Η συγκυρία συγκεκριμένη και τα δεδομένα της αδιαπραγμάτευτα. Ως (και) τις 13 Νοεμβρίου που πέφτει η αυλαία της ποδοσφαιρικής δράσης ελέω της διεξαγωγής του «χειμερινού» Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να κουβεντιάζει για οτιδήποτε άλλο πέρα από νίκες. Για εκείνον τον τρόπο που θα τον επαναφέρει σε τροχιά διεκδίκησης του πρωταθλήματος. Τέσσερα Super League ματς σε δύο εβδομάδες, ανάμεσά τους τα δύο ντέρμπι με τον «απόλυτο» Παναθηναϊκό (6/11 στη Λεωφόρο) και την ΑΕΚ (13/11 στο Καραϊσκάκη). Μια «ειδική διαδρομή» που προκαταβολικά δηλώνει την επιρροή της στην «οικονομία» της φετινής διαδρομής.

Ετσι συμβαίνει στον πρωταθλητισμό. Δεν αμφιβάλλει κανείς. Ετσι θα συνέβαινε ούτως ή άλλως ανεξάρτητα από τη βαθμολογική συγκομιδή του τρεις φορές στη σειρά πρωταθλητή. Η δουλειά όμως για έναν ποδοσφαιρικό οργανισμό αυτής της στάθμης είναι πολυεπίπεδη. Και καμιά φορά οι συνθήκες είναι τέτοιες που επιτρέπει δυσκολότερα την παρατήρησή της. Διότι για παράδειγμα ενώ τα media κάνουν λογαριασμούς για το πώς οι Ερυθρόλευκοι θα προλάβουν να ανέβουν στο τρένο της διεκδίκησης του τίτλου και πώς ο Μίτσελ θα καταφέρει να χωρέσει όλους αυτούς τους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές που εμπεριέχονται στο (υπεράριθμο) ρόστερ του, λίγοι έχουν δώσει σημασία σε αυτό που συμβαίνει εδώ και καμιά εικοσαριά ημέρες. Στο γεγονός που έφερε στο προσκήνιο τον Ανδρέα Ντόι. Ενα (ακόμη) παιδί της παραγωγικής διαδικασίας του Ρέντη, που πριν καλά – καλά συνηθίσουμε το όνομά του έχει γράψει μια σειρά από «εντεκαδάτες» συμμετοχές εντός και εκτός συνόρων.

Καλώς τον…

Δεν είναι εύκολο πράγμα να παίξεις στον Ολυμπιακό. Ειδικά σε αυτή την εκδοχή του που ακόμη παραπέμπει σε μια διαδικασία αναζήτησης. Δεν τα έχουν καταφέρει ως εδώ επαγγελματίες με εμπειρία χρόνων και μπόλικα χιλιόμετρα στο κοντέρ τους. Ο βαθμός ετοιμότητας του Ντόι προκαλεί εντύπωση. Διότι ανάμεσα στα άλλα ο Μίτσελ τον χρησιμοποιεί σε ρόλο κεντρικού αμυντικού και ο 19χρονος μέχρι χθες δεν ήταν: ένα «10άρι» ήταν το καλοκαίρι του 2016 όταν επιλέχθηκε από τον Ιάσονα Ιλίου. Ενας επιτελικός μέσος που σταδιακά άρχισε να κάνει βήματα προς τα πίσω στον αγωνιστικό χώρο μιας και το μπόι του έφτασε ως το 1.90μ. Πέρσι στο πρωτάθλημα της Super League 2 με τον Ολυμπιακό Β’ τον είδαμε κυρίως στο «6». Πλέον ξέρει και ο ίδιος πως η ευκαιρία της ζωής του, εκείνη της καθιέρωσης, τον φέρνει σε άλλα τετραγωνικά στον αγωνιστικό χώρο.

Επόμενος κρίκος

Προστέθηκε λοιπόν και εκείνος στην «ειδική ομάδα» του ρόστερ που αφορά σε ποδοσφαιριστές της παραγωγικής διαδικασίας: Τον υποδέχθηκαν ο Κωνσταντίνος Τζολάκης, ο Μάριος Βρουσάι, ο Παναγιώτης Ρέτσος, ο Θανάσης Ανδρούτσος, ο Κώστας Φορτούνης. Εκπρόσωποι διαφορετικών «γενεών» του Ρέντη αλλά πάντα παιδιά του Ολυμπιακού. Οι έξι από τους 24 παίκτες της ακαδημίας που αγωνίζονται αυτή τη στιγμή στα πρώτα 31 πιο σημαντικά επαγγελματικά πρωταθλήματα της Ευρώπης – σύμφωνα με το ranking της UEFA. Καταγράφηκε η συγκεκριμένη επίδοση προ ημερών στην έκθεση που δημοσίευσε το Διεθνές Παρατηρητήριο Ποδοσφαίρου (CIES). Ενα ολόκληρο ρόστερ που ξεκινώντας από την ακαδημία του Ολυμπιακού κάνει αυτή τη στιγμή καριέρα στο υψηλότερο επίπεδο.

Με… αποδείξεις

Ο Κώστας Τσιμίκας (Λίβερπουλ), ο Μανώλης Σιώπης (Τραμπζονσπόρ), ο Δημήτρης Νικολάου (Σπέτσια), ο Μπάμπης Λυκογιάννης (Μπολόνια), ο Βασίλης Λαμπρόπουλος (Μπόχουμ), o Βασίλης Σουρλής (Φορτούνα Σιτάρντ), ο Μανώλης Σάλιακας (Ζανκτ Πάουλι), ο Φώτης Κίτσος (Ομόνοια) είναι κάποια από τα πλέον ενδεικτικά παραδείγματα. Την ίδια στιγμή μακριά από την Ευρώπη συνεχίζουν το ποδοσφαιρικό ταξίδι τους ποδοσφαιριστές όπως ο Γιάννης Φετφατζίδης (Αλ Σαλίγια) και ο Δημήτρης Διαμαντάκος (Κεράλα Μπλάστερς). Ολοι τους από την ίδια αφετηρία. Ολοι παιδιά που ξεκίνησαν από το Ρέντη και που μέσα από το «πρόγραμμα» του Ολυμπιακού κατάφεραν να κάνουν πραγματικότητα το όνειρό τους.

Headlines