Ίσως να πιστεύαμε πως, όπως στην πορεία της επιτυχημένης τους ζωής, έτσι και στο σχολείο ήταν οι λαμπεροί, οι δημοφιλείς, οι σταρ. Αυτοί που θα ήθελαν όλα τα παιδιά να κάνουν παρέα.

Και όμως.. Μερικοί από τους πιο διάσημους του κόσμου κάποτε κάθονταν μόνοι στο θρανίο και κανείς δεν ήθελε να έχει επαφές μαζί τους.

Ποιοι είναι αυτοί;

Η Τζένιφερ Λόρενς, υπήρξε ένα κορίτσι χωρίς αυτοπεποίθηση και είχε μόνο μία φίλη στα σχολικά της χρόνια γιατί κανένα άλλο κορίτσι δεν την έκανε παρέα. Όπως δήλωσε η ίδια στη Sun, κάποτε μία συμμαθήτριά της τής είχε δώσει να μοιράσει προσκλήσεις για ένα πάρτι που διοργάνωνε αλλά δεν την είχε καλέσει.

Η Βικτώρια Μπέκαμ όταν ήταν παιδί είχε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι δεν θα είχε φίλους στους σχολείο και ένιωθε πολύ μοναξιά. «Οι σχολικές μου αναμνήσεις ήταν οι πιο άθλιες  της ζωής μου. Προσπάθησα να κάνω κάποιες φιλίες αλλά γρήγορα διαπίστωνα πως δεν ταίριαζα με τα άλλα παιδιά. Στο διάλειμμα καθόμουν μόνη σε μια γωνία και κανείς δεν μου έδινε σημασία. Πέρασα πολλή μοναξιά ως παιδί», εξομολογείται σήμερα.

Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η ζωή της  Σάντρα Μπούλοκ. Οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριές της στο σχολείο δεν της μιλούσαν και την αποκαλούσαν «Γερμανίδα» λόγω της καταγωγής της μητέρας της που ήταν τραγουδίστρια της όπερας. «Με αντιμετώπιζαν ως ξένοι όχι ως Αμερικανίδα παρόλο που είχα γεννηθεί στη Βιρτζίνια. Μερικές φορές αισθανόμουν πως έφταιγα εγώ που η μητέρα που δεν καταγόταν από την Αμερική. Αυτό μου είχε δημιουργήσει εσωστρέφεια και με έκανε μοναχική», λέει. η ηθοποιός.

Η Σαρλίζ Θέρον, αν και έχει συμπεριληφθεί πολλές φορές στις λίστες με τις ωραιότερες γυναίκες διεθνώς, στα παιδικά της χρόνια ένιωθε αόρατη. Σε συνέντευξή της η ίδια περιγράφει: «Φορούσα μεγάλα γυαλιά μυωπίας και τα μαλλιά μου ήταν χάλια. Ήμουν ένα αντικοινωνικό παιδί».

Ο Τομ Φόρντ με τη σειρά του, δεν ένιωθε να ανήκει σε καμία ομάδα του σχολείου του. Βίωνε απομόνωση και μοναξιά αλλά μεγαλώνοντας έβαλε στόχο να ξεχωρίσει και τα κατάφερε.

Η Ριάνα στο παρελθόν έχει αποκαλύψει ότι οι συμμαθητές της δεν την ήθελαν στην παρέα τους επειδή δεν είχαν την ίδια καταγωγή και το ίδιο χρώμα στο δέρμα. «Εκείνο όμως που με πλήγωνε περισσότερο ήταν που πήγαινα να μιλήσω σε κάποια κορίτσια και μου γυρνούσαν την πλάτη. Σήμερα κάποια από αυτά βγαίνουν και λένε ότι ήμασταν συμμαθήτριες αλλά εγώ μόνο άσχημα περιστατικά έχω να θυμάμαι από αυτές».

Headlines