ΑΕΙ: Πρώτη φορά (ξανά) εκλογές

Οι κουρτίνες … σηκώνονται σήμερα στο νέο σήριαλ της διοίκησης των ελληνικών πανεπιστημίων, που ως θέμα απασχόλησε τις κυβερνήσεις της χώρας μας πολύ περισσότερο από την ποιότητα των προγραμμάτων σπουδών ή την εξωστρέφεια τους.

Έτσι, σε δυο πανεπιστήμια της χώρας, το πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο, σήμερα στήνονται «ηλεκτρονικές» κάλπες για την εκλογή των πρώτων 6 εσωτερικών μελών των νέων Συμβουλίων διοίκησης τους. Όμως, ο νέος Νόμος Πλαίσιο για τα ΑΕΙ που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, τελικά φαίνεται ότι δεν ενέπνευσε τα μέλη των πανεπιστημίων. Η συμμετοχή σ αυτές είναι χαμηλή και το παράδειγμα εκλογικής διαδικασίας σίγουρα δεν θα αποτελέσει πρότυπο για να το θυμόμαστε. Γιατί; Και στα δυο ΑΕΙ που στήνουν σήμερα κάλπες σχεδόν όλοι όσοι βάζουν υποψηφιότητα θα εκλεγούν…

Στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο έβαλαν υποψηφιότητα 7 άτομα για … 6 θέσεις. Στο πανεπιστήμιο Πελοποννήσου 9 άτομα για 6 θέσεις.

Κατ επέκταση, σήμερα σχεδόν κανείς δεν αγωνιά (με εξαίρεση βεβαίως την απευκταία θέση του να μείνεις τελικά ο μοναδικός που δεν εκλέχτηκε).

Βέβαια, όπως είναι φυσικό, στο εσωτερικό των Συμβουλίων αυτών (μετά την επιλογή και των 5 εξωτερικών μελών τους από τα 6 εσωτερικά μέλη), θα δημιουργηθούν ισορροπίες και συμμαχίες. Και πιθανά η μικρή συμμετοχή πανεπιστημιακών στις εκλογές, αυτό ακριβώς «φωτογραφίζει».

Ας πάμε όμως ένα βήμα πίσω: Παρότι οι εκλογές στην τυπική διαδικασία τους αποδεικνύονται αδιάφορες, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε όσα κινούνται γύρω από αυτές. Κείμενα και καταγγελίες άρχισαν να κυκλοφορούν στο  «ηλεκτρονικό» ταχυδρομείο πανεπιστημιακών τις τελευταίες ημέρες υποδεικνύοντας υποψηφίους οι οποίοι χρησιμοποίησαν την «οδό» των ερευνητικών προγραμμάτων στα πανεπιστήμια για να προσθέσουν το όνομα τους σε άσχετα με το ερευνητικό τους αντικείμενο έργα και να εξασφαλίσουν, υψηλές, επιπλέον αμοιβές.

Και ερχόμαστε εδώ σε ένα από τα μεγάλα προβλήματα των ελληνικών πανεπιστημίων: την έλλειψη …πατριωτισμού. Οι φήμες που ακούγονται, αφορούν και άλλα πανεπιστήμια της Περιφέρειας στα οποία οι εκπρόσωποι των διοικήσεων τους απολαμβάνουν επιπλέον αμοιβές ως επιστημονικοί συνεργάτες πολλών διαφορετικών προγραμμάτων (με τα οποία συχνά δεν έχουν καμία σχέση σε επιστημονικό επίπεδο).

Να σημειώσουμε εδώ ότι τα ερευνητικά προγράμματα των ΑΕΙ αποτελούν σήμερα τον μοναδικό «θησαυρό» τους, τα μόνα ταμεία που είναι γεμάτα. Με ένα σκοπό βέβαια:  να απασχολούν ερευνητές από την Ελλάδα ή το εξωτερικό με όραμα την επιστήμη, τις υποδομές, την δημιουργία νέων ερευνητικών δομών.

Σίγουρα δεν υπάρχουν ούτε για να φτιάχνουν βίλες οι εκάστοτε πρυτάνεις, ούτε για να πληρώνουν τα πανεπιστήμια τους λογαριασμούς της ΔΕΗ (οι κυβερνήσεις της χώρας έχουν επί σειρά ετών «σπρώξει» τα ΑΕΙ στο να χρησιμοποιούν τα κονδύλια των Ειδικών λογαριασμών έρευνας για τις τακτικές τους ανάγκες, όταν οι προϋπολογισμοί τους είναι φτωχοί).

Ας τα αναλογιστούμε τα παραπάνω και κυρίως -ας τα ερευνήσουμε. Να προσθέσουμε εδώ, ότι οι νέοι πρυτάνεις που θα εκλεγούν με το νέο σύστημα που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, θα είναι πανίσχυροι και δεν θα έχουν έλεγχο από κανένα άλλο όργανο μέσα στο πανεπιστήμιο. Πλην βεβαίως των υπολοίπων μελών των Συμβουλίων στα οποία θα συμμετέχουν.

Να ευχηθούμε λοιπόν καλή τύχη στον νέο Νόμο για τα Συμβούλια διοίκησης των ΑΕΙ και κυρίως στα ίδια τα ΑΕΙ. Ας επιλέξουν ανθρώπους που θα κοιτάξουν το καλό του πανεπιστημίου και των φοιτητών και φοιτητριών τους. Έτσι, εξασφαλίζουν και τη δική τους συνέχεια. Αλλιώς το άγχος και οι «συμφωνίες» που θα απαιτηθούν για την ακαδημαϊκή τους επιβίωση, σύντομα θα γίνουν βάρος ασήκωτο…