Αποστολή βρίσκει φωτογραφικές μηχανές σε παγετώνα 85 χρόνια μετά την εγκατάλειψή τους

Μετά από έξι ημέρες έρευνας στον παγετώνα Walsh στο Εθνικό Πάρκο Kluane της περιοχής Γιούκον για την ανακάλυψη μιας κρύπτης με φωτογραφικές μηχανές δεκαετιών, η ομάδα αποστολής του επαγγελματία σκιέρ και εξερευνητή βουνών, Γκρίφιν Ποστ, ήταν έτοιμη να μαζέψει τον εξοπλισμό της και να επιστρέψει πίσω άκαρπη.

Το μισό πλήρωμά της ομάδας είχε ήδη φύγει αεροπορικώς. Η κακοκαιρία επρόκειτο να ξεκινήσει. Ο χρόνος περνούσε και η αποστολή δεν φαινόταν να πλησιάζει στην εύρεση του χαμένου εξοπλισμού που είχε κρύψει στον παγετώνα ο θρυλικός ορειβάτης Μπράντφορντ Γουόσμπερν πριν από 85 χρόνια.

Τότε, το τελευταίο απόγευμα της έρευνας, ένας από τους επιστήμονες της ομάδας σκέφτηκε μια νέα θεωρία για το πού θα μπορούσε να βρίσκεται ο εξοπλισμός.

«Είχαμε κυριολεκτικά μια ώρα πριν φύγουμε, όταν αρχίσαμε να βρίσκουμε τμήματα του εξοπλισμού τους και απομεινάρια του ταξιδιού τους που ήταν αδιαμφισβήτητα δικά τους», δήλωσε ο Ποστ για την αποστολή που πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο.

• Διαβάστε επίσης: Βιολογία – Ανακαλύφθηκε το αρχαιότερο απολιθωμένο μπουμπούκι λουλουδιού

«Ήταν τόσο σουρεαλιστικό. Είναι κάπως απίστευτο και λες, «Θεέ μου – είχαμε δίκιο! Αυτό υπάρχει!»».

Η ομάδα ανακάλυψε ένα μέρος της αγαπημένης εναέριας φωτογραφικής μηχανής F-8 του Γουόσμπερν -μια μορφή για την οποία θα γινόταν αργότερα παγκοσμίως γνωστός- καθώς και δύο κινηματογραφικές κάμερες και παλιό εξοπλισμό αναρρίχησης, σκηνές και είδη μαγειρικής. Επίσης μέρος μιας μπριζόλας T-bone.«Φαίνεται ότι έτρωγαν πολύ καλά» σχολίασε ο Ποστ.

«Ήταν η πλήρης σειρά του εξοπλισμού που χρησιμοποιούσαν τη δεκαετία του 1930» συμπλήρωσε.

Η Dora Medrzycka, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα και η επιστήμονας που σκέφτηκε τη νέα θεωρία, δήλωσε ότι η ανακάλυψη εξαρτάται από το πόσο είχε μετακινηθεί ο παγετώνας από την εποχή του Γουόσμπερν.

Αυτός ο υπολογισμός ήταν μια μεγάλη πρόκληση για την ομάδα, δεδομένου ότι ο παγετώνας Walsh δεν κινείται όπως οι κανονικοί παγετώνες – αντίθετα, περνάει από κύκλους όπου έχει μια αργή, κανονική ροή, ακολουθούμενη από μια δεκαετία «ορμητικής αύξησης» είπε.

«Οι παγετώνες με έξαρση… έχουν αυτές τις σύντομες περιόδους έντονης δραστηριότητας και αυτή την ακανόνιστη συμπεριφορά που καθιστά πραγματικά δύσκολη την ανακατασκευή της κίνησης αυτών των παγετώνων σε μεγάλες χρονικές κλίμακες» εξήγησε.

Στεκόμενη πάνω στον πάγο, παρατήρησε μεγάλες λωρίδες από συντρίμμια που της έδιναν μια ένδειξη για το πώς και πότε ο παγετώνας είχε μετακινηθεί.

«Με βάση αυτή την ιδέα, ουσιαστικά προέκτεινα την κίνηση του παγετώνα και κατέληξα σε μια νέα εκτίμηση για το πού θα μπορούσε να βρίσκεται η κρυψώνα – και αποδείχθηκε ότι ήταν αρκετά ακριβής» είπε.

«Πήγαμε σε ένα κυνήγι θησαυρού και έτυχε να το βρούμε».

Αυτό το κυνήγι θησαυρού προετοιμαζόταν για πολύ καιρό.

Ο Ποστ είχε γοητευτεί από την ανάβαση του Γουόσμπερν στο όρος Λουκάνια το 1937 -κατά τη διάρκεια της οποίας εγκατέλειψε τον εξοπλισμό- από τότε που διάβασε γι’ αυτήν σε ένα βιβλίο. Ήταν μερικές παράγραφοι από το βιβλίο αυτό, που έλεγαν ότι καμία ομάδα αναρρίχησης δεν είχε αναφέρει ποτέ ότι είχε δει τον εξοπλισμό ποτέ.

Έπρεπε να χτίσει μια υπόθεση για την αποστολή, χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα τρισδιάστατης χαρτογράφησης και φωτογραφίες από το ταξίδι του Γουόσμπερν για να προσπαθήσει να τριγωνοποιήσει το σημείο όπου θα ήταν κρυμμένος ο εξοπλισμός.

Στη συνέχεια άρχισε να στέλνει email σε παγετωνολόγους.

Ο Luke Copeland, καθηγητής παγετωνολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα και καθηγητής της Medrzycka, ενδιαφέρθηκε, έχοντας μελετήσει την περιοχή αυτή στο παρελθόν.

«Υπάρχει ιστορικό εύρεσης αρκετών παλαιών αντικειμένων σε παγετώνες σε άλλες περιοχές» εξήγησε ο Copeland. «Δεν πίστευα ότι ήταν εντελώς απίθανο – αλλά, φυσικά, το να βρεις πού βρισκόταν 85 χρόνια αργότερα, αυτό είναι μια πραγματικά δύσκολη πρόκληση».

Διαπίστωσαν ότι ο εξοπλισμός θα είχε μείνει στο κάτω μέρος του παγετώνα, αντί στην κορυφή όπου θα είχε καλυφθεί από δεκαετίες χιονιού.

«Υπολογίσαμε ότι θα είχε μετακινηθεί ίσως 10 χιλιόμετρα κάτω από τον παγετώνα, αλλά όταν έφτασαν πραγματικά στο πεδίο, είχε μετακινηθεί πολύ περισσότερο» είπε.

Ο παγετώνας έχει μήκος μεγαλύτερο από 70 χιλιόμετρα και πλάτος μερικά χιλιόμετρα, σημείωσε η Medrzycka – «ένα τεράστιο τοπίο για να ψάξει κανείς για μια τόσο μικρή κρύπτη».

Ο Ποστ δήλωσε ότι αποκαρδιώθηκε λίγο όταν η ομάδα έφτασε στον παγετώνα. Το εγχείρημα φάνηκε ξαφνικά εξωπραγματικό, ένα κυνήγι βελόνας στα άχυρα.

«Είναι αστείο, πηγαίνοντας εκεί, έχεις κάνει όλη αυτή την έρευνα, έχεις αυτόν τον χάρτη, και σκέφτεσαι: «Θα το βρούμε σίγουρα»» είπε.

«Μετά πετάς σε αυτή την κοιλάδα και τον παγετώνα Walsh για πρώτη φορά και βλέπεις πόσο μεγάλη είναι, πόσο πλατιά και πόσες σχισμές υπάρχουν».

Εκτός από την επιτυχία της εύρεσης του εξοπλισμού, ο Ποστ δήλωσε ότι το ταξίδι έδωσε επίσης στην επιστημονική κοινότητα σημαντικό αριθμό δεδομένων σχετικά με το πώς έχει αναπτυχθεί ο παγετώνας.

«Έχουν όλες αυτές τις πληροφορίες για το πώς συμπεριφέρθηκε αυτός ο παγετώνας τα τελευταία 85 χρόνια – κάτι που είναι μια πολύ καλή συμβολή στην επιστήμη» είπε.

Ο εξοπλισμός του Γουόσμπερν βρίσκεται τώρα σε μια ομάδα συντηρητών από το ίδρυμα Parks Canada, οι οποίοι εργάζονται στη συντήρηση αντικειμένων.

*Με στοιχεία από cbc.ca