Προσωπικός γιατρός: Πόση «πόρτα» ακόμα;

Μέτρα, οδηγίες, θεσμοί, μεταρρυθμίσεις… Οι λέξεις αυτές κυριαρχούν τελευταία πολύ έντονα – περισσότερο απ’  όσο συνήθως – στον τομέα της υγείας. Η κάθε μία από αυτές τις λέξεις συνοδεύει και πολιτικές που στοχεύουν να εξυγιάνουν την υγεία μας, παρά το οξύμωρο του σχήματος.

Τα χρόνια της κρίσης χάσαμε περίπου 3,5 χρόνια από το προσδόκιμο της επιβίωσής μας. Δηλαδή, καθώς μειώθηκε το εισόδημά μας, κατευθυνθήκαμε στο δημόσιο τομέα για να βρούμε λύση για τα προβλήματα υγείας μας και αντ΄ αυτού, βρήκαμε «πόρτα».

Θες γιατί οι γιατροί δεν είναι αρκετοί, θες γιατί οι υποδομές δεν επαρκούν για να καλυφθεί η ζήτηση, το αποτέλεσμα καταλήγει στην «πόρτα».

Και η «πόρτα» μεταφράζεται σε ατέλειωτες ώρες αναμονής στα επείγοντα, για τον άμεσο έλεγχο της κατάστασης τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, με ατέλειωτες ουρές αναμονής ημερών για το επόμενο ραντεβού, «βάφτισμα» επείγοντος  περιστατικού σε μια κατάσταση χρόνια που δεν κατάφερε να ελεγχθεί, και η λίστα μεγαλώνει.

Και τώρα ήρθε ο προσωπικός γιατρός. Σε όποια χώρα εφαρμόστηκε, στόχο είχε το λεγόμενο «gatekeeping». Είναι ο γιατρός που «φυλάει τις πόρτες» του νοσοκομειακού συστήματος υγείας. Όπως το ΕΣΥ, δηλαδή.

Φταίει που η νοσοκομειακή περίθαλψη είναι ακριβή, άρα πρέπει να απευθυνόμαστε σε αυτήν μόνο όταν χρειαζόμαστε νοσοκομειακές υπηρεσίες υγείας. Για ό,τι άλλο, πρέπει να κινούμαστε εξωνοσοκομειακά.

Και εξωνοσοκομειακά σημαίνει στο ιατρείο, στο εργαστήριο, στο διαγνωστικό, όλες υπηρεσίες που χρειάζονται τον … οβολό μας, καθώς ο ΕΟΠΥΥ προβλέπει συμμετοχή. Και αυτή τη συμμετοχή δεν είχε ο κόσμος που έτρεχε στα νοσοκομεία για να βρει τη λύση στο θέμα του, οπότε χειροτέρεψε η υγεία του.

Θα μου πεις, ο προσωπικός γιατρός μπορεί να είναι μια λύση. Μια δωρεάν παροχή που δεν είχαμε μέχρι τώρα.

Όμως δεν είχαμε και αυτό το επιπλέον βήμα.

Προσωπικοί γιατροί στην περιφέρεια δεν υπάρχουν, γιατί συνολικά δεν υπάρχουν αρκετοί γιατροί εκεί.

Στα αστικά κέντρα όπου υπάρχουν γιατροί, υπάρχουν αντίστοιχα και οι λοιπές δομές υγείας.

Αν λοιπόν ο προσωπικός γιατρός δεν αποδειχθεί μια γενναία χρηματοδότηση για τον έλεγχο του κόστους της περίθαλψης – μέσα από τον ηλεκτρονικό φάκελο υγείας, που θα φέρει θεραπευτικά πρωτόκολλα και λεπτομερή έλεγχο της κάθε θεραπείας – τότε θα έχουμε φορτωθεί άλλη μία «πόρτα», που θα φέρει ακόμη μεγαλύτερη καθυστέρηση, ένα βήμα πίσω στην υγεία μας που θα συνεχίσει να επιβαρύνεται, ευθέως ανάλογα προς το χρόνο της καθυστέρησης.