυο φορές την Ουγγαρία, που στα τελικά του Μουντιάλ δεν έχει προκριθεί! Οι οπαδοί της Εθνικής Αγγλίας ζητάνε την παραίτηση του προπονητή Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ – ο έρωτας τελείωσε τη βραδιά που η Αγγλία έχασε τον τελικό του EURO2020 από τους Ιταλούς στο Γουέμπλεϊ. Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές Γάλλοι, όχι μόνο χάνουν παιχνίδια που κανονικά θα έπρεπε να κερδίσουν χωρίς να ιδρώσουν (από την Κροατία στο Παρίσι π.χ. έχασαν γιατί για 85 λεπτά δεν κατάφεραν να απαντήσουν στο «πέναλτι – γκολ» του Μόντριτς), αλλά μοιάζουν να ενδιαφέρονται πιο πολύ για άλλες ιστορίες κι όχι για τα εντός γηπέδου αποτελέσματα: το αν π.χ. ο Πογκμπά προσέλαβε αφρικανούς μάγους για να τιμωρήσουν τον αδελφό του, μοιάζει αν έχει σήμερα μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το τι θα κάνει η Γαλλία στο Μουντιάλ – ακούγεται σαν σενάριο σειράς στο NETFLIX. Oι Ισπανοί από τη μεριά τους έχουν εγκλωβιστεί σε ένα σχέδιο ασταμάτητης ανανέωσης (στο ματς με την Ελβετία που έχασαν χρησιμοποιήθηκαν δυο 18χρονοι και τρεις 19χρονοι…), ενώ οι Πορτογάλοι αντιθέτως εξακολουθούν να βασίζονται πάντα στον Ρονάλντο, που οδεύει προς τα 38 του χρόνια και λογικά θα πει αντίο στην Εθνική στο Κατάρ. Για να μην κατηγορώ άδικα τον μάστρο Φερνάντο Σάντος η δική του εμμονή με τον Ρονάλντο δεν διαφέρει από αυτή του προπονητή της Βραζιλίας Τίτα και από αυτή του προπονητή της Αργεντινής Λιονέλ Σκαλόνι. Ο Τίτα εξακολουθεί να βασίζει τη Σελεσάο στα κέφια του Νεϊμάρ που δεν κατάφερε να είναι καθοριστικός ούτε στο τελευταίο Κόπα Αμέρικα που η Βραζιλία διοργάνωσε κι έχασε στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Κι ο Σκαλόνι ζητά από τον Λίο Μέσι να έχει την ίδια αγωνιστική συμπεριφορά που είχε πάντα, λες και τα χρόνια δεν έχουν περάσει.

Φαβορί

Σαράντα μέρες πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου καμία ομάδα δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί μεγάλο φαβορί κι απόδειξη για αυτό είναι ότι ακόμα και οι μπουκμέικερς καθυστερούν να βγάλουν αποδόσεις για τον τελικό νικητή! Προφανώς τους μπερδεύει ότι το Μουντιάλ θα γίνει χειμώνα: οι κρίσεις για τη φόρμα των ομάδων είναι πιο δύσκολες. Αλλά τα δικά τους προβλήματα ελάχιστα ενδιαφέρουν: αυτό που έχει σημασία είναι ότι η έλλειψη ενός φαβορί αυτή τη φορά υπόσχεται ένα πολύ ανοιχτό τουρνουά – μπορεί να υπάρξουν ακόμα και τεράστιες εκπλήξεις, π.χ. να διακριθεί μια χώρα από την Αφρική ή την Ασία. Αν οι Ευρωπαίοι ειδικά δεν είναι όσο δυνατοί ήταν από το 2006 και μετά στα τελικά των Παγκοσμίων Κυπέλλων, κάποιος θα πάρει τη θέση τους. Θυμίζω ότι στη Γερμανία το 2006 το Μουντιάλ ήταν ευρωπαϊκή υπόθεση με τους Ιταλούς τελικούς νικητές, τους Γάλλους φιναλίστ και τους Γερμανούς και τους Πορτογάλους να φτάνουν στα ημιτελικά. Στη Νότιο Αφρική το 2010 στον τελικό αγωνίστηκαν η Ισπανία και η Ολλανδία – με τους Ισπανούς να κατακτούν τον πρώτο τους παγκόσμιο τίτλο. Το 2014 στη Βραζιλία, παρόλο που στα ημιτελικά έφτασαν και οι γηπεδούχοι και οι Αργεντίνοι, το τρόπαιο το πήραν οι Γερμανοί. Το 2018 στη Μόσχα επίσης είδαμε ευρωπαϊκό Final 4: οι Κροάτες απέκλεισαν τους Αγγλους στον ημιτελικό για να χάσουν στον τελικό από τους Γάλλους που είχαν αποκλείσει τους Βέλγους.

Διεκδικήτριες

Οι δυσκολίες των ευρωπαϊκών ομάδων δημιουργούν περιθώρια για μεγάλες εκπλήξεις. Βέβαια αν έχουμε τέτοιες νωρίς, θα μικρύνουν και οι πιθανότητες να δούμε μεγάλα ματς: τέτοια δυστυχώς είναι μόνο τα παιχνίδια μεταξύ των μόνιμων διεκδικητριών του στέμματος. Στο Αγγλία – Γερμανία (3-3) της περασμένης Δευτέρας π.χ. είδαμε δυο προβληματικές ομάδες, με παίκτες που δεν εμφανίστηκαν στην καλύτερη φόρμα τους, αλλά παρ’ όλα αυτά έδειξαν το τεράστιο εγώ τους: με όλα τα λάθη τους Γερμανοί και Αγγλοι αρνήθηκαν την ήττα και αυτό είχε ως συνέπεια ένα μεγάλο παιχνίδι. Οι δυο ομάδες προσπάθησαν να κερδίσουν έστω κι αν ήταν βαθμολογικά αδιάφορες αφού την πρωτιά στον όμιλο δεν μπορούσαν να την πάρουν. Ενα ματς ανάμεσα στην Αγγλία και τη Γερμανία, ή ένα Γαλλία – Αγγλία, ή ένα Γερμανία – Γαλλία, ή ένα Βραζιλία – Αργεντινή, ειδικά σε τελική φάση Μουντιάλ, είναι πάντα ένα μεγάλο ματς: όσα λάθη κι αν γίνουν σε αυτό, είναι πάντα μια στιγμή ποδοσφαιρικής ιστορίας. Ενα Μουντιάλ με πολλές εκπλήξεις και λίγες ποδοσφαιρικές ιστορίες δεν είναι ποτέ ένα καλό Μουντιάλ…