Η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα θυμάται την 1η νίκη της στο Γουίμπλετον – «Ήταν γλυκόπικρο»

Η εικόνα είναι η εξής: Η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα παραλαμβάνει το τρόπαιο του Γουίμπλεντον στις γυναίκες από τη Δούκισσα του Κεντ το 1978.

Η φωνή της Τσέχας αθλήτριας ανέβαινε, ανέβαινε ψηλότερα και πιο ζωηρή με κάθε λέξη, κάθε σκέψη. Ζήτησε συγγνώμη που ακουγόταν τόσο συναισθηματική, αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.

«Αυτό που συμβαίνει σε αυτά τα κέντρα κράτησης στο Τέξας είναι ασυνείδητο, πέρα από κάθε φαντασία» δήλωσε η Ναβρατίλοβα, η κορυφαία γυναίκα στο τένις για μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1970 και του ’80. Η Ναβρατίλοβα ήταν Νο. 1 συνολικά 332 εβδομάδες στο μονό και για 237 εβδομάδες στο διπλό, το οποίο αποτελεί ρεκόρ, και είναι η μόνη αθλήτρια η οποία βρισκόταν στη θέση Νο. 1 για περισσότερες από 200 εβδομάδες στο διπλό και στο μόνο.

«Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που λένε ψέματα μέσα από τα δόντια τους, φωνάζοντας ότι τα παιδιά είναι εντάξει, είναι σαν καλοκαιρινή κατασκήνωση. Εγώ λέω ‘Με δουλεύεις;’» συνέχισε.

«Διαμαρτυρόμαστε για το ότι η Μπόκο Χαράμ παίρνει τα κορίτσια στη Νιγηρία, και εδώ το κάνουμε εμείς σε αυτές τις γυναίκες και τους άνδρες. Και τα παιδιά είναι σημαδεμένα για όλη τους τη ζωή. Κάποια δεν θα ξανασμίξουν ποτέ. Κάποιοι γονείς δεν θα μάθουν ποτέ τι συνέβη στο παιδί τους».

• Διαβάστε επίσης: Σερένα και Βένους Γουίλιαμς: Η μία είναι το «αφεντικό» και η άλλη ο «βράχος»

Η ανησυχία της Ναβρατίλοβα για τον χωρισμό οικογενειών πηγάζει από προσωπική εμπειρία. Αφού εγκατέλειψε την κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία στα 18 της χρόνια για να ζητήσει πολιτικό άσυλο στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του United States Open του 1975, η Ματίνα πέρασε σχεδόν τέσσερα χρόνια χωρίς να δει ούτε ένα μέλος της οικογένειάς της. Έχει πει ότι ήταν η πιο οδυνηρή περίοδος της ζωής της.

Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, στις 7 Ιουλίου 1978, η τενίστρια κέρδισε τον πρώτο από τους εννέα τίτλους ρεκόρ που κατέκτησε στο Γουίμπλεντον, δίνοντας το έναυσμα για μια καριέρα που τελικά θα περιελάμβανε 18 πρωταθλήματα Grand Slam στο μονό.

Μαρτίνα Ναβρατίλοβα και Κρις Έβερτ / Photo: Wikimedia Commons

«Ήμουν τόσο χαρούμενη, αλλά ήταν γλυκόπικρο γιατί οι γονείς μου δεν ήταν εκεί και δεν ήξερα καν αν θα μπορούσαν να δουν τον αγώνα» δήλωσε η Ναβρατίλοβα η οποία ισοβαθμεί με την Μπίλι Τζιν Κινγκ με το ρεκόρ των 20 τίτλων στο Γουίμπλεντον στα μονά, διπλά και μικτά διπλά. «Τότε είναι που βάζεις τις παρωπίδες και απλά συνεχίζεις. Ήταν όλα πολύ συναισθηματικά, αλλά δεν μένεις σε αυτό γιατί, αν το κάνεις, δεν μπορείς να παίξεις».

«Έμαθα μετά τον αγώνα ότι πήγαν στο Πίλσεν, στα γερμανικά σύνορα, και τον παρακολούθησαν από την τηλεόραση», πρόσθεσε αναφερόμενη στους γονείς της. «Και με κάποιο τρόπο, ο πατέρας μου με κάλεσε στα αποδυτήρια, κάτι που ήταν πολύ δύσκολο τότε. Ποτέ δεν τον ρώτησα, ‘Περίμενε, πώς βρήκες τον αριθμό;’».

Η Ναβρατίλοβα έπαιξε το πρώτο της Γουίμπλεντον ως 16χρονη το 1973 και κέρδισε το 1976 το διπλό γυναικών με την καλή της φίλη Κρις Έβερτ. Δύο χρόνια αργότερα, η Μαρτίνα έφτασε στον πρώτο της τελικό εκεί – εναντίον της Κρις.

Είχε επίσης νικήσει την Έβερτ στον τελικό μιας προπαρασκευαστικής διοργάνωσης στο Ίστμπουρν της Αγγλίας, με 9-7 στο τρίτο σετ, κατακτώντας μόλις την τέταρτη νίκη της στις 24 συναντήσεις της καριέρας τους μέχρι τότε. Η πέμπτη της θα ερχόταν με τη μορφή νίκης με 2-6, 6-4, 7-5 στο All-England Club.

Σαράντα και βάλε χρόνια αργότερα, η Ναβρατίλοβα, 66 ετών σήμερα, θυμάται κάποιες λεπτομέρειες, μικρές και μεγάλες, σε μια συνέντευξη της Σίντι Σέρμερ για τους The New York Times, το 2018.

«Σέρβιρα δυνατά, αλλά θυμάμαι μόνο τον παλμό της καρδιάς μου» δήλωσε η Nαβαρατίλοβα, η οποία έπαιξε και κέρδισε τον τελευταίο της τελικό στο Γουίμπλεντον, στο μικτό διπλό με τον Λεάντερ Πάες, σε ηλικία 46 ετών το 2003. «Δεν είχα ξανακούσει την καρδιά μου να χτυπάει έτσι. Ήταν τόσο δυνατά, αλλά δεν μου κόπηκε η ανάσα. Ήταν σαν μια εξωσωματική εμπειρία. Ένιωσα ότι όλο το στάδιο άκουγε τους χτύπους της καρδιάς μου».

Αφού η Έβερτ κέρδισε άνετα το πρώτο σετ, η Μαβρατίλοβα σέρβιρε στο 3-2, 15-30, στο δεύτερο σετ, όταν, μετά από μια ανταλλαγή drop-shot, και οι δύο παίκτριες βρέθηκαν στο φιλέ. Η Έβερτ χτύπησε ένα αχαρακτήριστο ψηλό βολέ που πέτυχε τη Ναβρατίλοβα κατευθείαν στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να πέσει προς τα πίσω με προσποιητό πόνο.

Photo: Wikimedia Commons

Οι παίκτριες γέλασαν και η Έβερτ χάιδεψε την αντίπαλό της στο μέτωπο. Η Ναβρατίλοβα συνέχισε να σώζει δύο break points και να κρατάει το σερβίς της για το 4-2, το οποίο, όπως είπε η’Έβερτ, «άλλαξε το μομέντουμ υπέρ της».

«Η Mαρτίνα ήταν απλά υπέρτατη στο γήπεδο» δήλωσε η Έβερτ, η οποία ήταν 23 ετών και δύο φορές πρωταθλήτρια του Γουίμπλεντον εκείνη την εποχή. «Ήμουν πάντα το αουτσάιντερ, που έτρεχα για να τη νικήσω σε ένα παιχνίδι που της ταίριαζε απόλυτα. Ειδικά ως αριστερόχειρας που σέρβιρε, έπρεπε να πετάξω για να αποκρούσω…»

Η Έβερτ έμεινε έκπληκτη όταν άκουσε τα ποσοστά, ότι δηλαδή από τις εννέα συναντήσεις της με τη Nαβρατίλοβα στο Γουίμπλεντον – οι πέντε από αυτές ήταν τελικοί – οι επτά πήγαν στα τρία σετ.

«Ίσως ένα από τα προβλήματα ήταν ότι, όταν πήγαινα σε αγώνες μαζί της, ήμουν κάπως αρνητικά προκατειλημμένη, επειδή ένιωθα ότι ήταν πάντα το φαβορί» δήλωσε η Έβερτ.

Αλλά έχει και μια άλλη εξήγηση για την ήττα από τη Nαβρατίλοβα το ’78, ειδικά αφού άφησε ένα προβάδισμα 4-2 στο τρίτο σετ να ξεφύγει και έχασε 12 από τους τελευταίους 13 πόντους του αγώνα.

«Είναι κάπως αστείο αλλά αυτό ήταν το Γουίμπλεντον που ερωτεύτηκα τον Τζον Λόιντ» είπε η Έβερτ για τον πρώτο της σύζυγο, έναν Βρετανό παίκτη, τον οποίο παντρεύτηκε το 1979 και χώρισε το 1987. «Ήμουν ερωτευμένη, βγαίναμε και βγαίναμε και βγαίναμε κάθε βράδυ. Ήμουν πραγματικά αφηρημένη και δεν ήμουν πλήρως αφοσιωμένη ή συγκεντρωμένη στο να κερδίσω το Γουίμπλεντον. Λυπάμαι, Mαρτίνα».

Η Nαβρατίλοβα κέρδισε ξανά το Γουίμπλεντον την επόμενη χρονιά. Με την παραίνεση της Δούκισσας του Κεντ, η κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας χορήγησε ταξιδιωτική βίζα στη μητέρα της, Τζάνα, η οποία έφτασε την παραμονή του τουρνουά για να παρακολουθήσει την κόρη της να παίζει. Θα περνούσαν αρκετοί ακόμη μήνες μέχρι να επανενωθεί όλη η οικογένεια, συμπεριλαμβανομένης και της αδελφής της.

Photo: Wikimedia Commons

Η Nαβρατίλοβα εξακολουθεί να ασχολείται με το τένις ως σχολιαστής και εργάζεται για το Tennis Channel και το BBC στο Γουίμπλεντον. Μίλησε σε ένα βρετανικό ντοκιμαντέρ για την ισότητα των φύλων και αποκάλυψε ότι ο Τζον ΜακΕνρό, επίσης σχολιαστής στο BBC, κέρδιζε 10 φορές περισσότερα από εκείνη κατά τη διάρκεια των τουρνουά. Το BBC δήλωσε ότι ο φόρτος εργασίας τους δεν ήταν ίδιος, αλλά συμφώνησε να κλείσει το οικονομικό χάσμα.

«Τα πράγματα έγιναν σωστά, είμαι χαρούμενη και ελπίζω ότι θα είναι καλύτερα και για πολλές άλλες γυναίκες στο μέλλον» δήλωσε η Nαβρατίλοβα, η οποία αρνήθηκε να συζητήσει πόσο περισσότερο θα πληρωθεί από τις 15.000 λίρες με τις οποίες αμειβόταν.  «Δεν ήταν κάτι προσωπικό ανάμεσα σε μένα και τον Τζον. Άλλωστε είναι μέγας υποστηρικτής των γυναικών, νωμίζω ότι απλά δε γνώριζε».

Η Ναβρατίλοβα έχει μιλήσει ανοιχτά, ειδικά στο Twitter, για πολλά θέματα, επικρίνοντας τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, τα αντι-ομοφυλοφιλικά αισθήματα και τη σκληρότητα τόσο προς τα ζώα όσο και προς τους ανθρώπους.

Πριν από αρκετά χρόνια, η Ναβρατίλοβα, Αμερικανίδα πολίτης, σκέφτηκε να κατέβει και η ίδια στην πολιτική. Αλλά μεσολάβησαν η επιστροφή στο τένις, ο γάμος της το 2014 με την Ρωσίδα, πρώην μοντέλο και επιχειρηματία Τζούλια Λεμίγκοβα και η ανατροφή των δύο κοριτσιών της. Η Ναβρατίλοβα κατέληξε επίσης να σκεφτεί ότι ίσως είναι υπερβολικά ειλικρινής για να την πάρουν στα σοβαρά. Παρόλα αυτά, υπάρχει ένας σκοπός για τον οποίο είναι πάρα πολύ περήφανη – ίσως περισσότερο και από τους εννέα τίτλους της στο Γουίμπλετον.

«Για το ότι είμαι ανοιχτή, ότι είμαι ο εαυτός μου και ότι είμαι περήφανη για το ποια είμαι» δήλωσε η τενίστρια, η οποία αποκάλυψε την ομοφυλοφιλία της το 1981. «Είμαι περήφανη που έδωσα το παράδειγμα και υπήρξα φάρος ελπίδας για τόσους πολλούς τότε που ήταν τόσο φρικτό πράγμα να είσαι ομοφυλόφιλος».