Ο πόνος μετά τη μαστεκτομή την έκανε να νιώθει «να καίγεται». Το πάγωμα των νεύρων προσέφερε ανακούφιση

Η Jessica Zabel έκλεισε την πόρτα στην επιστροφή του καρκίνου του μαστού όταν επέλεξε να κάνει προληπτική διπλή μαστεκτομή, αλλά ένας άλλος εφιάλτης μόλις είχε αρχίσει. Άρχισε να αισθάνεται συνεχή πόνο στα πλευρά της κάτω από τη μασχάλη της αλλά η αίσθηση ήταν διαφορετική από τον χειρουργικό πόνο ή τον πόνο από ένα σπασμένο οστό.

«Ένιωθα σαν να είχα πάρει φωτιά, σαν κάποιος να κρατούσε έναν πυρσό στο δέρμα μου. Τίποτα δεν το έκανε καλύτερο και ακόμη και μόνο τα ρούχα μου να με άγγιζαν ήταν ανυπόφορο» εξήγησε η 39χρονη Zabel, η οποία ζει στο Τζούπιτερ της Φλόριντα.

«Ο καλύτερος τρόπος που θα μπορούσα να το περιγράψω είναι σαν να καίγεσαι πολύ άσχημα και όταν μπαίνεις στο ντους το ελάχιστο ζεστό νερό να σε κάνει να αισθάνεσαι σαν να έχεις πάρει φωτιά».

Μελέτες δείχνουν ότι το 20% έως 30% των γυναικών αναπτύσσουν σύνδρομο πόνου μετά τη μαστεκτομή (PMPS) και ο νευρικός πόνος – στο θωρακικό τοίχωμα, τη μασχάλη ή το χέρι – δεν υποχωρεί με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία. Ορισμένες εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό ακόμη υψηλότερα, στο 60% ή και περισσότερο.

• Διαβάστε επίσης: Σε διπλή μαστεκτομή υπεβλήθη η σύζυγος του Τομ Χανκς

Συμβαίνει όταν ένα νεύρο καταστρέφεται, τεντώνεται ή ερεθίζεται κατά τη διάρκεια μαστεκτομής, οσφυονωτιαίας εκτομής ή μασχαλιαίας ανατομής, όταν οι γιατροί εξετάζουν αν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε λεμφαδένες στη μασχάλη, δήλωσε ο Dr. J. David Prologo, διευθυντής υπηρεσιών επεμβατικής ακτινολογίας στο νοσοκομείο Emory Johns Creek κοντά στην Ατλάντα.

«Υπάρχουν πολλά νεύρα που περνούν από εκεί, οπότε πρόκειται για ένα καθιερωμένο πρόβλημα μετά τη μαστεκτομή» εξήγησε ο αναπληρωτής καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Emory, ο οποίος ειδικεύεται στη θεραπεία όλων των ειδών νευρικού πόνου με κρυοαφαίρεση – μια θεραπεία που παγώνει τα νεύρα για να τα εμποδίσει να στέλνουν σήματα αγωνίας στον εγκέφαλο. «Βλέπω καθημερινά ασθενείς με απελπιστικό πόνο» είπε. Η τεχνική υπάρχει εδώ και μια δεκαετία, αλλά μόλις πρόσφατα χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία γυναικών με PMPS, σημείωσε. Μία από τις ασθενείς του είναι η Jessica Zabel.

«Είχα βαρεθεί τα πάντα»

Το 2012, η Zabel χαλάρωνε στον καναπέ όταν ρύθμισε το μπλουζάκι της και ένιωσε ένα εξόγκωμα στο στήθος της. Διαγνώστηκε με μια πολύ πρώιμη μορφή καρκίνου του μαστού και υποβλήθηκε σε οσφυονωτιαία αφαίρεση, αλλά η μητέρα δύο παιδιών συνέχισε να τρέμει την πιθανότητα να υπάρχουν κι άλλοι όγκοι.

«Φαινόταν ότι κάθε φορά που πήγαινα για εξέταση, υπήρχε ένα νέο μικρό σημείο που έπρεπε να υποβληθεί σε βιοψία, και δεν ήθελα να το έχω αυτό το συνεχές άγχος πάνω από το κεφάλι μου σε τόσο νεαρή ηλικία, με μια τόσο νέα οικογένεια», είπε.

Έτσι, το 2014, η Zabel επέλεξε να υποβληθεί σε προληπτική αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή, κατά την οποία αφαιρούνται και οι δύο μαστοί. ««Ας μην χρειαστεί να ανησυχήσουμε ποτέ ξανά γι’ αυτό» θυμάται να σκέφτεται. «Αλλά δεν ήταν τόσο απλό».

Περίμενε ότι θα είχε πόνο μετά την επέμβαση, αλλά διαπίστωσε ότι ο πόνος δεν έφυγε ποτέ -τον περιέγραψε ως ένα συνεχές, απελπιστικό αίσθημα καψίματος. Δοκίμασε φάρμακα που ηρεμούσαν τα νεύρα, αλλά δεν μπορούσε να ανεχτεί τις παρενέργειες. Της συνταγογραφήθηκαν οπιοειδή φάρμακα για τον πόνο, αλλά ανησυχούσε ότι χρειαζόταν όλο και περισσότερα από αυτά και μισούσε τον τρόπο που την έκαναν να αισθάνεται.

«Απλώς δεν ένιωθα ο εαυτός μου. Ένιωθα νυσταγμένη και πραγματικά κακόκεφη» δήλωσε η Zabel.

Για να αποφύγει τα παυσίπονα, δοκίμασε φυσικοθεραπεία, επιθέματα λιδοκαΐνης, ενέσεις αποκλεισμού νεύρων και χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά τίποτα δεν βοήθησε. Η Zabel δεν μπορούσε να εργαστεί, ούτε καν να παρακολουθήσει τις σχολικές εκδηλώσεις των παιδιών της, και όταν έμαθε για την κλινική δοκιμή για τη χρήση κρυοαφαίρεσης για το PMPS στο Πανεπιστήμιο Emory, είχε χάσει κάθε ελπίδα.

«Είχα βαρεθεί τα πάντα. Ήμουν τόσο άρρωστη και ειλικρινά φοβόμουν ότι μια από αυτές τις ημέρες δεν θα επέστρεφα στο σπίτι στην οικογένειά μου» θυμάται για την ψυχική της κατάσταση εκείνη την εποχή.

Κατάψυξη του νεύρου

Η κρυοαφαίρεση περιλαμβάνει τη διείσδυση μιας βελόνας, καθοδηγούμενης από αξονική τομογραφία, στο κατεστραμμένο νεύρο για την παροχή ακραίου ψύχους, το οποίο εμποδίζει το νεύρο να στέλνει σήματα πόνου. Η ελάχιστα επεμβατική θεραπεία στα εξωτερικά ιατρεία διαρκεί περίπου 20 λεπτά και δεν αφήνει ουλή, δήλωσε ο Prologo. Οι ασθενείς είναι ξύπνιοι αλλά τους χορηγείται καταστολή για να αισθάνονται χαλαροί και άνετοι.

Εκτός από την διακοπή του σήματος του πόνου, ο στόχος της κατάψυξης είναι να εκφυλιστεί το νεύρο έτσι ώστε να αναγεννηθεί στους επόμενους έξι έως οκτώ μήνες ως «ολοκαίνουργιο» χωρίς τη βλάβη που το προκάλεσε.

Σε μια κλινική δοκιμή 14 γυναικών με PMPS, ο Prologo και οι συνεργάτες του στόχευσαν ένα συγκεκριμένο νεύρο – το μεσοκογχικό νεύρο στην περιοχή της μασχάλης – με κρυοαφαίρεση. Σε διάστημα 180 ημερών μετά την επέμβαση, οι ερευνητές είδαν σημαντικές βελτιώσεις στον πόνο και στην ποιότητα ζωής τους.

Η Zabel έχει λάβει τη θεραπεία τέσσερις φορές από το 2018. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είχε περισσότερες από μία πηγές νευρικού πόνου. Περιέγραψε τη διαφορά ως «η μέρα με τη νύχτα» βαθμολογώντας το καθημερινό επίπεδο πόνου της σε 8 στα 10 πριν από τη θεραπεία σε σύγκριση με τα 3 στα 10 τις περισσότερες ημέρες τώρα.

Εργάζεται με πλήρη απασχόληση ως διανομέας θαλασσινών, φροντίζει τα παιδιά της και κάνει τα περισσότερα από τα πράγματα που της αρέσουν, είπε. Ελπίζει ότι θα συνεχίσει να βελτιώνεται.

«Ο κύριος στόχος μου από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε αυτό ήταν απλώς να γυρίσω ξανά στην κανονική μου ζωή. Δεν παίρνω καθόλου παυσίπονα – ή πολύ, πολύ σπάνια. … Είμαι ευγνώμων που είμαι λειτουργική και μπορώ να ταξιδεύω με τα παιδιά μου, να τα πηγαίνω στο σχολείο κάθε μέρα και να είμαι παρούσα στη ζωή τους» είπε.