Η ιταλική ΔΕΗ

Τη Δευτέρα που μας πέρασε ανακοινώθηκαν οι τιμές του ρεύματος Οκτωβρίου στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Η Ελλάδα βρέθηκε για έναν ακόμα μήνα περίπου στη μέση της κατάταξης, λίγο κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο στα 36,81 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Η Ιταλία αντίστοιχα βρέθηκε στην πρώτη θέση, με την τιμή να διαμορφώνεται στα 71,56 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Στην Ελλάδα η τιμή του ρεύματος ανέβηκε κατά 2% τον συγκεκριμένο μήνα. Στην Ιταλία η αύξηση έφτασε το 30%.

Η σύγκριση με την Ιταλία δεν είναι τυχαία. Μια ημικρατική εταιρεία, τη ΔΕΗ, με ποσοστό 34% που ανήκει στο κράτος διαθέτει η Ελλάδα. Μια ημικρατική εταιρεία, η Enel, όπου κύριος μέτοχος με ποσοστό 23,6% είναι το δημόσιο, δεσπόζει και στην Ιταλία. Στην Ελλάδα η ΔΕΗ δεν έχει μόνο μεγάλο μερίδιο στην αγορά, αλλά διαθέτει παραγωγή ενέργειας τόσο από υδροηλεκτρικά όσο και από λιγνιτικά εργοστάσια. Ομοίως και η ιταλική ενεργειακή εταιρεία. Γενικώς έχουν πολλά κοινά οι δύο περιπτώσεις, πάντα λαμβάνοντας υπόψη τα διαφορετικά μεγέθη χωρών και διεθνούς παρουσίας των εταιρειών. Η μεγάλη τους διαφορά στην παρούσα φάση είναι ότι η Enel χρωστάει πολλά, ενώ η ΔΕΗ όχι απλώς δεν χρωστάει, αλλά έχει πολλά αποθέματα ασφαλείας!

Η ΔΕΗ διαθέτει ρευστότητα άνω των 4 δισ. ευρώ, χρήματα ικανά όχι μόνο για τη στήριξη των καταναλωτών αλλά και για εξαγορές στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Η Enel αντίθετα είναι βυθισμένη στα χρέη και αδυνατεί να βρει νέες πιστωτικές γραμμές που θα της επιτρέψουν να χρηματοδοτήσει τα τιμολόγια των ιταλών καταναλωτών. Για την ακρίβεια, το χρέος του ιταλικού κολοσσού αυξήθηκε εν μέσω ενεργειακής κρίσης στα 69,7 δισ. ευρώ! Οχι να βοηθήσει τα ιταλικά νοικοκυριά δεν μπορεί, αλλά είναι υποχρεωμένη να δώσει αγώνα επιβίωσης. Για την ακρίβεια, όπως αποκάλυψε το Bloomberg, πρέπει να πουλήσει τις θυγατρικές της σε τουλάχιστον τρεις χώρες, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα. Πρέπει να πουλήσει και την πολύ κερδοφόρα θυγατρική της στη Ρουμανία. Στόχος είναι να μειώσει τον δανεισμό στα 58 με 62 δισ. ευρώ τους επόμενους μήνες.

Πρόκειται για την τρίτη κρατική ή ημικρατική εταιρεία ενέργειας μεγάλης χώρας που κλυδωνίζεται εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης. Η γερμανική Uniper κρατικοποιήθηκε με τεράστιες ζημιές για τον γερμανό φορολογούμενο. Η γαλλική EDF παλεύει ακόμα με τους μετόχους για την κρατικοποίηση και του τελευταίου 16%, που παραμένει σε ιδιωτικά χέρια. Για την ιταλική Enel δεν μπαίνει θέμα κρατικοποίησης, αλλά από μόνο του όλο αυτό το βουνό χρέους καθιστά αναποτελεσματική τη λειτουργία της.

Φανταστείτε απλά πόσο κοντά βρεθήκαμε να αντιμετωπίσουμε παρόμοια προβλήματα και εμείς με τη ΔΕΗ με την κατάσταση που είχε βρεθεί η εταιρεία το 2019. Δύο χρόνια νωρίτερα να έρχονταν η ενεργειακή κρίση και τα αποτελέσματα των «γαλαντόμων» κυβερνήσεων, θα έθεταν εν αμφιβόλω όχι μόνο την ουσιαστική παρέμβαση που ασκεί η ΔΕΗ στα τιμολόγια που πληρώνουμε όλοι μας, αλλά θα υπήρχε και θέμα δικής της επιβίωσης. Πολύ απλά θα έπρεπε να βγουν πολλά λεφτά από τον κρατικό προϋπολογισμό, από τα χρήματα των φορολογουμένων, προκειμένου να κρατηθεί όρθια η εταιρεία. Στη σημερινή της κατάσταση η ΔΕΗ δεν έχει καμία ανάγκη βοήθειας και αυτό πονάει πολλούς, που θέλουν για τους δικούς τους λόγους μια ΔΕΗ εξαρτημένη και αδύναμη…