Alexander Cooley: Η Μόσχα παρακολουθεί στενά τις εκλογές στις ΗΠΑ

Μπορεί το αποτέλεσμα των ενδιάμεσων εκλογών στις ΗΠΑ να επηρεάσει τις σχέσεις Ουάσιγκτον – Μόσχας; Μπορεί να φέρει ανατροπές στην πολιτική των ΗΠΑ στην Ουκρανία; Το αποτέλεσμα μπορεί να επιβάλει αλλαγή πολιτικής στον πρόεδρο Μπάιντεν; Και τελικά τι θα σήμαινε μία ενδεχόμενη αλλαγή στάσης για το ΝΑΤΟ, αλλά και για τα μηνύματα σε σχέση με τις πολιτικές αναθεωρητισμού; Ο Alexander Cooley, Καθηγητής  Πολιτικής Επιστήμης στο Barnard College του Πανεπιστημίου Κολούμπια απαντά στα ερωτήματα που γεννούν οι αμερικανικές εκλογές και ενδεχόμενη αλλαγή στις ισορροπίες.

«Η Ουκρανία και οι υποστηρικτές της εξέφρασαν ανησυχία όταν ο σημερινός ηγέτης της Ρεπουμπλικανικής μειοψηφίας Kevin McCarthy είπε δημόσια ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό την ηγεσία των Ρεπουμπλικανών δεν θα «έδιναν λευκή επιταγή στην Ουκρανία». Έκτοτε, μια δημοσκόπηση έδειξε ότι η υποστήριξη των Ρεπουμπλικανών για την Ουκρανία έχει μειωθεί δραματικά, με το 48% να λέει ότι οι ΗΠΑ κάνουν «πάρα πολλά» για να βοηθήσουν την Ουκρανία, μία σημαντική αύξηση από το μόλις 6% σε παρόμοια δημοσκόπηση τον περασμένο Μάρτιο (Republican Opposition to Helping Ukraine Grows, WSJ Poll Finds)» αναφέρει ο Cooley.

Απίθανο να επηρεαστεί η πολιτική Μπάιντεν αλλά…

Σημειώνει δε ότι «η αντίθεση των Ρεπουμπλικανών στον πόλεμο, ειδικά εάν αλλάξει η ηγεσία του Κογκρέσου, είναι πιθανό να επικεντρωθεί σε δύο θέματα: πρώτον, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν την πολυτέλεια να συνεχίσουν να υποστηρίζουν το Κίεβο δεδομένων των εσωτερικών οικονομικών προτεραιοτήτων, όπως ο υψηλός πληθωρισμός. Και δεύτερον, τα επιχειρήματα σχετικά με τους κινδύνους των ρίσκων κλιμάκωσης, ειδικά καθώς τα πιο προηγμένα όπλα, όπως το πυροβολικό μεγαλύτερης εμβέλειας, φαίνεται να επηρεάζουν τις ρωσικές δυνάμεις».

Ο ίδιος ωστόσο πιστεύει ότι «είναι απίθανο αυτό να επηρεάσει πραγματικά την πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν, τουλάχιστον όχι για το επόμενο οικονομικό έτος. Ωστόσο, μπορεί να δυσχεράνει τον προϋπολογισμό των πραγματικών κονδυλίων ανασυγκρότησης στο επίπεδο που χρειάζεται ή ζητά το Κίεβο».

Λιγότερο διατεθειμένο να βοηθήσει την Ουκρανία το σύστημα Τραμπ

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την πολιτική που θα μπορούσαν να επιβάλουν οι οπαδοί του Τραμπ απέναντι στην Ουκρανία, ο Cooley σημειώνει ότι «σαφώς, το πιο «Τραμπικό» τμήμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος είναι λιγότερο προδιατεθειμένο να βοηθήσει την Ουκρανία από τους τύπους εθνικής ασφάλειας – Ρεπουμπλικάνους και Δημοκρατικούς- και ο ίδιος ο Τραμπ έχει καλέσει για συνομιλίες και διαπραγματεύσεις μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, καθώς το Κίεβο είχε κέρδη στο πεδίο της μάχης . Επίσης, το οικονομικό κόστος της υποστήριξης της Ουκρανίας καθώς και οι κίνδυνοι μεγαλύτερης εμπλοκής των ΗΠΑ είναι πιο συνεπές με το μήνυμα «Πρώτα η Αμερική». Και υπάρχει ένα σημαντικό φίλτρο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που είναι ανοιχτό στην εξεύρεση κοινού σκοπού με τη Ρωσία σε κοινωνικά ζητήματα όπως η αντίθεση στον «επαγρύνπνηση» και τον φιλελευθερισμό και την προώθηση των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών».

Ο Cooley επισημαίνει ότι «η έλλειψη ενότητας των ΗΠΑ θα μπορούσε επίσης να αποδυναμώσει την ευρύτερη υποστήριξη των ΗΠΑ προς το ΝΑΤΟ μεσοπρόθεσμα, αν και αυτό θα εξαρτηθεί από τις δηλώσεις της ηγεσίας των Ρεπουμπλικανών. Δεν είναι μυστικό ότι ο ίδιος ο Τραμπ σκέφτηκε να αποσύρει τις ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ στη δεύτερη θητεία του».

Η Μόσχα παρακολουθεί στενά

Τέλος σε σχέση με τα ενδεχόμενα μηνύματα που θα μπορούσε να στείλει ενδεχόμενη αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ, σε σχέση με την όποια ανεκτικότητα στις πολιτικές αναθεωρητισμού και αυταρχισμού, ο Cooley σημειώνει ότι «σίγουρα, η Μόσχα παρακολουθεί στενά τις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ και θα μπει στον πειρασμό να ενισχύσει εκείνα τα μέσα ενημέρωσης και τα μηνύματα των ΗΠΑ που είναι επικριτικά για την υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία. Είναι απίθανο να δούμε μια πραγματική αλλαγή της πολιτικής των ΗΠΑ σύντομα, αλλά μπορεί σύντομα να έχουμε περισσότερο ανοιχτή πολιτική συζήτηση σχετικά με την υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Κίεβο και η ανανεωμένη θέση της Αμερικής στην υποστήριξη της διατλαντικής ασφάλειας μπορεί να αμφισβητηθεί ανοιχτά».