Τα «αστέρια» που περιμένει ο Ιβάν να λάμψουν

Το ξεκίνημα του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα είναι εντυπωσιακό, οι Πράσινοι έχουν εκμεταλλευτεί κατά κύριο λόγο την ομοιογένεια την οποία έχουν αποκτήσει από πέρσι, λειτουργούν με συγκεκριμένους ποδοσφαιρικούς κανόνες και ακολουθούν πιστά το πλάνο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Εχοντας βέβαια μέσα στο γήπεδο και παίκτες που κάνουν τη διαφορά και εξελίσσονται έως τώρα σε απόλυτους πρωταγωνιστές. Με πρώτο και καλύτερο τον Αϊτόρ.

Ο ισπανός εξτρέμ με τα οκτώ γκολ έως τώρα ηγείται της προσπάθειας του Παναθηναϊκού που οδηγεί την κούρσα του πρωταθλήματος. Ρούμπεν, Τσέριν και Κουρμπέλης έχουν συνθέσει στα περισσότερα παιχνίδια μια τριάδα στη μεσαία γραμμή που κάνει τη διαφορά,  με τον καθένα να έχει συγκεκριμένο ρόλο. Ο Σλοβένος έχει εντυπωσιάσει με την παρουσία του και έχει κερδίσει με το σπαθί του θέση βασικού, ο Κουρμπέλης είναι αναγεννημένος έχοντας αφήσει πίσω του τη δύσκολη περίοδο του τραυματισμού, ο Ρούμπεν Πέρεθ αποτελεί τον… εγκέφαλο όλης της ομάδας.

Ο Παναθηναϊκός έχει πάρει πολλά πράγματα και από τον Σπόραρ, που έως τώρα έχει δύο γκολ και δύο κερδισμένα πέναλτι και γενικά με την παρουσία του κάνει τη διαφορά στην επίθεση. Οταν λείπει είναι φανερό πως το σύνολο λειτουργεί εντελώς διαφορετικά. Υπάρχουν ωστόσο και παίκτες που μέχρι τώρα δεν έχουν δώσει αυτά που περιμένει από εκείνους ο Γιοβάνοβιτς, αλλά και όλος ο κόσμος, βάσει της αξίας τους και των χαρακτηριστικών τους. Κι αυτό αποτελεί μια βάση για τα… προσεχώς, αφού ο Παναθηναϊκός έχει ντεφορμέ σημαντικούς ποδοσφαιριστές οι οποίοι μπορούν να του κάνουν τη διαφορά και παρ’ όλα αυτά συνεχίζει απτόητος την πορεία του στην κορυφή του πρωταθλήματος.

Σεμπάστιαν Παλάσιος

Ξεκινάμε από τον… παλιό (σε σχέση με τους άλλους δύο), Σεμπάστιαν Παλάσιος. Ο Αργεντινός ήταν πέρσι ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού και αυτός που πολλές φορές… ακουμπούσε πάνω του ολόκληρη η ομάδα. Πέρασε μια περίοδο πέντε μηνών που χρειάστηκε προσαρμογή στα νέα δεδομένα (πρώτη φορά είχε φύγει από τη Λατινική Αμερική), αλλά όταν βρήκε τον εαυτό του έκανε τη διαφορά. Κάτι που δεν έχει κάνει φέτος. Εχει ένα γκολ, αυτό απέναντι στον ΟΦΗ στην Κρήτη με το οποίο η ομάδα του άνοιξε το σκορ. Αλλά η παρουσία του έως τώρα δεν θυμίζει σε τίποτα αυτά που βλέπαμε πέρσι από εκείνον. Υπάρχει εξήγηση: αν δούμε όλα τα παιχνίδια του Παναθηναϊκού με προσοχή διαπιστώνουμε πως οι αντίπαλοι προσαρμόζονται πολύ πάνω στον Αργεντινό. Είτε με μαν του μαν, είτε ακόμα και με βοήθειες πάνω στο μαρκάρισμά του, αλλά και με αρκετά σκληρό παιχνίδι πολλές φορές, καταφέρνουν να τον αντιμετωπίσουν και να μην του δώσουν την ευκαιρία να βρει τους χώρους που θέλει.

Ο Γιοβάνοβιτς δεν έχει καμία αμφιβολία πως θα συμβεί ό,τι συνέβη και πέρσι. Θα βρει δηλαδή ο Παλάσιος τη φόρμα του το επόμενο χρονικό διάστημα και θα γίνει ξανά ο ποδοσφαιριστής που θα κάνει τη διαφορά στο γήπεδο. Γι’ αυτό και δεν τον βγάζει από την ενδεκάδα, παρά μόνο όταν υπάρχει πρόβλημα όπως υπήρξε στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα που ο Αργεντινός είχε ενοχλήσεις.

Μπέντζαμιν Βέρμπιτς

Οταν ο Παναθηναϊκός ανακοίνωνε τον Σλοβένο η άποψη που κυριαρχούσε ήταν πως αποκτήθηκε για τη θέση του Αϊτόρ. Δηλαδή πως θα πάει ο Γιοβάνοβιτς σε ένα σχήμα με τον Παλάσιος δεξιά, τον Βέρμπιτς αριστερά και τον Αϊτόρ είτε ως εναλλακτική λύση, είτε με… μεταφορά του στον άξονα. Φυσικά η παρουσία του Ισπανού δεν αφήνει περιθώρια ούτε για υποψία σκέψης να βγει από την ενδεκάδα ή να φύγει από τις θέσεις των εξτρέμ.

Ο Βέρμπιτς ταλαιπωρήθηκε αρκετά στο ξεκίνημα και λόγω ασθένειας και από τραυματισμούς, με αποτέλεσμα να χάσει έδαφος. Και αυτό να τον φέρει λίγο πιο πίσω σε σχέση με τους υπόλοιπους. Σαφώς και αποτελεί κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό, η αξία του είναι δεδομένη, όπως δεδομένη είναι και η σωστή διαχείριση από πλευράς Γιοβάνοβιτς. Ο προπονητής της ομάδας συμπεριφέρεται στον Βέρμπιτς όπως είχε συμπεριφερθεί πέρσι στον Παλάσιος. Τον πιστεύει, τον στηρίζει, τον έχει επί της ουσίας ως πρώτη εναλλακτική επιλογή και σίγουρα αργά ή γρήγορα θα τον δούμε να αποτελεί βασική λύση της ομάδας. Ακόμα και στην κορυφή της επίθεσης.

Μπερνάρντ

Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με ποδοσφαιριστή που χρειάζεται χρόνο προσαρμογής. Είναι ξεκάθαρο πως όποιος μπαίνει στον Παναθηναϊκό του Γιοβάνοβιτς οφείλει να προσαρμοστεί στο σύνολο και στον τρόπο παιχνιδιού που ορίζει ο προπονητής. Και όχι η ομάδα να προσαρμοστεί πάνω σε έναν συγκεκριμένο παίκτη και στα χαρακτηριστικά αυτού. Ο Βραζιλιάνος είναι πολύ ποιοτικός και πολύ ορεξάτος. Φαίνεται από τον τρόπο που κινείται στο γήπεδο στα δύο τελευταία ματς που τον έχουμε δει στην αρχική ενδεκάδα.

Αλλά δεν έχει… μάθει να παίζει στον άξονα. Στο ματς με τον Αστέρα, όποτε μεταφερόταν στο πλάι γινόταν περισσότερο ουσιαστικός και βοηθούσε και όλη την ομάδα να γίνει πιο πιεστική. Και ο Μπερνάρντ αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό και σίγουρα η δική του αγωνιστική άνοδος θα βελτιώσει ακόμα περισσότερο την εικόνα όλης της ομάδας.