Δέσποινα Μοιραράκη: Το λευκό περιστέρι που μπήκε στην επιχείρησή της και τη συγκίνησε

Μία δύσκολη περίοδο βιώνει η Δέσποινα Μοιραράκη, καθώς πριν από μερικούς μήνες έφυγε από τη ζωή ο σύζυγός της, Γιάννης Κοντούλης.

Ο ναύαρχος εν αποστρατεία πάλευε με τον καρκίνο αλλά δεν τα κατάφερε και άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Παρασκευής 24 Ιουνίου.

• Διαβάστε επίσης: «Λύγισε» η Δέσποινα Μοιραράκη μιλώντας για τον σύζυγο της – «Έχω πονέσει πολύ για τον καρκίνο»

Πριν από μερικές ώρες, η παρουσιάστρια δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram ένα βίντεο και μια φωτογραφία, κάνοντας μια αναφορά στον επί 14 χρόνια σύζυγό της.

Αφορμή στάθηκε ένα λευκό περιστέρι που μπήκε στην επιχείρησή της. Η ίδια σκέφτηκε ότι ίσως πρόκειται για έναν καλό οιωνό και πως ο αγαπημένος της είναι μαζί της με αυτό τον τρόπο.

«Ένα λευκό περιστεράκι ήρθε σήμερα εδώ μέσα στην επιχείρησή μου. Ίσως είναι η ψυχή του Γιαννάκη μου που με βλέπει από εκεί ψηλά», είπε η Δέσποινα Μοιραράκη συγκινημένη ενώ κρατούσε το περιστέρι.

«Το νιώθω. Το ξέρω. Είσαι εδώ μαζί μου», έγραψε επίσης στη λεζάντα.

Δείτε την ανάρτησή της

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Despina Miraraki (@despina_miraraki)

«Είπαμε και οι δύο ότι θα το ξεπεράσουμε μαζί»

Η Δέσποινα Μοιραράκη λίγα 24ωρα μετά την κηδεία του Γιάννη Κοντούλη, μίλησε για την περιπέτεια υγείας του.

Στα τέλη του 2018 ο σύζυγός της διαγνώστηκε με καρκίνο στην αμυγδαλή. «Μας είπαν οι γιατροί: “Μη σας ανησυχεί, είναι κάτι αντιμετωπίσιμο” και ξεκίνησε αμέσως χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες. Μάλιστα, την ώρα που το διαπίστωσε, που του ήρθαν στο mail του τα αποτελέσματα της βιοψίας, είχα τη μεγάλη έκθεση στο Hilton και δεν μου είπε απολύτως τίποτα», ανέφερε στο Secret των Παραπολιτικών.

Και πρόσθεσε: «Μόλις τελείωσε η έκθεση και ήρθαμε στο σπίτι μας, μου το ανακοίνωσε. Είπαμε και οι δύο ότι θα το ξεπεράσουμε μαζί, κοιταχτήκαμε στα μάτια, αγκαλιαστήκαμε. Υποσχεθήκαμε να μην το μάθει κανείς. Δεν θέλω να με λυπάται κανείς, δεν θέλω να μας λυπάται κανείς. Απαγορεύεται να μας λυπούνται».

«Μου λείπει η παρουσία του, η στήριξή του, το αγέρωχο ανάστημά του, το βλέμμα του που ήταν γεμάτο αγάπη, θαυμασμό και προστασία για μένα. Με συνόδευε παντού και ποτέ δεν με άφηνε. Δεν ξέρω γιατί μου τον στέρησε ο Θεός αυτόν τον άνθρωπο», εξομολογήθηκε στο τέλος η ίδια.