Αρκετά αυξημένος ο καρδιαγγειακός κίνδυνος για κάποιο διάστημα μετά την Covid-19

Με αυξημένο κατοπινό κίνδυνο για την καρδιαγγειακή υγεία και για πρόωρο θάνατο συνδέεται η νόσος Covid-19, όπως δείχνει νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τις επόμενες 30 μέρες, όμως παραμένει αυξημένος και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ιδίως για όσους νόσησαν σοβαρά και χρειάστηκαν νοσηλεία.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου, με επικεφαλής τον καθηγητή Στέφεν Πέτερσον, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «British Medical Journal» (BMJ), ανέλυσαν στοιχεία για 53.613 ανθρώπους, από τους οποίους οι 17.871 είχαν διαγνωστεί με κοροναϊό και οι 2.701 είχαν χρειαστεί να εισαχθούν στο νοσοκομείο.

Διαβάστε επίσης: Νέα μελέτη: Πώς η γυμναστική μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα των εμβολίων κατά του κοροναϊού

Όλοι παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο για σχεδόν πέντε μήνες για πιθανά καρδιαγγειακά προβλήματα (έμφραγμα, εγκεφαλικό, καρδιακή ανεπάρκεια, καρδιακή αρρυθμία, φλεβική θρόμβωση, περικαρδίτιδα κ.α.) ή για θάνατο καρδιαγγειακής αιτιολογίας.

Αυτό που διαπιστώθηκε είναι ότι, σε σχέση με όσους δεν είχαν ποτέ μολυνθεί από τον κοροναϊό, εκείνοι που είχαν νοσήσει με Covid-19 αλλά χωρίς ανάγκη νοσηλείας, είχαν σχεδόν τριπλάσια πιθανότητα να εμφανίσουν θρόμβο σε φλέβα και τουλάχιστον δεκαπλάσια να πεθάνουν.

Όσοι είχαν νοσηλευθεί με κοροναϊό είχαν 27 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν στη συνέχεια φλεβική θρόμβωση, 22 φορές μεγαλύτερη για καρδιακή ανεπάρκεια, 18 φορές για εγκεφαλικό, 15 φορές για καρδιακή αρρυθμία, 14 φορές για περικαρδίτιδα και σχεδόν δεκαπλάσια για έμφραγμα.

Όσοι είχαν νοσηλευθεί λόγω Covid-19, είχαν 118 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνουν από καρδιαγγειακή αιτία στη συνέχεια, σε σχέση με όσους δεν είχαν χρειαστεί νοσηλεία.

Τόσο οι περισσότερες διαγνώσεις καρδιαγγειακής νόσου όσο και τα περισσότερα περιστατικά καρδιαγγειακού θανάτου καταγράφηκαν κατά τον πρώτο μήνα μετά την αρχική διάγνωση της Covid-19, αν και ο κίνδυνος παρέμενε αυξημένος και μετά, ιδίως για καρδιακή ανεπάρκεια, αρρυθμία, φλεβική θρόμβωση και περικαρδίτιδα.