Πόλεμος στην Ουκρανία: Η ιστορία του στρατιώτη που μάχεται απέναντι στον πατέρα του

Όπως και εκατομμύρια άλλοι Ουκρανοί, όταν οι ρωσικοί πύραυλοι άρχισαν να σκίζουν τους ουρανούς στις 24 Φεβρουαρίου, ο Αρτούρ έπιασε το κινητό του για να στείλει μήνυμα στον πατέρα του.

Όμως, όπως εξήγησε στον Guardian, το μήνυμά του προς τον πατέρα του δεν προέκυπτε από την ανησυχία του για τη σωματική του ακεραιότητα. Κι αυτό γιατί ο πατέρας του 27χρονου Αρτούρ, ο Όλεγκ, είναι συνταγματάρχης στις δυνάμεις των φιλορώσων αυτονομιστών της ανατολικής Ουκρανίας.

• Διαβάστε επίσης: Λευκορωσία: Ο Λουκασένκο στέλνει στρατό στα σύνορα με την Ουκρανία

«Είστε μαλ*κες», έγραψε στο μήνυμά του.

«Μην πάρεις όπλο. Το Κίεβο θα πέσει αμέσως», του απάντησε μετά από λίγο ο Όλεγκ.

Ο Αρτούρ δεν τον άκουσε. Λίγο αργότερα στρατολογήθηκε στα σώματα εθελοντών και συμμετείχε στην επιτυχημένη υπεράσπιση της ουκρανικής πρωτεύουσας, που ολοκληρώθηκε με την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων τον Απρίλιο.

Λίγο αργότερα, κατετάγη στον τακτικό ουκρανικό στρατό και εσχάτως συμμετείχε στην αντεπίθεση των Ουκρανών στα βόρεια και τα ανατολικά της χώρας.

Μηνύματα από τις αντίθετες πλευρές του μετώπου

Όλο αυτό το διάστημα, κρατά επαφές με τον πατέρα του που βρίσκεται στο κατεχόμενο από τους Ρώσους Ντονέτσκ, ανταλλάσσοντας μηνύματα που μοιράστηκε με τον Guardian. «Κυριολεκτικά είμαστε στις αντίθετες πλευρές του μετώπου. Όμως μόνο ένας από εμάς παλεύει για τον σωστό σκοπό», δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα σε κλήση βίντεο από τα δυτικά της χώρας, όπου ξεκουράζεται έπειτα από μήνες λυσσαλέων μαχών.

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία χώρισε χιλιάδες οικογένειες. Το περίπλοκο, αλλά συχνά κοινό παρελθόν των δυο χωρών, έχει ως αποτέλεσμα πολλοί Ουκρανοί να έχουν συγγενείς στην άλλη πλευρά των συνόρων. Λίγο μετά την εισβολή, είδαν το φως της δημοσιότητας πολλές ιστορίες Ρώσων που αρνούνταν να πιστέψουν τους ουκρανούς συγγενείς τους που τους έλεγαν ότι ο στρατός του Βλαντίμιρ Πούτιν βομβαρδίζει αμάχους σε πόλεις σε ολόκληρη τη χώρα.

Από τον ουκρανικό στρατό στους αυτονομιστές του Ντονέτσκ

Όμως ελάχιστες ιστορίες αναδεικνύουν τον διχασμό που προκάλεσε ο πόλεμος σε αμέτρητες οικογένειες τόσο δραματικά όσο αυτή του Αρτούρ. Ο Αρτούρ προέρχεται από οικογένεια στρατιωτικών από τη Μπορισπίλ, μια πόλη κοντά στο Κίεβο. Ο πατέρας του, ο Όλεγκ, κατάγεται από την περιοχή του Ντονέτσκ, στα ανατολικά της χώρας και υπηρέτησε για μια δεκαετία στον ουκρανικό στρατό, η οποία έληξε το 2011.

Αφότου πήρε διαζύγιο από τη μητέρα του Αρτούρ την ίδια χρονιά, ο Όλεγκ μετανάστευσε στη Ρωσία αναζητώντας εργασία, σύμφωνα με τον γιο του. Με στόχο τα χρήματα, εντάχθηκε στις δυνάμεις των αυτονομιστών του Ντονέτσκ το 2016, δυο χρόνια μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και την αποστολή δυνάμεων από τον Πούτιν στα ανατολικά, σε υποστήριξη των αυτονομιστών.

«Με σόκαρε όταν μου είπε ότι θα έμπαινε στις πολιτοφυλακές του Ντονέτσκ», θυμάται ο Αρτούρ. «Για ‘μένα, όπως και για πολλούς Ουκρανούς, αυτός ο πόλεμος ξεκίνησε το 2014 και αυτή η κίνηση σήμαινε ότι πήρε το μέρος του εχθρού».

Ο Αρτούρ εξηγεί ότι ο πατέρας του υιοθετούσε σταδιακά μια όλο και πιο φιλορωσική στάση σε σχέση με τη σύγκρουση, ακόμη και πριν ενταχθεί στους αυτονομιστές. «Η ρωσική προπαγάνδα τον κυρίευσε. Πίστευα ότι δεν θα υπέκυπτε σε αυτή, ότι θα ήταν εξυπνότερος. Όμως έκανα λάθος».

Αγεφύρωτο χάσμα

Παρόλα αυτά, οι δυο τους κράτησαν επαφές όταν ο Αρτούρ, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του ως μηχανικός, αποφάσισε να ακολουθήσει το όνειρό του και να επιδιώξει να εργαστεί στην κινηματογραφική βιομηχανία του Κιέβου. Όμως καθώς οι εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας οξύνονταν πριν την εισβολή του Φεβρουαρίου, η απόσταση ανάμεσά τους μεγάλωνε.

Στις αρχές Μαρτίου, όταν οι περισσότεροι ρώσοι στρατιώτες αποχώρησαν από το Κίεβο, ο Αρτούρ έστειλε στον πατέρα του ένα σύντομο βίντεο, κοροϊδεύοντάς τον για τις προειδοποιήσεις του για την πτώση της πρωτεύουσας. «Περπατάω γύρω-γύρω, αλλά δεν βλέπω ούτε ένα Ρώσο. Εξαφανίστηκαν. Μπορείς να με βοηθήσεις; Δεν μπορώ να καταλάβω πού έχουν πάει», του είπε.

Ο Όλεγκ απάντησε λέγοντας ότι η τύχη των Ρώσων σύντομα θα αλλάξει, και συμβουλεύοντάς τον ξανά να ρίξει τα όπλα. «Τότε πλέον κατάλαβα ότι οι ελπίδες του για μια ρωσική νίκη είχαν αρχίσει να εξανεμίζονται. Είχε αρχίσει να απελπίζεται καθώς η Ουκρανία ανακτούσε χαμένο έδαφος».

Μίλησαν ξανά έπειτα από τις εικόνες από την Μπούτσα. Ο Όλεγκ χαρακτήρισε τις ειδήσεις «ψεύτικες», αναπαράγοντας τους ισχυρισμούς της ρωσικής τηλεόρασης ότι οι φωτογραφίες των νεκρών αμάχων ήταν σκηνοθετημένες και ότι οι άμαχοι εκτελέστηκαν από τους ίδιους τους Ουκρανούς.

«Του είπα ότι βρέθηκα και ο ίδιος στην Μπούτσα, ότι είχα δει τα πάντα με τα ίδια μου τα μάτια», εξηγεί ο Αρτούρ. «Όμως κατάλαβα ότι δεν είχε νόημα. Σταμάτησα να προσπαθώ να τον πείσω για οτιδήποτε. Ήταν πεταμένος χρόνος».

«Απόλαυσέ το τώρα που μπορείς»

Μια από τις τελευταίες φορές που μίλησαν, ήταν όταν η μονάδα του Αρτούρ συμμετείχε στην απελευθέρωση του Ιζιούμ, στην αρχή της ουκρανικής αντεπίθεσης στα βορειοανατολικά της χώρας.

«Απόλαυσέ το τώρα που μπορείς», του έγραψε ο πατέρας του.

«Είστε σαν τους κακούς στις ταινίες τρόμου. Όταν χάνει το κακό, πάντα υπόσχεται ότι θα γυρίσει», του απάντησε ο Αρτούρ.

Όταν ρωτήθηκε από τον Guardian τι θα κάνει αν συναντήσει τον πατέρα του στη μάχη, ο Αρτούρ σιώπησε. «Δε νομίζω ότι θα μπορούσα να τον πυροβολήσω, ούτε κι εκείνος εμένα. Ποιος θα μπορούσε να σκοτώσει τον ίδιο του τον πατέρα;» αναρωτήθηκε, προσθέτοντας ότι προς το παρόν ένα τέτοιο σενάριο παραμένει απίθανο, καθώς ο πατέρας του βρίσκεται σε στρατιωτική βάση στο Ντονέτσκ.

«Θέλω να δω τον κόσμο του να καταρρέει»

Σε πρόσφατο μήνυμά του, ο Όλεγκ έγραψε στον Αρτούρ: «Εξακολουθείς να είσαι ο γιος μου. Θέλω το καλύτερο για ‘σένα. Θέλω να είσαι χαρούμενος και υγιής».

«Όμως νομίζω ότι θα πρέπει να τιμωρηθεί με κάποιο τρόπο από το δικαστήριο», επισημαίνει ο Αρτούρ. «Θα ήθελα να δει τη νίκη μας και να νιώσει τον κόσμο του να καταρρέει».

Παρόλα αυτά, ο Αρτούρ λέει ότι προσπαθεί πολύ να μην αφήσει τον θυμό και το μίσος να τον κυριεύσει. «Ο πατέρας μου πρόδωσε την οικογένειά μας και πρόδωσε τη χώρα μας. Όμως η αγάπη είναι το κίνητρό μου όταν μάχομαι για την πατρίδα μου».

«Το τυφλό μίσος θα με έτρωγε ζωντανό και θα μπορούσα να καταστραφώ πριν λήξει αυτός ο πόλεμος», συμπληρώνει, προσθέτοντας ότι μετά τον πόλεμο θέλει να συνεχίσει να γυρίζει ταινίες και να βοηθήσει τους στρατιώτες που υποφέρουν από μετατραυματικό στρες.

Όσο για τους λόγους που μοιράστηκε την ιστορία του, ο Αρτούρ εξηγεί:

«Ήθελα να περάσω το μήνυμα ότι δεν ευθυνόμαστε για τις επιλογές τις οικογένειάς μας. Δεν σε κάνει λιγότερο πατριώτη το γεγονός ότι ο πατέρας σου είναι εγκληματίας». Η μονάδα του ξέρει την ιστορία του, αλλά όπως λέει δεν αμφισβήτησαν ποτέ την αφοσίωσή του. «Ξέρουν ότι είμαι 100% πιστός στην Ουκρανία».

Πηγή: Guardian