Ο πόλεμος που έρχεται

Επειδή οι εξελίξεις φτάνουν κάθε µέρα όλο και πιο κοντά εκεί απ’ όπου δεν θα υπάρχει επιστροφή, τα πράγµατα πρέπει πλέον και να λέγονται ακριβώς µε το όνοµά τους. Ηρεµα, χωρίς κραυγές, συνθήµατα ή συναισθηµατισµούς και ωραιοποιήσεις. Ο πόλεµος µε την Τουρκία είναι πλέον περίπου αναπόφευκτος. Είναι, πρακτικά, ένας πόλεµος που έρχεται. Πρέπει λοιπόν να µπορούµε να το πούµε και να το ακούσουµε. Αν δεν µπορούµε να τα κάνουµε αυτά, πώς θα µπορούµε να τον διεξάγουµε όταν ξεσπάσει; Κάτι που, πλέον, εκτιµάται διεθνώς και ότι θα συµβεί και µάλιστα πιθανότατα αρκετά σύντοµα. Αλλωστε στις δηµοκρατίες, οι πολίτες έχουν θεµελιώδες δικαίωµα να γνωρίζουν τι συµβαίνει. Πρέπει, επίσης, να έχουµε και µία επαρκή εικόνα του γιατί θα συµβεί αλλά και του τι θα σηµαίνει: µπορεί να αποφευχθεί; Και, αν όχι, ποιες είναι οι συντεταγµένες αυτού του πολέµου που δείχνει πλέον νοµοτελειακά ότι έρχεται;

Οπως όλοι πλέον γνωρίζουν, ελέω της στάσης της τουρκικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που θα µπορούσε να κάνει η Ελλάδα, ή και καµία άλλη χώρα, για να αποτρέψει αυτόν τον πόλεµο, υπό την έννοια ότι η Τουρκία είναι αποφασισµένη να κάνει τα πάντα για να αλλάξει τα σύνορα και να πάρει ελληνικά εδάφη και να αποµειώσει την ελληνική κυριαρχία σε ξηρά, θάλασσα και αέρα. Αυτό είναι κάτι που καµία κυβέρνηση, µε κανένα τρόπο και για κανένα λόγο δεν µπορεί και δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθεί και να επιτρέψει να συµβεί σε συνθήκες ειρήνης. Είναι κάτι που δεν µπορεί να γίνει. Και ασφαλώς δεν θα γίνει.

Οπως απέδειξε µεταξύ άλλων και το περιστατικό κατασκοπείας, έχουµε ήδη φύγει από το επίπεδο της απειλής. Βρισκόµαστε πια στο στάδιο της προετοιµασίας της επίθεσης της τουρκικής πλευράς, που ήδη εκδηλώνεται µε διαφόρους τρόπους. Η Ελλάδα έχει προετοιµαστεί στον µέγιστο δυνατό βαθµό για την αντιµετώπιση της επερχόµενης αυτής επίθεσης. Σε στρατιωτικό επίπεδο, η ελληνική προετοιµασία είναι πολύ ικανοποιητικού επιπέδου στο σύνολο των όπλων. Αυτή ειδικά τη στιγµή όµως, για µία σειρά από λόγους, η Τουρκία βρίσκεται σε εξαιρετικά µειονεκτική θέση κυρίως στον αέρα – που θα είναι και η πιο καθοριστική παράµετρος της σύγκρουσης.

Κάτι αντίστοιχο συµβαίνει και στη θάλασσα, µε το πολύ σηµαντικό πλεονέκτηµα των υποβρυχίων να αποτελούν πραγµατικό εφιάλτη για τον τουρκικό στόλο, που δεν θα µπορέσει να ξεπεράσει το τείχος που θα στήσουν απέναντί του. Οσον αφορά τον Στρατό Ξηράς, µπορεί να θεωρείται βέβαιο ότι η προετοιµασία και η επάρκειά του είναι τέτοιες που δεν θα επιτρέψουν να πατήσει ούτε κουνούπι στα νησιά ή στη Θράκη. Κι αν κάτι καταφέρει να πατήσει, θα πατήσει τόσο γερά, που δεν θα ξανασηκωθεί ποτέ από εκεί… Επίσης, αν κριθεί χρήσιµο, ο Στρατός Ξηράς, εκτός από το να προστατεύσει, είναι και σε θέση να προελάσει.

Παράλληλα µε τις αµιγώς πολεµικές διεργασίες, θα υπάρξουν και οι αντίστοιχης σηµασίας διπλωµατικές. Και σε αυτές, η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγµή στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, σε πλήρη αντίθεση µε την Τουρκία, γεγονός που στοιχειώνει τη δεύτερη. Η Ελλάδα έχει επιτύχει τη βελτιστοποίηση του µεγαλύτερου και αιώνιου υπαρξιακού της διακυβεύµατος. Του µόνου που πραγµατικά πάντοτε µετρούσε και πάντοτε θα µετράει: τον ρόλο της ως σύνορο της Δύσης. Σήµερα, έχει κατακτήσει αυτόν τον ρόλο περισσότερο και καθαρότερα και σε πιο πολλά επίπεδα από ποτέ στη σύγχρονη ιστορία. Είναι ο µοναδικός που µπορεί να εξασφαλίσει την ακεραιότητά της. Στρατιωτικά και διπλωµατικά, η Ελλάδα είναι πανέτοιµη.

Μακάρι να µη χρειαζόταν κανένας πόλεµος. Μόνον φασίστες και τρελοί τον θέλουν. Οµως, όταν απειλείσαι από αυτόν µε τέτοια επιµονή δεν έχεις επιλογή. Δεν µπορεί να κάνεις τίποτα άλλο παρά να απαντήσεις. Και όσο πιο αποφασιστικά, τόσο πιο επιτυχώς θα ξεµπερδεύεις µαζί του. Και, αυτό, πρέπει να το καταλάβει πρώτη η ίδια η κυβέρνηση: εκεί είναι το κλειδί των εξελίξεων.