Συντομότερη νοσηλεία κάνει τα νοσοκομεία αποτελεσματικότερα

Ένα ηλεκτρονικό εργαλείο που στοχεύει στη μείωση της νοσηλείας στα νοσοκομεία, ανέπτυξαν επιστήμονες από τις ΗΠΑ και την Ελβετία, προκειμένου να μειωθούν οι επιπτώσεις από τις παρατεταμένες νοσηλείες, όπως ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις και επιπλοκές της νόσου, αλλά και δυσαρέσκεια των ασθενών και των εργαζομένων στα νοσοκομεία.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα εφαρμόστηκε σε επτά νοσοκομεία της Ελβετίας, ενώ άλλα 75 Ελβετικά νοσοκομεία χρησιμοποιήθηκαν ως νοσοκομεία ελέγχου, για να συγκριθούν τα αποτελέσματα της έρευνας. Η παρέμβαση διήρκεσε ένα έτος, αφού όμως είχε προηγηθεί προετοιμασία ενός έτους επιπλέον.

Το αποτέλεσμα ήταν η εξοικονόμηση περίπου μιας ώρας το μήνα στις νοσηλείες (0,9 ώρες ανά μήνα), οδηγώντας σε εξοικονόμηση 10,5 ωρών συνολικά, στη διάρκεια του έτους. Τώρα οι ερευνητές επισημαίνουν ότι θα πρέπει να ελεγχθούν ξεχωριστά οι παράμετροι της νοσηλείας, ώστε να διερευνηθεί βήμα – βήμα η δυνατότητα περεταίρω μείωσης της νοσηλείας σε διαφορετικές κατηγορίες νοσημάτων και ασθενών.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του τμήματος Φαρμακοοικονομίας του Χάρβαρντ, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ντιουκ και της Ιατρικής Σχολής της Βασιλείας στην Ελβετία, του τμήματος Δημόσιας Υγείας της Νοσηλευτικής Σχολής της Βασιλείας, του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου και Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης, του Ομοσπονδιακού Στατιστικού Γραφείου της Νουσατέλ στην Ελβετία και νοσοκομεία 7 καντονιών της Ελβετίας.

Όπως επισημαίνεται στη σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA, η διάρκεια νοσηλείας στο νοσοκομείο αποτελεί στοιχείο ποιότητας στην παρεχόμενη περίθαλψη, αλλά και παράμετρο αποζημίωσης, που λαμβάνεται υπόψιν για την αποτελεσματική διαχείριση του νοσοκομείου σε πολλά συστήματα υγείας.

Έτσι, τα νοσοκομεία διεθνώς, στοχεύουν στη μείωση της διάρκειας νοσηλείας ώστε να καλύψουν τη ζήτηση με περισσότερες εισαγωγές και να βελτιώσουν την πορεία των ασθενών. Έμφαση δίνεται στους ασθενείς με πολυνοσηρότητα που τείνουν να έχουν μεγαλύτερη νοσηλεία, παραπέμποντας σε περίθαλψη στα εξωτερικά ιατρεία και εφαρμόζοντας πολιτικές που αφορούν τον σχεδιασμό των εξιτηρίων.

Το 2012, ακολουθώντας την παγκόσμια τάση, η Ελβετία προχώρησε σε ταξινόμηση των νοσηλίων ανάλογα με τη διάγνωση (Swiss DRGs) και σταθερή αποζημίωση ανεξάρτητα από το χρόνο νοσηλείας, με αποτέλεσμα να δημιουργείται κίνητρο μείωσης του χρόνου νοσηλείας, ώστε τα νοσοκομεία να διατηρήσουν τα λειτουργικά τους περιθώρια.

Διαβάστε επίσης: Το ΕΣΥ εκπαιδεύεται στις ασθένειες και την τιμολόγησή τους

Έτσι όμως, δημιουργήθηκαν ανησυχίες για την ασφάλεια της περίθαλψης, καθώς υπάρχει κίνδυνος μειωμένης επικοινωνίας μεταξύ των επαγγελματιών υγείας που περιθάλπουν τους ασθενείς, καθυστερημένων αξιολογήσεων μετά την οξεία περίθαλψη, σφαλμάτων φαρμακευτικής αγωγής ή επιτάχυνση στην έκδοση εξιτηρίων χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, ιδίως όταν πρόκειται για ασθενείς με πολυνοσηρότητα.

Στη μελέτη τους, οι επιστήμονες από το Χάρβαρντ και τα 87 Ελβετικά νοσοκομεία ενσωμάτωσαν το ηλεκτρονικό εργαλείο για τον προγραμματισμό του εξιτηρίου, στον ηλεκτρονικό ιατρικό φάκελο των ασθενών, για χρήση από το σύνολο των επαγγελματιών υγείας που παρακολουθούν τους ασθενείς εντός του νοσοκομείου.

Ο στόχος ήταν η βελτίωση της διεπαγγελματικής συνεργασίας, ώστε να επιτευχθεί μείωση του χρόνου νοσηλείας, χωρίς όμως να αυξηθούν οι επανεισαγωγές και επιπλοκές σε ασθενείς με πολυνοσηρότητα.

Διαβάστε επίσης: Υπουργείο Υγείας: Υιοθετεί την κοστολόγηση των ιατρικών πράξεων αλά γερμανικά

Στη μελέτη που ακολούθησε, μετείχαν 493.486 νοσηλευθέντες ασθενείς, που εισήχθησαν στο νοσοκομείο για κάποιο οξύ περιστατικό που χρειαζόταν άμεση νοσηλεία, από τον Φεβρουάριο του 2017 έως τον Ιανουάριο του 2019. Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε από τον Μάρτιο του 2021 έως τον Ιούλιο του 2022.Το αποτέλεσμα ήταν να επιτευχθεί μείωση του χρόνου νοσηλείας κατά 0,9 ώρες ανά μήνα, που οδήγησε σε 10,5 ώρες νοσηλείας που εξοικονομήθηκαν στη διάρκεια ενός έτους.

Η παρέμβαση δεν αύξησε τον κίνδυνο επανεισαγωγής στο νοσοκομείο, την ενδονοσοκομειακή θνησιμότητα ή τα εξιτήρια.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα έδειξαν τα εξής:

• Έγιναν 54.695 νοσηλείες σε νοσοκομεία παρέμβασης, οι 27.219 στην περίοδο προετοιμασίας και 27.476 στη φάση παρέμβασης. Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 72 έτη (από 59-82 ετών) και το 52% αυτών ήταν άνδρες.
• Στα νοσοκομεία ελέγχου έγιναν 438.791 εισαγωγές, οι 216.261 στην περίοδο προ της παρέμβασης και οι 222.530 στη φάση παρέμβασης. Η διάμεση ηλικία ήταν 74 έτη, από 60-83 ετών, με το 50,8% των ασθενών να είναι άνδρες.
• Η μέση διάρκεια παραμονής στη φάση πριν την παρέμβαση ήταν 7,6 ημέρες για τα νοσοκομεία παρέμβασης και 7,5 ημέρες για τα νοσοκομεία ελέγχου.
• Κατά τη φάση της παρέμβασης, η μέση διάρκεια παραμονής μειώθηκε κατά 0,344 ώρες/μήνα ( με εύρος από 0,599 έως 0,090 ώρες/μήνα) στα νοσοκομεία ελέγχου.
• Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκε αλλαγή στην τάση μεταξύ των νοσοκομείων παρέμβασης η οποία ήταν 0,034 ώρες/μήνα (από 0,646 έως 0,714 ώρες/μήνα).
• Κατά τη φάση παρέμβασης (Φεβρουάριος 2018 – Ιανουάριος 2019), η διάρκεια παραμονής παρέμεινε αμετάβλητη στα νοσοκομεία ελέγχου ( -0,011 ώρες/μήνα, από -0,281 έως 0,260 ώρες/μήνα), αλλά μειώθηκε σταθερά στα παρέμβασης κατά -0,879 ώρες/μήνα (από -1,607 έως -0,150 ώρες/μήνα).