Η Τζένιφερ Άνιστον βαρέθηκε να την οικτίρουν για τη μητρότητα και τους έβαλε όλους στη θέση τους
Η ηθοποιός μίλησε για το ταξίδι της συνειδητοποίησης ότι δε θα γίνει μητέρα και έδειξε με τον καλύτερο τρόπο ότι η ερώτηση «πότε θα γίνεις μάνα;» εκτός από αγενής είναι και τρομερά βίαιη.
Όταν η Τζένιφερ Άνιστον αποκάλυψε αυτή την εβδομάδα, σε συνέντευξή της στο περιοδικό Allure, πως οι συνεχείς εικασίες των μέσων ενημέρωσης σχετικά με τη γονιμότητά της ήταν «πραγματικά σκληρές» δεν συγκέντρωσε απλώς τη συμπάθεια εκατομμυρίων αναγνωστών αλλά και την ενσυναίσθηση.
Όποια γυναίκα έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση ταυτίζεται. Φυσικά, δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Δεν έχουν όλες οι γυναίκες πάνω από το κεφάλι τους επαγγελματίες δημοσιογράφους που προσπαθούν με μανία να αποσπάσουν μια εξομολόγηση σχετικά με την κατάσταση των ωοθηκών τους, δεν βλέπουν όλες οι γυναίκες τίτλους περιοδικών που να υπονοούν ότι η σχέση τους διαλύθηκε επειδή δεν μπορούσαν να προσφέρουν στον σύντροφό τους παιδιά -ας μην μιλήσουμε για τον σεξισμό που εμπεριέχει αυτή η δήλωση, έτσι κι αλλιώς. Ούτε όλες οι γυναίκες καλούνται να μιλήσουν για τη σεξουαλική τους ζωή σε εθνικό δίκτυο τηλεόρασης –αλήθεια γιατί οι μη μητέρες πρέπει να απαντούν σε τέτοιες ερωτήσεις ενώ οι μητέρες απαλλάσσονται από αυτές;
Όλες οι γυναίκες, όμως, που είτε δε θέλησαν είτε δεν μπόρεσαν να κάνουν παιδιά έρχονται συχνά αντιμέτωπες με το διερευνητικό βλέμμα του περίγυρου, του τύπου «με σένα τι γίνεται;».
Δε χρειάζεται να είναι διάσημη κάποια για να εξεταστεί ή ακόμη και να παραβιαστεί το απόρρητο της γονιμότητάς της. Αν απλά διατηρεί προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι άνθρωποι μπορεί κάλλιστα να κάνουν ζουμ στις φωτογραφίες της αναζητώντας ενδείξεις για το αν είναι έγκυος- ή άνθρωποι που ελάχιστα τη γνωρίζουν να τη ρωτήσουν αν προσπαθεί να αποκτήσει παιδί μιας «και τη βλέπουν πολύ καλά με τη σχέση της», μπορεί ακόμη και να τη ρωτήσουν στο εργασιακό της περιβάλλον εάν επιθυμεί παιδιά ή πώς το σκέφτεται το θέμα αυτό (κάτι που σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να αποτελεί μέρος μιας συνέντευξης για δουλειά).
Φίλοι, συνάδελφοι, συγγενείς και γνωστοί μπορούν να κάνουν εικασίες για τη γονιμότητα μιας γυναίκας, χωρίς η γυναίκα αυτή να βρίσκεται στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Απλά βρίσκεται γύρω τους.
Αυτό που δεν έχει σοβαρά και σε βάθος είναι να μιλήσουμε για την υπογονιμότητα ανοιχτά και με προσωπικές μαρτυρίες ως μια κατάσταση επιλογής ή συνειδητοποιημένης απόστασης και όχι ως ψυχολογική ανισότητα, απόκλισης ή ντισαβαντάζ.
Μπορεί να είμαστε πρόθυμοι να συζητήσουμε για το αν κάποια διάσημη γυναίκα (και σχεδόν πάντα πρόκειται για στρέιτ γυναίκα με σέξι προφίλ) θέλει να κάνει παιδιά, αν «βάζει πρώτα την καριέρα της» (άλλη μια σεξιστική φράση που εφαρμόζεται σχεδόν αποκλειστικά στις γυναίκες), αν θα γινόταν ακόμη και καλή μητέρα, αλλά είμαστε λιγότερο ανοιχτοί στο να ακούσουμε τις αφηγήσεις για την απώλεια εγκυμοσύνης, την ένεση ορμονών στον εαυτό σας, τη μεταφορά εμβρύων, την αποβολή, την αγορά σπέρματος από ιστοσελίδα δωρητή ή την εξαντλητική, δαπανηρή, συχνά ανατρεπτική διαδικασία του να προσπαθείς και να προσπαθείς και να προσπαθείς και να προσπαθείς και να προσπαθείς.
Η κατάξυψη ωαρίων άργησε μια μέρα
Μιλώντας γι’ αυτό, στην ίδια συνέντευξη, η Άνιστον δηλώνει ότι θα ήθελε κάποιος να της είχε πει να καταψύξει τα ωάριά της. Ένας τρόπος γονιμοποίησης με αμφίβολα αποτελέσματα.
Πρώτον, η κατάψυξη των ωαρίων είναι μια δαπανηρή και, για ορισμένους ανθρώπους, άβολη διαδικασία. Σύμφωνα με την Αρχή Ανθρώπινης Γονιμοποίησης και Εμβρυολογίας, η όλη διαδικασία για την κατάψυξη και απόψυξη των ωαρίων κοστίζει κατά μέσο όρο 8.000 έως 9.000 ευρώ- πρόκειται για ένα ποσό που απλά ξεπερνά τις δυνατότητες πολλών ανθρώπων.
Δεύτερον, τα ποσοστά επιτυχίας μόνο με κατεψυγμένα ωάρια (σε αντίθεση με τα γονιμοποιημένα έμβρυα) είναι σχετικά χαμηλά – και ακόμη χαμηλότερα για τις γυναίκες άνω των 35 ετών. Όπως δήλωσε το 2020 η πρόεδρος του HFEA (Αρχή Ανθρώπινης Γονιμοποίησης και Εμβρυολογίας): «Επί του παρόντος, οι γυναίκες που χρησιμοποιούν τα δικά τους κατεψυγμένα ωάρια στη θεραπεία έχουν ποσοστό επιτυχίας 18%, το οποίο δεν προσφέρει καμία εγγύηση για την επίτευξη μιας επιτυχημένης εγκυμοσύνης και γέννησης».
Πάλι οι γυναίκες φταίνε ή τουλάχιστον αυτές πρέπει να απαντήσουν δημόσια
«Δυσανασχετώ πάρα πολύ με το γεγονός ότι στις cis γυναίκες πωλείται η αφήγηση ότι πρέπει να καταψύξουν τα ωάριά τους αντί να ανακρίνουν τους cis άνδρες σχετικά με το γιατί καθυστερούν ή αντιστέκονται στην πατρότητα. Ή να αμφισβητήσουν τους χώρους εργασίας σχετικά με το γιατί θέτουν οικονομικά και πολιτιστικά εμπόδια για τους εργαζόμενους που θέλουν να κάνουν οικογένεια. Ή να αμφισβητήσουν την κυβέρνηση σχετικά με το γιατί το σύστημα για τη φροντίδα των παιδιών είναι το δεύτερο πιο ακριβό στον κόσμο, αναγκάζοντας τις γυναίκες να καθυστερούν να κάνουν παιδιά επειδή απλά δεν μπορούν να το αντέξουν οικονομικά νωρίτερα στη ζωή τους.
»Δεν μου αρέσει που, για άλλη μια φορά, το πρόβλημα και η υποτιθέμενη λύση τοποθετείται στην αγκαλιά των γυναικών και όχι στα συστήματα στα οποία ζούμε. Η γονιμότητα είναι κάτι με το οποίο κάθε άνθρωπος πρέπει να ασχοληθεί, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, φυλής και δημόσιου προφίλ. Γι’ αυτό και ακόμα κι εγώ, που δεν είχα ποτέ τα τέλεια μαλλιά ή δεν ήμουν παντρεμένη με κανέναν Μπραντ Πιτ, συμπάσχω με την Τζένιφερ Άνιστον» γράφει η Νελ Φρίζελ στην βρετανική Vogue δίνοντας την κατακλείδα ενός τόσο σημαντικού θέματος.
Σύμφωνα με την Ειρήνη Μουρτζούκου πρόκειται για ένα πρόσωπο από το συγγενικό της περιβάλλον και μάλιστα είναι και πατέρας του ενός παιδιού της μητέρας του πρώτου βρέφους
Το φετινό φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε από τις 31 Οκτωβρίου έως τις 10 Νοεμβρίου συγκεκτρώνοντας το θερμό ενδιαφέρον του κοινού της Θεσσαλονίκης, όσο και των επισκεπτών της πόλης.
Ο 19χρονος συλληφθείς για την εμπλοκή του στους πυροβολισμούς στο Μαρκόπουλο που στοίχισαν τη ζωή στο 5χρονο παιδάκι προσήλθε αυτοβούλως στο Αστυνομικό Τμήμα.
Οι ηγέτες των 20 πιο ανεπτυγμένων οικονομιών φέρονται να συ,φώνησαν για την παροχή οικονομικής βοήθειας προκειμένου να προσαρμοστεί ο αναπτυσσόμενος κόσμος σε ένα κλίμα που αλλάζει.
Μετά από 24 χρόνια αναμονής, ο «Μονομάχος» επέστρεψε στις σκοτεινές αίθουσες. Το θέμα είναι αν το sequel του Ρίντλεϊ Σκοτ θα φανεί αντάξιο της ιστορίας του.
