Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, «Συνηθίζεται να επαινούμε αυτόν που δεν είναι πια στη ζωή». Άλλωστε, κανείς δεν πρέπει να μιλάει άσχημα για κάποιο πρόσωπο που δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον εαυτό του.
Μπορεί κανένας άνθρωπος να μην είναι απόλυτα «τέλειος» αλλά υπάρχουν κάποιες προσωπικότητες της ιστορίας που έχουν παρουσιαστεί πολλές φορές ως «υποδειγματικές». Υπάρχουν πάρα πολλοί διάσημοι άνθρωποι της ιστορίας, οι οποίοι έχουν παρουσιαστεί και επαινεθεί ως ηθικοί και άγιοι. Ήταν όμως;
Στην πραγματικότητα, – παρά το γεγονός πως παρουσιάστηκαν ως υποδειγματικά μέλη της κοινωνίας – εκείνοι ήταν προβληματικοί άνθρωποι που έκαναν τρομερά πράγματα. Ερευνώντας πιο προσεκτικά την προσωπική ζωή κάποιων ιστορικών προσώπων μπορούμε να διαπιστώσουμε πως τελικά τα πράγματα δεν είναι σχεδόν ποτέ όπως φαίνονται.
Από τη Μητέρα Τερέζα μέχρι τον Τζον Λένον, αυτοί είναι οι διάσημοι που δεν ήταν τόσο «καλοί» όσο φαίνονταν.
Μητέρα Τερέζα
Το όνομά της έχει ταυτιστεί με την αγιότητα. Όποτε θέλουμε να πούμε πως κάποιος είναι πραγματικά άγιος, τον συγκρίνουμε με την Μητέρα Τερέζα. Στην πραγματικότητα όμως, η εικόνα που έχουμε για εκείνη είναι τελικά μόνο μια εικόνα!
Η Μητέρα Τερέζα ανέπτυξε ανθρωπιστική δράση και ιεραποστολικό έργο, βοηθώντας πολλούς φτωχούς και άρρωστους ανθρώπους, κυρίως στην Ινδία. Τα πραγματικά κίνητρα της όμως, ήταν στην πραγματικότητα κάπως εγωιστικά, με λιγότερη έμφαση στη βοήθεια των ανθρώπων και περισσότερο στην αύξηση των αριθμών για τη δική της θρησκεία.
Οι αποστολές της Μητέρας Τερέζας, παρά το γεγονός ότι είχαν τόνους φιλανθρωπικών δωρεών στη διάθεσή τους, σπάνια βοήθησαν πραγματικά φτωχούς, άρρωστους ανθρώπους να γίνουν υγιείς. Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα από αυτά τα μέρη ήταν βρώμικα, είχαν έλλειψη γιατρών, λίγα τρόφιμα και σε μεγάλο βαθμό στερούνταν παυσίπονα. Παρ’ όλα αυτά, η Τερέζα έβρισκε τον πόνο όμορφο, σαν να έκανε τον κόσμο ένα καλύτερο, πιο ιερό μέρος.
«Υπάρχει κάτι όμορφο στο να βλέπεις τους φτωχούς να αποδέχονται τη μοίρα τους, να την υποφέρουν όπως τα Πάθη του Χριστού. Ο κόσμος κερδίζει πολλά από τον πόνο τους», είχε πει σύμφωνα με τον συγγραφέα Κρίστοφερ Χίτσενς. Φυσικά, αυτό δεν ίσχυε για την ίδια την Τερέζα, η οποία έπαιρνε τακτικά περίθαλψη σε καλά, αμερικανικά νοσοκομεία όταν αρρώσταινε ενώ φέρεται να καταχράστηκε φιλανθρωπικά κονδύλια για τον εαυτό της.
Τσάρλι Τσάπλιν
Ο Τσάρλι Τσάπλιν μπορεί να ήταν ένας από τους πρώτους κωμικούς αστέρες του κινηματογράφου, αλλά η προσωπική του ζωή δεν ήταν και τόσο αστεία. Ήταν γνωστό ότι ήταν αρκετά σκληρός και εγωιστής. Κυρίως όμως, θεωρούνταν «αρπακτικό ανηλίκων». Και όχι άδικα…
Ο Τσάπλιν παντρεύτηκε την 16χρονη Μίλντρεντ Χάρις, αφού νόμιζε ότι ήταν έγκυος (δεν ήταν) και της φέρθηκε τόσο άσχημα που έπαθε νευρικό κλονισμό. Εκείνος, δεν την άφηνε να παίξει σε ταινίες – παρόλο που είχε πολλές προτάσεις – καθώς θεωρούσε πως είναι πολύ μικρή για να έχει ταλέντο.
Μετά το διαζύγιό τους, ο Τσάπλιν ερωτεύτηκε τη 12χρονη Λίτα Γκρέι, την οποία απέφυγε να κυνηγήσει μέχρι να γίνει 16 ετών. Τότε την άφησε έγκυο και της πρότεινε να κάνει έκτρωση. Όταν αυτό απέτυχε, την παντρεύτηκε αλλά η κακομεταχείρισή της μόλις είχε ξεκινήσει. Την απατούσε συνεχώς, την αποκαλούσε «χαμηλής καταγωγής» και απαιτούσε «αποκρουστικές, εξευτελιστικές και προσβλητικές» σεξουαλικές πράξεις.
Κοκό Σανέλ
Η Gabrielle «Coco» Chanel μπορεί να είναι υπεύθυνη για ένα από τα πιο εμβληματικά αρώματα στον κόσμο, αλλά ήταν επίσης ναζίστρια και κατάσκοπος! Η Σανέλ συναναστρεφόταν με Βρετανούς αριστοκράτες, Γάλλους πολιτικούς και Γερμανούς στρατιωτικούς στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, με σκοπό να σώσει την επιχείρησή της.
Με τον κωδικό F-7124 και ψευδώνυμο ‘Westminster’ λόγω της σχέσης της με τον Δούκα του Westminster, η Κοκό Σανέλ ήταν μέλος της μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών του Χίτλερ. Προς το τέλος του πολέμου, χρησιμοποιούσε τη σχέση της με τον Ουίνστον Τσώρτσιλ για μεταφέρει ψευδείς πληροφορίες. Μια συνεργάτιδα του Τσώρτσιλ, η Βέρα Λομπάρντι, κατήγγειλε τη Σανέλ αλλά η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων εκείνη την εποχή απέτρεψε τη δίωξή της.
Γουόλτ Ντίσνεϊ
Μπορεί να είναι υπεύθυνος για το μεγαλύτερο μέρος της ψυχαγωγίας που καταναλώνει κάθε μικρό παιδί στις ΗΠΑ, αλλά ο Γουόλτ Ντίσνεϊ ήταν ρατσιστής και εναντίον των Εβραίων! Υπάρχουν αρκετές αντισημιτικές απεικονίσεις χαρακτήρων σε παλιά κινούμενα σχέδια. Απεχθανόταν τους κομουνιστές ενώ κατέδιδε στις αρχές τους υπαλλήλους του, οι οποίοι εκδήλωναν αριστερές ιδεολογίες.
Ήταν επίσης σεξιστής με όλους τους συνήθεις τρόπους της δεκαετίας του 1930. Απαγόρευε στις γυναίκες να προσλαμβάνονται στο στούντιο του, εκτός μόνο από το τμήμα χρωματισμού.
Μάλιστα, το 1938 έστειλε μια επιστολή απόρριψης στη Μέρι Φορντ, η οποία είχε υποβάλει αίτηση για μια θέση στο τμήμα σκίτσου και ζωγραφικής της εταιρίας. Ο λόγος ήταν πως «Οι γυναίκες δεν κάνουν καμία από τις δημιουργικές δουλειές αναφορικά με την προετοιμασία των κινούμενων σχεδίων για την οθόνη, καθώς αυτή η δουλειά εκτελείται αποκλειστικά από νεαρούς άντρες». Τέλος, μια σειρά από απόπειρες αυτοκτονίας των υπαλλήλων του αποκαλύπτουν πως ο Ντίσνεϊ δεν ήταν τόσο καλός όσο φαινόταν.
Πάμπλο Πικάσο
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το σπουδαίο καλλιτεχνικό έργο του Πάμπλο Πικάσο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η προσωπική του ζωή ήταν εξίσου σπουδαία. Ο διάσημος ζωγράφος θεωρούσε τις γυναίκες ως αντικείμενα και υποδεέστερες ενώ είχε βάναυση και κακοποιητική συμπεριφορά απέναντί τους.
Δυο ερωμένες του αυτοκτόνησαν ενώ πολλές από τις γυναίκες που είχε οδηγήθηκαν στην παραφροσύνη. Μόλις κάποια από τις ερωμένες του αρρώσταινε, την παρατούσε και έβρισκε τη επόμενη. Ανήλικες πόζαραν γυμνές για τους πίνακές του ενώ η εγγονή του Μαρίνα Πικάσο είχε μιλήσει για την απάνθρωπη στάση αλλά και τον μισογυνισμό του.
Στιβ Τζόμπς
Ο ιδρυτής της Apple μπορεί να είναι ένας ιδιοφυής άνθρωπος αλλά δεν είναι καθόλου άγιος. Ήταν πολύ συχνά ένα «κακό αφεντικό», που έβριζε και συνήθιζε να προσβάλει τους υπαλλήλους του. Οι συνθήκες στα εργοστάσια της Apple ήταν τόσο άθλιες που οι εργάτες οδηγούνταν σε εξάντληση και πολλές φορές αυτοκτονούσαν.
Επίσης, αρνιόταν επί χρόνια ότι είχε κόρη, η οποία ζούσε με τη μητέρα της σε συνθήκες φτώχειας, ενώ εκείνος έβγαζε εκατομμύρια. Τελικά επανασυνδέθηκε με την κόρη του και άρχισε να πληρώνει διατροφή, αλλά μόνο αφού είχαν περάσει χρόνια.
Άλφρεντ Χίτσκοκ
Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ θεωρείται ένας από τους καλύτερους σκηνοθέτες όλων των εποχών και πρωτοπόρος δημιουργός των ταινιών τρόμου. Στην πραγματικότητα όμως, ο σκηνοθέτης έκανε τη ζωή των ηθοποιών του αρκετά τρομακτικές. Ειδικά των γυναικών!
Συγκεκριμένα, ενώ είχε υποσχεθεί στην Τίπι Χέντρεν πως δεν θα χρησιμοποιήσει αληθινά πουλιά στη ταινία «Τα πουλιά» τελικά το έκανες και Τίπι αναγκάστηκε να υπομείνει επί ώρες τα πουλιά να την τσιμπάνε. Επίσης, όταν η Κιμ Νόβακ πρωτοεμφανίστηκε στα γυρίσματα του «Δεσμώτη του Ιλίγγου» μπήκε στο καμαρίνι της και βρήκε ένα φρεσκοσφαγμένο και ξεπουπουλιασμένο κοτόπουλο να κρέμεται πάνω από την τουαλέτα της.
Επιπλέον, είχε κάνει φάρσα και στην ίδια του την κόρη, Πατρίσια. Την έβαλε να ανέβει σε μία ρόδα λούνα παρκ και διέταξε τον υπεύθυνο να κόψει το ρεύμα, αφήνοντας τη μετέωρη.
Τζόν Λένον
Μπορεί το όνομα του Τζον Λένον να είναι συνυφασμένο με την ειρήνη αλλά μάλλον ο ίδιος δεν ήταν στη πραγματικότητα τόσο ειρηνιστής. Ο τραγουδιστής των Beatles κακοποιούσε σωματικά και λεκτικά την πρώτη του γυναίκα και τον γιο του ενώ ήταν απίστευτα κτητικός.
Συγκεκριμένα, η Σίνθια Πάουελ κακομεταχειριζόταν από τον Λένον, ο οποίος μάλιστα έχει γράψει στο τραγούδι του Getting Better πως «Ήμουν σκληρός με τη γυναίκα μου, τη χτυπούσα και την κρατούσα μακριά από τα πράγματα που αγαπούσε». Επίσης, ο Λένον φέρεται να χτυπούσε συστηματικά και τον πρώτο του γιο.
Επιπλέον, μπορεί η Γιόκο Όνο να κατηγορήθηκε από το κοινό για τη διάλυση των Beatles αλλά η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Ο Λένον ήταν τόσο κτητικός μαζί της που την ανάγκαζε να πηγαίνει παντού μαζί του, ακόμη και στην τουαλέτα.
Η ποσότητα γλυκού νερού που χάθηκε σε μια δεκαετία ξεπερνά κατά 35.000 φορές τη λίμνη του Μαραθώνα. Η προειδοποίηση του ΟΗΕ και ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Μετά από 24 χρόνια αναμονής, ο «Μονομάχος» επέστρεψε στις σκοτεινές αίθουσες. Το θέμα είναι αν το sequel του Ρίντλεϊ Σκοτ θα φανεί αντάξιο της ιστορίας του.
