Βαμβάκι: Aπό την αποφύλλωση έως την συγκομιδή και εκκόκκιση

Οι βαμβακοφυτείες αυτή την περίοδο βρίσκονται στο στάδιο της συγκομιδής και οι κατάλληλες καλλιεργητικές πρακτικές, που θα εφαρμόσει ο καλλιεργητής βαμβακιού θα οδηγήσουν σε μείωση των διαχειμαζόντων εντόμων και άρα ελαχιστοποίηση της προσβολής της καλλιέργειας την επόμενη χρονιά.

Η διαχείμαση του πράσινου σκουληκιού γίνεται στο στάδιο της νύμφης εντός του εδάφους, ενώ η διαχείμαση του ρόδινου σκουληκιού γίνεται με τη μορφή της «εν διαπαύση προνύμφης» μέσα στα εναπομείναντα καρύδια και βαμβακοστελέχη όπως και στις ρωγμές του εδάφους.

Διαβάστε επίσης: Βαμβάκι: Μόνο το αποφυλλωμένο μπορεί να αποθηκευτεί – Οδηγίες προς τους παραγωγούς

Το πλήθος των εντόμων που θα επιβιώσουν το χειμώνα θα αποτελέσουν την πρώτη γενιά του Πράσινου και του Ρόδινου σκουληκιού στην καλλιέργεια της επόμενης χρονιάς.

Συστάσεις για τη συγκομιδή

Επεμβαίνουμε για την μηχανική συγκομιδή του σύσπορου βαμβακιού όταν τα φύλλα του πέσουν και το σύνολο των ώριμων καρυδιών ανοίξουν, με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται συγκομιδή ώριμου βαμβακιού απαλλαγμένου από ξένες ύλες και χωρίς υγρασία που οφείλεται σε ανωριμότητα του συσπόρου.

Είναι βασικό ο σπόρος του σύσπορου βαμβακιού να μη έχει υγρασία, διότι αυτό δημιουργεί προβλήματα υποβάθμισης ποιότητας σπόρου και ινών, ακόμα και σε περίπτωση ολιγοήμερης αποθήκευσης του σύσπορου.

Οι ίνες του σύσπορου δεν θα πρέπει να έχουν υγρασία. Αυτό επιτυγχάνεται όταν η συγκομιδή γίνεται: α) την ημέρα από 10:00 π.μ. και μέχρι πριν την δύση του ήλιου και ποτέ βράδυ. β) όχι αμέσως μετά από βροχόπτωση. Όταν η συγκομιδή πραγματοποιείται κατά τις νυχτερινές ώρες ή αμέσως μετά την βροχή οδηγεί σε συγκομιδή υγρού σύσπορου με ποσοστό υγρασίας μεγαλύτερης του 10% (βραδινή δρόσος, ή βρεγμένα). Υγρά σύσπορα βαμβάκια με υγρασία μεγαλύτερη του 10% (ίνες ή σπόρος), πρέπει να εκκοκκίζονται αμέσως και να μην αποθηκεύονται διότι αυξάνεται η θερμοκρασία, καταστρέφεται ο σπόρος και οι ίνες χρωματίζονται κίτρινες/κόκκινες και κατά την εκκόκκιση παράγονται κηλιδωτά βαμβάκια.

Συστάσεις μετά την συγκομιδή

Α. Στελεχοκοπή, ψιλοθρυματισμός

Η πληθυσμιακή εξέλιξη των εντόμων (άρα και οι προκαλούμενες ζημιές στις βαμβακοφυτείες) κατά τη νέα καλλιεργητική περίοδο εξαρτάται απόλυτα από τους πληθυσμούς της πρώτης γενεάς, δηλαδή από τον αριθμό των εντόμων που διαχείμασαν επιτυχώς στο έδαφος ή στα υπολείμματα της καλλιέργειας της προηγούμενης καλλιεργητικής περιόδου, συνεπώς, η επιτυχής διαχείριση των εντόμων που διαχειμάζουν ως νύμφες εντός του εδάφους ή ως προνύμφες στα υπολείμματα της βαμβακοκαλλιέργειας αποτελεί ένα κρίσιμο παράγοντα ελέγχου τόσο του Πράσινου όσο και του Ρόδινου για την νέα καλλιεργητική περίοδο. Για την επίτευξη του παραπάνω απαιτείται άρωση του εδάφους (όργωμα με υνιοφόρο αλέτρι) μετά τη στελεχοκοπή σε βάθος 20 έως 25 cm κατά το φθινόπωρο σε όλα τα χωράφια που καλλιεργήθηκαν με βαμβάκι ανεξαρτήτως της επόμενης καλλιέργειας του χωραφιού.

Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνονται πλήρης αναστροφή του εδάφους και πλήρης ενσωμάτωση των θρυμματισμένων από τη στελεχοκοπή υπολειμμάτων των βαμβακοφύτων στο έδαφος με τα παρακάτω αποτελέσματα:

• Άμεση καταστροφή των νυμφών την καταστροφή των στοών εξόδου των ακμαίων (πεταλούδων).
• Έκθεση των νυμφών σε αντίξοες κλιματικές συνθήκες.
• Έκθεση των νυμφών σε αντίξοες εδαφικές συνθήκες (υδατικός κορεσμός του εδάφους σε συνδυασμό με τις χαμηλές θερμοκρασίες αυτού).
• Μεταφορά των νυμφών του Πράσινου και των «εν διαπαυση» προνυμφών του Ρόδινου σκουληκιού, σε βάθη 20 έως 25 cm, με επακόλουθο την μηχανική αδυναμία εξόδου των πεταλούδων στην επιφάνεια του εδάφους.
• Βελτίωση της δομικής και βιολογικής γονιμότητας του χωραφιού

Η χρήση άλλων καλλιεργητικών πρακτικών όπως ρίπερ, καλλιεργητή, δισκοσβάρνας κ.α., αντί του οργώματος με υνιοφόρο αλέτρι, δεν επιτυγχάνουν αναστροφή του εδάφους και ως εκ τούτου δεν αποτελούν αποτελεσματικές μεθόδους ελέγχου των εντόμων.

Ενδεχόμενη αύξηση του κόστους καλλιέργειας τουλάχιστον ισοσκελίζεται από τη μείωση του αριθμού των ψεκασμών με εντομοκτόνα που θα απαιτηθούν κατά την επόμενη καλλιεργητική περίοδο. Επιπλέον, προστατεύεται τόσο το περιβάλλον όσο και η υγεία του ίδιου του καλλιεργητή και των περιοίκων. Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι η παραπάνω μέθοδος αποτελεί τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο ελέγχου του Πράσινου και Ρόδινου σκουληκιού χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων καθώς και ένα ουσιαστικό παράγοντα αποτροπής της ανάπτυξης ανθεκτικότητας των εντόμων στα χρησιμοποιούμενα εντομοκτόνα, καθόσον διακόπτεται με μηχανικό τρόπο η μεταφορά «ανθεκτικών» εντόμων στην επόμενη καλλιεργητική περίοδο.

Β. Σπορά ψυχανθούς/βίκου ως ενδιάμεσης χειμερινής καλλιέργειας ως χλωρή λίπανση του χωραφιού την επόμενη καλλιεργητική περίοδο. Η ενδιάμεση χειμερινή καλλιέργεια (ψυχανθούς/βίκου) συγκρατεί και αξιοποιεί στη ριζόσφαιρά της τα μη χρησιμοποιηθέντα λιπάσματα, κυρίως άζωτο από την προηγούμενη καλλιέργεια, έτσι διευκολύνεται η προετοιμασία του χωραφιού για έγκαιρη σπορά με ουσιαστική συμβολή στη δομική και βιολογική γονιμότητα του εδάφους, στην πρωιμότητα της καλλιέργειας και στην αύξηση της παραγωγής και της ποιότητάς της. Η διαχείριση της χειμερινής καλλιέργειας μπορεί να γίνει με ανοιξιάτικη ενσωμάτωση της χλωρομάζας (σε ελαφρά πρώιμα εδάφη) ή κατά προτίμηση με κοπή της χλωρομάζας για χρήση της ως ζωοτροφή και ενσωμάτωση μόνο του αζωτοεμπλουτισμένου ριζικού συστήματος.

Να σημειωθεί ότι οι βαμβακοπαραγωγοί είναι αποκλειστικά και μόνο υπεύθυνοι για την τελική απόφαση επιλογής της συγκεκριμένης κάθε φορά φυτοπροστατευτικής επέμβασης στις συνθήκες της καλλιέργειας τους, των φυτοπροστατευτικών προϊόντων που θα επιλέξουν, του τρόπου και χρόνου χρησιμοποίησης αυτών καθώς και παντός χειρισμού επί της καλλιέργειάς τους.