Το λάθος της Ρωσίας και η οφειλή του Ζελένσκι

Αυτό που τελευταία ανέκυψε από τις δηλώσεις του προέδρου της Ουκρανίας είναι ανεπανάληπτο. Ο Ζελένσκι προέτρεψε τη Δύση να βομβαρδίσει το Κρεμλίνο στην περίπτωση που οι Ρώσοι χτυπήσουν το προεδρικό μέγαρο στο Κίεβο. Αυτό που παρέλειψε να διαγνώσει ο συμπαθής ουκρανός πρόεδρος είναι πως η Δύση δεν έχει καμία διάθεση να εμπλακεί σε έναν παγκόσμιο πόλεμο, και μάλιστα πυρηνικό. Αυτό του το ξεκαθάρισαν πολλοί δυτικοί ηγέτες από την πρώτη στιγμή. Αυτός όμως δεν παύει να επιμένει με πολλές δηλώσεις του στην πολεμική εμπλοκή της Δύσης με τη Ρωσία.

Το ζήτημα λοιπόν παραμένει τι ακριβώς επιδιώκουν οι δύο εμπλεκόμενοι στη ρήξη. Ο Πούτιν προφανώς επιδιώκει μια σειρά από στόχους που πρακτικά οδηγούν στον διαμελισμό της Ουκρανίας, προς όφελος βέβαια της Ρωσίας. Γι’ αυτό και φρόντισε, πολύ πρώιμα, να ανακηρύξει δύο περιοχές που ανήκαν στο Κίεβο πως ανήκουν πλέον στην κυριαρχία της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο Ζελένσκι, από την άλλη πλευρά, διεκδικεί την αποτροπή της ρωσικής επέκτασης στα εδάφη του. Και την επανακατάκτηση περιοχών που έχουν ήδη βρεθεί κάτω από τον στρατιωτικό έλεγχο του Κρεμλίνου.

Ως εδώ καλά. Ο Ζελένσκι όμως διεκδικεί και κάτι άλλο. Δίχως να σκέφτεται τις ευρύτερες συνέπειες, πιέζει τη Δύση, κυρίως την κοινή γνώμη των ευρωπαϊκών και των άλλων δυτικών κοινωνιών, να προχωρήσει σε κάποιο άμεσο χτύπημα κατά της Ρωσίας. Με τον τρόπο αυτό ο Ζελένσκι οδηγεί σε δύο ανησυχητικές παραδοχές. Η μία είναι πως κοιτάζει τους άμεσους δικούς του στόχους. Αδιαφορώντας για την ευρύτερη εικόνα που αφορά την παγκόσμια ειρήνη. Σε μια περίπτωση χτυπήματος της Δύσης κατά της Ρωσίας θα φθάναμε αναπόφευκτα στην εμπλοκή με πυρηνικά όπλα. Ο ηγέτης της Ουκρανίας δεν φαίνεται να νοιάζεται για τις συνέπειες μιας τέτοιας κίνησης. Προτιμά ένα παγκόσμιο πυρηνικό ολοκαύτωμα από τη στρατηγική αντιμετώπιση της Ρωσίας με τον οπλισμό που του προσφέρουν οι δυτικές χώρες. Την ίδια στιγμή φαίνεται να μη νοιάζεται για τη διπρόσωπη στάση της Τουρκίας που του προσφέρει μεν drοnes αλλά ταυτόχρονα σπάει την οικονομική απομόνωση της Μόσχας και τα μέτρα εναντίον της, επιτρέποντας πτήσεις μέσω του εναέριου χώρου της και συναλλαγές μέσω εταιρειών της.

Η δεύτερη παραδοχή είναι πως υπήρξε σοβαρό λάθος της Δύσης να ανοίξει τις όποιες συζητήσεις για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Από το 2007 στο Μόναχο ο Πούτιν είχε προειδοποιήσει πως το Κρεμλίνο δεν θα μπορούσε να ανεχθεί παραπέρα προσέγγιση της Δυτικής Συμμαχίας στα ρωσικά σύνορα. Επανειλημμένα ηγέτες της Δύσης, όπως οι Τζορτζ Μπους Sr, Τζορτζ Μέιτζορ, Μπιλ Κλίντον, Χέλμουτ Κολ, είχαν διαβεβαιώσει τον Γκορμπατσόφ και τον Γέλτσιν πως το ΝΑΤΟ δεν θα προσέγγιζε παραπέρα από τα σύνορα του Ψυχρού Πολέμου. Η απόσταση τότε των στρατιωτικών δυνάμεων της Δύσης από την Αγ. Πετρούπολη ήταν πάνω από 1.300 χλμ. Μετά την ένταξη στο ΝΑΤΟ των Βαλτικών Χωρών, αυτή μειώθηκε σε λιγότερα από 200 χλμ. Η άγρια σήμερα επιθετική στάση της Ουκρανίας στο θέμα της αντίδρασης του ΝΑΤΟ στη Ρωσία δείχνει τι θα συνέβαινε αν ήταν τώρα μέλος της Συμμαχίας. Ακόμα και ο σημερινός αρχηγός της CIA και πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Κρεμλίνο έχει περιγράψει με γλαφυρό τρόπο σε βιβλίο του πως δεν υπάρχει Ρώσος, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, που να μην αντιδρά στην όποια επέκταση του ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία.

Ηταν τεράστιο λάθος της Ρωσίας η στρατιωτική επίθεση κατά της Ουκρανίας. Για τη διατήρηση των ισορροπιών της παγκόσμιας πολιτικής αρχιτεκτονικής αλλά και για την προστασία των δημοκρατικών θεσμών, σωστά η Δύση συσπειρώθηκε πίσω από την αμυντική προσπάθεια της Ουκρανίας. Οφείλει όμως κι ο Ζελένσκι να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Και να μη ρίχνει λάδι σε μια ήδη επικίνδυνη φωτιά…