Η χορογράφος Μαρία Γοργία εμπνέεται από την κοινωνία των μελισσών και την ανάγκη του «μαζί» στην εποχή μας

Η Μαρία Γοργία και η ομάδα Αμάλγαμα συνεχίζοντας την έρευνα στο «ολιστικό» μοντέλο έκφρασης, που συνθέτει κίνηση, λόγο, αντικείμενο φωνή παρουσιάζουν τη «Βασίλισσα χωρίς φτερά». Τι έχει άραγε να μας διδάξει η αποικία των μελισσών; Η χορογράφος δίνει τις απαντήσεις της.

Διαβάστε επίσης: Let the children talk: Διαφορετικά πεδία τέχνης, έρευνας και επιστήμης με θέμα τα παιδιά πρόσφυγες

Μιλήστε μας για το νέο σας έργο

Το έργο είναι εμπνευσμένο από την κοινωνία των μελισσών. Μετά από τα μαθήματα μελισσοκομίας που έκανα πριν 2 χρόνια στο Ίδρυμα Γεωπονικών Ερευνών, και καθώς με απασχολούσε πάρα πολύ η έννοια του «μαζί», σε προσωπικό μα και σε συλλογικό επίπεδο, θέλησα να κάνω ένα έργο που να μιλά για αυτή μου την αγωνία.

Η αποικία των μελισσών με μάγεψε! Αυτά τα πλάσματα φαίνεται να έχουν μια βαθύτερη σοφία! Δεν είναι καθόλου τυχαίο που φιλόσοφοι και μελετητές ασχολούνται με το μελίσσι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Μέσα από αυτό που λέει και ο βραβευμένος συγγραφέας Νικήτας Σινιόσογλου στο πρωτότυπο κείμενο που έγραψε για αυτό το έργο, «να είμαστε μαζί χωρίς σκέψη, χωρίς πόνο», ήθελα να εκφράσω την ανάγκη μου για μια μελλοντική κοινωνία, ίσως και λιγάκι ουτοπική, στην οποία θα φροντίζουμε ο ένας τον άλλον, ένας για όλους και όλοι για έναν όπως λένε και οι 3 σωματοφύλακες του Δουμά…

Στο έργο υπάρχουν σκηνές του «μαζί» των μελισσών και αντιστικτικά κάποιες σκηνές του «μαζί» των ανθρώπων στη δική μας κοινωνία…Αυτό το νοιάξιμο για τους άλλους όμως είναι σημαντικό να συμβαίνει πλέον όχι ως απόρροια φόβου, συμφέροντος ή υπακοής, μα ως εσωτερική ανάγκη, και ίσως ως  διαπίστωση πως η σύνδεση με τους άλλους είναι από τις πιο ύψιστες αξίες στη ζωή.

Τι προσπαθείτε να εξερευνήσετε με τη νέα παράσταση σας;

Με το έργο «Βασίλισσα χωρίς φτερά» συνεχίζω στην ουσία την έρευνα στο ολιστικό μοντέλο έκφρασης που χρησιμοποιώ τα τελευταία 14 χρόνια.

Πρόκειται για έναν διάλογο μεταξύ της κίνησης, του λόγου και του αντικειμένου, με τα στοιχεία αυτά να υπάρχουν ως ενός είδους αμάλγαμα, δηλαδή να έχουν την ανεξαρτησία τους διατηρώντας την ταυτότητα τους ως ένα βαθμό, μα και να ενώνονται δημιουργώντας ένα  κράμα.. Μια ιδιαίτερη οπτικοακουστική γλώσσα επικοινωνίας η οποία  εμπεριέχει νοήματα, συμβολισμούς, σχολιασμούς και συναισθήματα.

Στο έργο μέσα από αυτές τις 3 γλώσσες εξερευνάται στην ουσία από τη μια η οργανικότητα του μελισσιού που λειτουργεί ως ένα όλον και από την άλλη η χαοτική, δυσλειτουργική κατάσταση του ανθρώπινου «μαζί». Επίσης, με αφορμή το έργο αυτό, γίνεται και ένα σοβαρό θα έλεγα σχόλιο στην παρεμβολή του ανθρώπου στη φύση.

Για παράδειγμα  ο τίτλος του έργου προέρχεται από μια αντικανονική τεχνική που κάνουν κάποιοι μελισσοκόμοι προσπαθώντας να κάνουν τη βασίλισσα να γεννά πολύ περισσότερα αυγά: της κόβουν τα φτερά και με αυτόν τον τρόπο το ζώο δε μπορεί να βγει έξω ούτε καν για την ανάγκη του και γεννοβολά συνεχώς μέχρι που πεθαίνει… Επίσης, εμφανίζονται κατά την εξέλιξη του έργου όλο και περισσότερα πλαστικά..

Δημιουργείτε εικόνες μέσα από τα έργα σας. ποια μηνύματα θέλετε να στέλνετε;

Οι εικόνες στα έργα μου έχουν ως στόχο να λειτουργούν πολυεπίπεδα, προκαλώντας συναίσθημα, αλλά και σκέψη. Υπάρχουν εικόνες που λειτουργούν πιο πολύ σε ένα ρεαλιστικό επίπεδο και εικόνες που ανήκουν στην υπερρεαλιστική σφαίρα. Αρκετές από αυτές τις τελευταίες με επισκέπτονται κατά τη διάρκεια του ύπνου μου και κάποιες πιο σπάνιες φορές μπορεί να συμβούν και ως τυχαιότητα μέσα σε 1 πρόβα, και καθώς εκείνη την ώρα αισθάνομαι μιας μορφής έντονο ερέθισμα, τις κρατώ και τις αναπτύσσω.

= 

Η covid εποχή πώς λειτούργησε στους καλλιτέχνες; τους επηρρέασε;

Θα έλεγα ότι άλλαξε πάρα πολύ.  Δεν είμαι σίγουρη αν έχει αλλάξει βέβαια για όλες τις γενιές καλλιτεχνών, μα σίγουρα βλέπω μια μεγάλη αλλαγή στις νεότερες γενιές. Οι καλλιτέχνες δυσκολεύτηκαν και χτυπήθηκαν οικονομικά όσο κανένα επάγγελμα στην Ελλάδα, και για πολύ καιρό.

Αυτό  ίσως να είναι και η κύρια αιτία που άρχισαν κάποιοι να κάνουν πάρα πολλές δουλειές ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να υπάρχει δυσκολία σε κάποιες συνεργασίες, μη ελαστικότητα χρόνου, και σε κάποιες περιπτώσεις άρχισαν να γίνονται και «εκπτώσεις» στην ποιότητα της δουλειάς. Άλλοι καλλιτέχνες άρχισαν να κάνουν άλλα επαγγέλματα για να επιβιώσουν. Συνολικότερα οι συμπεριφορές έγιναν πιο αγχώδεις, και ίσως με μια μορφή υστερίας σε σχέση με το «να ζήσω το παρόν μου γιατί μου το στέρησαν», μια μορφή μεγαλύτερης απαιτητικότητας από τους γύρω.

Το κίνημα του ελληνικού metoo θεωρείτε έφερε ή θα φέρει θετικά αποτελέσματα;

Σε σχέση με την επιρροή του metoo, ο χώρος νομίζω άλλαξε και αλλάζει αρκετά! Δεν έχω γνώση σε ό,τι αφορά τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις ή κακοποιήσεις στο χώρο του χορού, αλλά βλέπω πως υπάρχει ισχυρά το αίτημα από κάποιους φορείς ως προς τη βελτίωση των συμπεριφορών κυρίως στον εκπαιδευτικό τομέα των σχολών χορού, οι οποίες για χρόνια λειτουργούσαν μεν με γνώμωνα τη βελτίωση του αισθητικού αποτελέσματος, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις, χωρίς να έχουν προσωπικό με γνώση ούτε της βασικής παιδαγωγικής…

Κάποιοι φορείς έχουν αρχίσει να φτιάχνουν εγχειρίδια “καλής” και “κακής” συμπεριφοράς! Προσπαθούν ίσως να αποκαταστήσουν τα πλέον βασικά στοιχεία του ανθρώπινου σεβασμού, τα οποία φαίνεται σε κάποιες περιπτώσεις να έχουν παραγκωνιστεί.

Όμως χρειάζεται μεγάλη προσοχή και έρευνα, διότι μπρος στο ισχυρό και πολύ σημαντικό αίτημα της προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και ειδικά των αδύναμων, ελλοχεύουν διάφοροι κίνδυνοι: ποια είναι τα όρια της κανονικοποίησης των συμπεριφορών, ποιοι και με πόσο ευρεία και ανεπτυγμένη γνώση και αντίληψη τα αποφασίζουν για τους άλλους…Τέλος, πιστεύω ότι οι κοινωνίες έχουν τεράστια ανάγκη από βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, καλλιέργεια και ψυχοθεραπευτική μέριμνα και όχι από απαγόρευση γενικότερα…

Όταν δημιουργείτε ένα νέο έργο έχετε την ανάγκη εξέλιξης;

Όταν φτιάχνω ένα έργο, με αφορά κυρίως να εκφράσω την εσωτερική μου ανάγκη, το όραμα μου ίσως, κάποιες φορές τον καημό μου…

Τα social media αλλάζουν τον χώρο της τέχνης ;

Το ίντερνετ έχει κάνει τεράστιες αλλαγές και στο χώρο της τέχνης εννοείται! Τα social media νομίζω απλώς βοηθούν στην επικοινωνία των έργων ως ένας σημαντικός συχνά παράγοντας δημοσιοποίησης μιας παράστασης μέσα από τα λεγόμενα πχ events του Facebook ή τα αντίστοιχα του instagram κτλ, καθώς και δημοσιοποίησης δειγμάτων δουλειάς των καλλιτεχνών.

Πληροφορίες