Η αβάσταχτη μοναξιά του Εμβιλά, το «συγγνώμη», η αποθέωση, το ντεμπούτο – μπέρδεμα και η λύση

Σε μια βραδιά που ο Ολυμπιακός πληγώθηκε βαθιά. Που όλα πήγαν στραβά. Που κατέστησε το ευρωπαϊκό μέλλον δυσοίωνο και που προκάλεσε στενοχώρια, ένα πρόσωπο έκανε τον κόσμο να χειροκροτήσει. Μόνο ένας αποθεώθηκε στο τέλος του αγώνα. Ο Γιάν Εμβιλά.

Ο πιο «καταλαβαίνω πού βρίσκομαι, τι παίζεται, πόσο σημαντικό είναι το παιχνίδι» παίκτης του Ολυμπιακού το βράδυ της Πέμπτης με την Καραμπάγκ.

• Διαβάστε επίσης: Νόμος απαράβατος…

Η σκηνή σχεδόν σουρεαλιστική. Την ώρα που το γήπεδο βράζει και ταυτόχρονα έχει παγώσει από την εικόνα του Ολυμπιακού από το 60ό λεπτό και μετά, αλλά και τη νέα βαριά ήττα, ο Εμβιλά έχει μείνει στη μεσαία γραμμή με τα χέρια στη μέση και ζωγραφισμένη την απογοήτευση στο πρόσωπό του. Και εξαντλημένος από την υπερπροσπάθεια.

Ο Γάλλος γυρίζει προς τις εξέδρες, σηκώνει τα χέρια, χειροκροτεί τον κόσμο και ζητάει συγνώμη για ότι είχε γίνει λίγα λεπτά νωρίτερα στον αγωνιστικό χώρο. Για ό,τι αναγκάστηκαν να βιώσουν οι φίλοι της ομάδας του Πειραιά.

Η αντίδραση του κοινού, εκπληκτική. Ο Εμβιλά καταχειροκροτήθηκε. Σχεδόν αποθεώθηκε. Σήκωσε πάλι τα χέρια, ξαναζήτησε συγνώμη και έφυγε για τα αποδυτήρια. Απογοητευμένος και σπασμένος με το αποτέλεσμα. Αλλά σίγουρος ότι τα έδωσε όλα. Ίσως και περισσότερα από όσο μπορούσε.

Ο κόσμος έχει αλάθητο κριτήριο για όσα συμβαίνουν στον αγωνιστικό χώρο. Η απόδοση είναι δευτερεύον κριτήριο. Η ψυχή, το πάθος, ο δυναμισμός, η αυταπάρνηση, η μενταλιτέ είναι βασικά στοιχεία για να βγάλει το καπέλο το κοινό σε έναν ποδοσφαιριστή ακόμη και στην κακή ημέρα. Πόσο μάλλον όταν αυτό συνδυάζεται με την απόδοση που είχε ο Εμβιλά το βράδυ της Πέμπτης.

Οι κομβικές παρεμβάσεις του Εμβιλά ήταν αυτές που κράτησαν τον Ολυμπιακό στο παιχνίδι στα πρώτα 15 λεπτά που το σύνολο δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στον νέο σχηματισμό και τις αλλαγές προσώπων και θέσεων. Αλλά ακόμη και ο Γάλλος μέσος δεν μπορούσε να κάνει πολλά από το 60′ και μετά. Όταν ο Ολυμπιακός έχασε κάθε έννοια προσανατολισμού.

Η απόφαση του Μίτσελ να βάλει στο παιχνίδι τον Μαρσέλο χάλασε το μυαλό της ομάδας. Η επιλογή να μπει σε θέση αριστερού στόπερ ο Ρέαμπτσιουκ και το γενικότερο ανακάτεμα της τράπουλας έκαναν το σύνολο να χάσει τη συνοχή, όλοι μπερδεύτηκαν και το κακό ήρθε.

Δεν μπορεί κανείς με βεβαιότητα τι μπορεί να γίνει για να αλλάξει δραστικά η κατάσταση. Αλλά είναι σίγουρο ότι κάτι πρέπει να γίνει. Και βάση σε κάθε συζήτηση πρέπει να είναι όσα έκανε ο Εμβιλά στο παιχνίδι με την Καραμπάγκ.

Η νοοτροπία του, η συγκέντρωση, το πάθος του. Εάν αυτά τα στοιχεία δεν μπουν στην κουβέντα και παράλληλα ο προπονητής δεν πάρει τις σωστές αποφάσεις και δεν βρει έναν κορμό που θα κάνει τη δουλειά, ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει να ακροβατεί. Και αυτό δεν είναι αποδεκτό. Το γνωρίζουν όλοι. Το έχουν αποδεχθεί. Και πρέπει όλοι μαζί να δουλέψουν. Για να φέρουν τα πάνω κάτω.