Φρένο στη «βιομηχανία» των καισαρικών

Τη μείωση των καισαρικών τομών, δεδομένου πως έξι στις δέκα γέννες στη χώρα μας γίνονται με χειρουργική επέμβαση, επιχειρεί το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη που αναμένεται να φτάσει τις επόμενες εβδομάδες στη Βουλή. Στο πλαίσιο αυτό, προωθεί τη δημιουργία κέντρων φυσικού τοκετού σε όλα τα δημόσια αλλά και τα ιδιωτικά νοσοκομεία σε μία προσπάθεια να αλλάξει σταδιακά η κουλτούρα.

Υπενθυμίζεται δε, ότι το 2017 κλιμάκιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) είχε επισκεφθεί την Ελλάδα ώστε να καταγράψει τις αιτίες της «υπέρβασης» που καταγράφεται στη χώρα μας, δεδομένου ότι το επιτρεπτό όριο των καισαρικών τομών έχει οριστεί στο 15% επί του συνόλου των τοκετών. Είχε δε, προηγηθεί το 2013 σύσταση του ΟΗΕ. Και παρότι ομολογουμένως στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης το ποσοστό των καισαρικών υπερβαίνει το όριο του ΠΟΥ, οι επιδόσεις τους είναι σαφώς καλύτερες. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι 7 στις 10 γέννες σε Αγγλία και Γερμανία γίνονται χωρίς… νυστέρι, ενώ στη Γαλλία και στη Σουηδία οι φυσικοί τοκετοί ξεπερνούν το 80%.

Πιθανόν κάπως έτσι εξηγείται ότι τα δύο σχετικά άρθρα του νομοσχεδίου (το «36» για την προαγωγή του φυσικού τοκετού και το «37» για τις υπηρεσίες κατ’ οίκον μαιευτικής φροντίδας) είναι και αυτά που συγκέντρωσαν τα περισσότερα σχόλια κατά τη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης.

Παθογένειες

Ομως, παρότι ο κλάδος των μαιών χαιρετίζει το σημαντικό αυτό νομοθετικό βήμα δεν παύει να εντοπίζει υπαρκτούς κινδύνους εάν δεν αποσαφηνιστούν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την προαγωγή του φυσικού τοκετού που θα σβήσουν τους… αστερίσκους.

Πιο συγκεκριμένα, όπως υπογραμμίζεται στην απόφαση των Συλλόγων Επιστημόνων Μαιών – Μαιευτών «η υπαγωγή των υπό ίδρυση Κέντρων Φυσικού Τοκετού στα τμήματα των μαιευτικών-γυναικολογικών τμημάτων των νοσοκομείων δημοσίων ή ιδιωτικών, δεν προάγει τη νέα κουλτούρα που το ίδιο το νομοσχέδιο επικαλείται. Αντίθετα, προοιωνίζεται την αναπαραγωγή της ίδιας παθογένειας που οδήγησε μέχρι σήμερα στην αντιμετώπιση της εγκυμοσύνης και του τοκετού με όρους ασθενούς».

Η αιτία; Οπως εξηγούν, διεθνώς τα Κέντρα Φυσικού Τοκετού «αποτελούν αυτόνομες μονάδες, εντός ή εκτός, πλησίον, διασυνδεδεμένα με τη μαιευτική κλινική και τελούν υπό ξεχωριστή διεύθυνση που αποτελείται από μαίες/μαιευτές. Τα Κέντρα Φυσικού Τοκετού διαφέρουν από τις μαιευτικές κλινικές ακριβώς επειδή εξειδικεύονται στον φυσιολογικό τοκετό χωρίς παρεμβάσεις με συνεχιζόμενη μαιοκεντρική φροντίδα».

Συνεπώς και όπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» η Μαρία Κιούρτη, πρόεδρος του Συλλόγου Επιστημόνων Μαιών Εφετείου Πατρών, μπορεί να αναζητηθεί το καταλληλότερο μοντέλο για τα ελληνικά δεδομένα βάσει της διεθνούς εμπειρίας. Ποιο θα μπορούσε να ήταν αυτό; «Εφόσον λειτουργούν εντός των νοσοκομείων, να αποτελούν ανεξάρτητες κτιριακές μονάδες με ξεχωριστή είσοδο. Είναι πραγματικά τραυματική η εμπειρία ετοιμόγεννες γυναίκες να προσέρχονται στη μαιευτική κλινική από την είσοδο του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών».

Δίνει όμως ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα. «Στο νοσοκομείο της Αμαλιάδας η μαιευτική κλινική, που σημειωτέον κατέγραφε ένα υψηλό ποσοστό φυσικών τοκετών που έφτανε το 90%, πλέον δεν λειτουργεί. Εκεί όμως δραστηριοποιείται το Δίκτυο Πρωτοβάθμιων Υπηρεσιών Υγείας Μαιών, συνεπακόλουθα θα μπορούσε να οργανωθεί κέντρο φυσικού τοκετού. Αλλωστε, το νοσοκομείο Πύργου απέχει μόλις 20 χλμ.».

Προσθέτει δε με νόημα ότι «ισχύουν αυστηρά πρωτόκολλα, καθώς τα Κέντρα παρακολουθούν και διεξάγουν τοκετούς χαμηλού κινδύνου. Ενώ οφείλουμε να μην παραβλέπουμε πως υπάρχουν έγκυοι που νιώθουν ασφαλείς μόνον σε νοσοκομειακά περιβάλλοντα. Αρα το ζητούμενο είναι οι γυναίκες να έχουν επιλογή με γνώμονα πάντα την καλύτερη φροντίδα τους και την προάσπιση τόσο της δικής τους υγείας όσο και του νεογνού».

Παράλληλα όμως πάγιο αίτημα των Συλλόγων Επιστημόνων Μαιών – Μαιευτών είναι η σύσταση Μαιευτικής Διεύθυνσης στο υπουργείο Υγείας, αλλά και Μαιευτικής Υπηρεσίας σε κάθε υγειονομική δομή, καθώς το γνωστικό αντικείμενο του συγκεκριμένου κλάδου είναι εξιδεικευμένο, ενώ μόνον εφόσον αποτελούν «ξεχωριστές οντότητες» στους οργανισμούς των νοσοκομείων θα δύνανται να παρέχουν τις νέες αυτές υπηρεσίες που ορίζει ο νομοθέτης.

Έντυπη έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»