Χριστόφορος Παπακαλιάτης: Η πιο σκληρή σκηνή του Maestro και το επόμενο επαγγελματικό του βήμα

Η Δανάη Μπάρκα συνάντησε τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη που για άλλη μία χρονιά ήρθε να ταρακουνήσει την μικρή οθόνη με τη νέα του σειρά «Maestro».

Όσοι ακούν το όνομά του ξέρουν πλέον τι να περιμένουν. Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, θα έλεγε κανείς πολύ εύκολα, πως είναι ο Μίδας των τηλεοπτικών σειρών και όχι μόνο. Ύστερα από χρόνια απουσίας από την τηλεόραση αλλά και το σινεμά, φέτος επιστρέφει με τη δραματική σειρά «Maestro» ακουμπώντας με…μαεστρία ευαίσθητες χορδές, δικές μας αλλά και της κοινωνίας.

Διαβάστε επίσης: Όλες οι φορές που αποθεώσαμε τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη

«Όταν ξεκίνησα να γράφω το “Maestro” ήθελα να καταπιαστώ με γεγονότα “πιο σκληρά”. Έπρεπε να δείξω έστω και για λίγο τις σκηνές “ωμά”» δηλώνει μιλώντας στην κάμερα του «Πάμε Δανάη!» και τη Δανάη Μπάρκα.

Εξηγεί πως το δεύτερο επεισόδιο με την επίμαχη βίαιη σκηνή που αποτυπώνει ξεκάθαρα το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας του ήταν πολύ δύσκολο, καθώς δεν είχε ξαναγυρίσει κάτι τόσο βίαιο.

«Την ώρα που τελειώσαμε το γύρισμα του 2ου επεισοδίου, υπήρχε απόλυτη ησυχία και ακούγεται να λέει κάποιος “εμάς Παπακαλιάτη μας είπαν να γυρίσουμε, όχι Οικονομίδη”» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Κάνοντας μία ανασκόπηση στο παρελθόν θυμάται από πολύ μικρός να γράφει ιστορίες και να υποδύεται όλους τους ρόλους, αλλά και να λέει ψέμματα άνευ λόγου.

«Δεν ένιωθα διαφορετικός, αν και από τα 15 μου είχα τελείως διαφορετική καθημερινότητα από τα υπόλοιπα παιδιά» προσθέτει.

Σε ό,τι αφορά στα πρώτα του βήματα λέει: «Είχα γράψει το πρώτο μου σίριαλ “Η ζωή μας μια βόλτα” με πολλές διαφορετικές εκδοχές μέχρι να βρω το θάρρος να χτυπήσω τις πόρτες των καναλιών».

Δηλώνει πως οι «Δέκα Μικροί Μήτσοι» ήταν ένα διαβατήριο για εκείνον ώστε να κάνει όλα όσα ήθελε. Μαζί με αυτό όμως σύμμαχοί του ήταν και η επιμονή αλλά και η εμμονή που έχει για τη δουλειά του.

«Το πρώτο επεισόδιο που συμμετείχα τηλεοπτικά ήταν στους “Απαράδεκτους” και το είδα με δύο κολλητούς μου…πήγαινα σχολείο ακόμα και από την αγωνία μου είχα γράψει όλα τα λόγια μου σε σκονάκι και αυτό φαίνεται και σε μία σκηνή» λέει.

Αποκαλύπτει πως στους «Δέκα μικρούς Μήτσους» είχε ζητήσει από τον Λάκη Λαζόπουλο να μασάει τσίχλα για να μην έχει άγχος και ένα περιοδικό να διαβάζει τις ατάκες του.

Μιλώντας για την πρώτη του ταινία, με τίτλο «Αν» που «έσπασε τα ταμεία» εξηγεί πως «του βγήκε εύκολα γιατί ήταν η πιο προσωπική του δουλειά». «Ουσιαστικά ήταν όλες οι αγωνίες ενός άντρα μεταξύ 35 και 40 ετών» συμπληρώνει.

Στην ερώτηση εάν έχει μετανιώσει κάτι απαντά πως όχι, γιατί πάντοτε έκανε αυτό που «γούσταρε». «Δεν με απασχολούν τα νούμερα αλλά με αφορά τι θα πει ο κόσμος» σημειώνει.

Δηλώνει άνθρωπος του έρωτα αν και έχει καταλάβει πως η αγάπη διαρκεί. «Δεν θέλω καθόλου την καψούρα που είσαι στα πατώματα» συμπληρώνει.

«Το “Από ‘δω και πέρα” είναι η ταινία που θέλω να κάνω μετά το “Maestro”. O πρωταγωνιστής θα είναι ένα παιδάκι 7 χρονών» αποκαλύπτει.