Μαθήματα ζωής από τον Φεντερίκο Φελίνι: «Το Σάββατο είναι καλύτερο από την Κυριακή»
Ο Ιταλός Φεντερίκο Φελίνι, ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες και σεναριογράφος ταινιών όπως το La Dolce Vita και το 8 1/2, μέσα από τα ίδια του τα λόγια για το τι έμαθε κατά τη διάρκεια των 73 χρόνων της ζωής του.
Γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου του 1920 στο Ρίμινι και πέθανε στις 31 Οκτωβρίου του 1993. Όταν έγινε 12 ετών, το έσκασε από το σπίτι του για να ακολουθήσει ένα τσίρκο. Ένα στοιχείο που μαζί με πολλά άλλα, εξηγεί την αγάπη του για τους κλόουν που εμφανίζονται σε όλα τα έργα του. Στα 17 του εγκατέλειψε την ηρεμία της επαρχιακής λουτρόπολης, στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε, για να πάει στη Ρώμη. Εκεί έζησε αρχικά σαν σκιτσογράφος και στη συνέχεια γράφοντας παρλάτες και σκετς για κομφερανσιέ και άλλους καλλιτέχνες του music hall.
Το 1943, σε ηλικία 23 ετών, παντρεύτηκε την ηθοποιό Τζουλιέτα Μαζίνα, πλάι στην οποία έζησε 50 χρόνια, μέχρι το θάνατο του. Το 1946 συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Ρομπέρτο Ροσελίνι. Το 1954 κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας και το 1960 τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών. Το 1956, το 1961 και το 1974 κέρδισε το βραβείο της Ένωσης Κριτικών της Νέας Υόρκης.
Πήρε τέσσερις φορές, το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας: το 1956 για το Λα Στράντα, το 1957 για το Οι νύχτες της Καμπίρια, το 1963 για το 8 ½ και το 1974 για το Θυμάμαι και προτάθηκε τέσσερις φορές για Όσκαρ Σκηνοθεσίας για τις ταινίες: Γλυκιά ζωή το 1961, 8 ½ το 1963, Σατυρικόν το 1970 και Θυμάμαι το 1975. Το 1993 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε Τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο του έργου του. Πέθανε στη Ρώμη στις 31 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς υποστηρίζοντας πάντα ιδεολογικά την αριστερά.
«Δεν έχω πολλά να πω».
«Νομίζω ότι έχω μάθει πολύ λίγα πράγματα όλα αυτά τα χρόνια».
«Έμαθα ότι υπάρχουν πολλά απερίσκεπτα πράγματα που μπορείς να κάνεις. Και ανάμεσα σε αυτά τα εκατομμύρια, υπάρχει ένα που είναι ακόμη πιο απερίσκεπτο από τα άλλα. Και συνήθως αυτό κάνεις».
«Έμαθα ότι το μπλε και το μαύρο μαζί είναι ένα τσίμπημα στο μάτι».
«Έμαθα ότι ορισμένες μυρωδιές κολλάνε στη μνήμη και όταν τις ξαναμυρίζεις, είναι σαν να μην πέρασαν ποτέ τόσα χρόνια».
«Έχω μάθει ότι το Σάββατο είναι καλύτερο από την Κυριακή».
«Έμαθα ότι όλοι έχουν κάτι να σου δώσουν, αλλά έμαθα επίσης ότι το να μισείς ορισμένους ανθρώπους σε βοηθάει να ζήσεις καλύτερα».
«Έμαθα ότι κάποια πρωινά θα ήσουν πρόθυμος να δώσεις ένα χέρι για να κοιμηθείς άλλα πέντε λεπτά».
«Έμαθα ότι κάποιες πόλεις είναι ικανές να σε κάνουν να ξεχάσεις ακόμα και το όνομά σου».
«Έμαθα ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι τόσο εντυπωσιακοί αισθητικά που εκπέμπουν ακόμα και το δικό τους φως. Φαίνονται, δεν ξέρω, φωσφορίζοντες!»
«Έμαθα ότι δεν χρειάζεται να ανησυχείς αν στα 40 σου δεν ξέρεις τι να κάνεις στη ζωή σου, αρκεί να έχεις ακόμα μεγάλη επιθυμία να παίζεις».
«Έμαθα ότι αν επαναλάβεις μια λέξη πολλές φορές, ξαφνικά χάνει το νόημά της».
«Έχω μάθει ότι μερικές φορές θέλεις τόσο πολύ να κάνεις έρωτα με κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο που θα του το ζητούσες γονατιστός».
«Έμαθα ότι ένα τσιγάρο, ειδικά αν είσαι πεσμένος, μπορεί να σου σώσει ακόμα και τη ζωή».
«Έμαθα ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι τόσο μεγάλος μπελάς που αποτελούν πραγματικό στολίδι για τους όρχεις».
«Έμαθα ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο μεθυστικό από το να επιμένεις στην επιλογή σου. Και μετά να κάνεις λάθος».
«Έμαθα ότι η παρηγοριά των φίλων μπορεί μερικές φορές να είναι σκληρή».
«Έμαθα ότι η φωνή του Φρανκ Σινάτρα είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους πρέπει να βρίσκεσαι στον κόσμο. Και η Heineken είναι ο άλλος».
«Έμαθα ότι το αλάτι μπαίνει πριν το νερό αρχίσει να βράζει».
«Έμαθα ότι ορισμένοι κανόνες είναι φτιαγμένοι για να μας εναντιώνονται».
«Έμαθα ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο αστείο από το να συμφωνείς με έναν ηλίθιο. Και να γελάς μέσα σου».
«Έμαθα ότι με τα χρόνια μαθαίνεις να αγαπάς τα λάθη και τις τύψεις σου σαν παιδιά».
«Έμαθα ότι η νοσταλγία έχει γεύση σαν ζεστή σοκολάτα».
«Έμαθα ότι οι ταινίες του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν δεν είναι απλώς αριστουργήματα: είναι μαθήματα ζωής».
«Έμαθα ότι τίποτα δεν είναι πιο όμορφο από το να σηκώνεσαι τη νύχτα όταν όλοι οι άλλοι κοιμούνται και να περιπλανιέσαι στη μοναξιά σαν σκύλος στα σκουπίδια, ψάχνοντας για οποιοδήποτε ικανοποιητικό συναίσθημα».
«Έμαθα ότι αν σου ζητήσουν να κάνεις πέντε πράγματα και την τελευταία στιγμή προσθέσουν δύο, αναπόφευκτα ξεχνάς τα τρία πρώτα».
«Έμαθα ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν το κεφάλι τους μόνο για να χωρίσουν τα αυτιά τους».
«Έμαθα ότι το αγαπημένο σου πουκάμισο προσελκύει τη σάλτσα με θανατηφόρο τρόπο».
«Έμαθα ότι δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να ξυπνάς ένα πρωί χωρίς να ξέρεις τι ώρα είναι, χωρίς να αναγνωρίζεις το δωμάτιο και κυρίως χωρίς να θυμάσαι πώς έφτασες εκεί».
«Αλλά πάνω απ’ όλα, έμαθα ότι οι πραγματικά σημαντικές μέρες στη ζωή ενός ανθρώπου είναι πέντε ή έξι συνολικά».
«Όλες οι υπόλοιπες είναι απλώς ηχηρές».
«Έτσι, σε εξήντα χρόνια από τώρα, δεν θα θυμάσαι την ημέρα που αποφοίτησες από το κολέγιο ή την ημέρα που κέρδισες ένα Όσκαρ».
«Θα θυμάσαι εκείνη τη νύχτα που εσύ και οι φίλοι σου, οι πραγματικοί, καπνίσατε δέκα τσιγάρα ο καθένας και μεθυσμένοι, τραγουδήσατε με την καρδιά σας στους δρόμους που έβρεχε».
«Αυτές είναι οι στιγμές που η ζωή χτυπάει πραγματικά πιο γρήγορα».
Φεντερίκο Φελίνι
Υ.Γ. Κάτι έμαθα τελικά.
Αποκάλυψη in: Καθαρές οι τοξικολογικές εξετάσεις και του 15 μηνών Παναγιώτη στο «θρίλερ στην Αμαλιάδα»
Νέο πλήγμα στο σενάριο δολοφονίας πέντε μωρών από την 24χρονη Ειρήνη Μ. στην Αμαλιάδα. Κρίσιμες οι ιστολογικές εξετάσεις για το ίδιο παιδί που αναφέρεται ότι ήταν υγιές.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
