Πικέ: «Γεννήθηκα εδώ και θα πεθάνω εδώ. Ζήτω η Μπαρτσελόνα για πάντα»
Η τελευταία πράξη του Ζεράρ Πικέ στο Καμπ Νου γράφτηκε στον αγώνα με την Αλμερία με τον Ισπανό αμυντικό μετά το τέλος της αναμέτρησης να παίρνει το μικρόφωνο για το τελευταίο αντίο και να λυγίζει…
Αν έπρεπε να βάλουμε ένα τίτλο στην χθεσινή αναμέτρηση της Μπαρτσελόνα κόντρα στην Αλμερία για την La Liga αυτός θα ήταν «Ζεράρ Πικέ».
Ο Ισπανός κεντρικός αμυντικός αγωνίστηκε για 616η και τελευταία φορά με την αγαπημένη του ομάδα καθώς όπως είχε ήδη κάνει γνωστό αποσύρεται από την ενεργό δράση και γνώρισε την απόλυτη αποθέωση στο Καμπ Νου από συμπαίκτες και φιλάθλους.
Μετά το πέρας της αναμέτρησης ο 35χρόνος πήρε το μικρόφωνο για το τελευταίο «αντίο» και…δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του.
Όσα είπε προς τον κόσμο:
«Πρώτα από όλα θέλω να ευχαριστήσω τους πάντες. Να ευχαριστήσω εσάς τους οπαδούς, να ευχαριστήσω τους συμπαίκτες μου, να ευχαριστήσω το τεχνικό επιτελείο και όλους τους άλλους στον σύλλογο.
Στη ζωή, όταν μεγαλώνεις, συνειδητοποιείς ότι μερικές φορές πρέπει να αφήσεις μία αγάπη να φύγει. Δεν ήταν ποτέ μία εύκολη απόφαση μετά από τόση πολλή αγάπη που βρήκα στην Μπαρτσελόνα, όμως ήταν η στιγμή για να αποχωρήσω.
Αγαπώ πάρα πολύ την Μπάρτσα και για αυτό πιστεύω πως είναι η σωστή στιγμή να φύγω. Δε είναι αντίο. Είμαι πεπεισμένος πως ότι θα βρεθώ εδώ ξανά στο μέλλον.
Ο παππούς μου με έκανε μέλος του συλλόγου την ημέρα που γεννήθηκα. Γεννήθηκα εδώ και θα πεθάνω εδώ. Ζήτω η Μπαρτσελόνα για πάντα».
Ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου, Shiro Oguni έχει δηλώσει πως θέλει να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία γύρω από την άνοια και να αλλάξει τις αντιλήψεις γύρω από από αυτήν και τη γήρανση
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Το μνημείο στη Θεσσαλονίκη θα αποκατασταθεί το συντομότερο δυνατό από τον επίτιμο καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ Γιώργο Τσάρα, ο οποίος και το φιλοτέχνησε
Ο 45χρονος πατέρας σκηνοθέτησε τον θάνατό του το περασμένο καλοκαίρι. Λίγους μήνες μετά έστειλε στην Αστυνομία βίντεο με τον ίδιο να δηλώνει ασφαλής αλλά να μην αποκαλύπτει την τοποθεσία του.
«Για πολύ καιρό, μου έλεγαν ότι δεν ήμουν αρκετά άρρωστη για να κάνω μεταμόσχευση... η ομάδα χειρουργών έθεσε την ποιότητα ζωής μου ως προτεραιότητα», δήλωσε η ασθενής.
