Πυρηνόκαρπα: Καλλιεργητικά μέτρα κατά τον λήθαργο

Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες πυρηνοκάρπων είναι πολλές με σημαντική διαφοροποίηση όσον αφορά τον βλαστικό κύκλο (λιγότερο ή περισσότερο πρώιμες, μεσοπρώιμες, λιγότερο ή περισσότερο όψιμες ποικιλίες).

Τα καλλιεργητικά μέτρα και οι ψεκασμοί που προτείνονται κατά την περίοδο του ληθάργου των δένδρων έχουν σκοπό να μειώσουν τους αρχικούς πληθυσμούς των εχθρών (έντομα, ακάρεα) καθώς και τα αρχικά μολύσματα των ασθενειών (μυκητολογικές, βακτηριολογικές) με σκοπό την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση αυτών την επερχόμενη βλαστική περίοδο.

Διαβάστε επίσης: Πυρηνόκαρπα: Μετασυλλεκτικές επεμβάσεις για εχθρούς και ασθένειες

Σήψη του Λαιμού

Συνιστάται εκρίζωση και καταστροφή των έντονα προσβεβλημένων και ξερών δένδρων (να δοθεί προσοχή ώστε να αφαιρεθεί ολόκληρο το ριζικό σύστημα) και απολύμανση του εδάφους.

Αποκάλυψη (ξελάκωμα) του λαιμού των προσβεβλημένων δένδρων μέχρι τις ρίζες, αφαίρεση του προσβεβλημένου φλοιού και καμβίου με ζώνη 2 εκατ. υγιούς ιστού και επάλειψη με χαλκούχο σκεύασμα στην υψηλότερη συνιστώμενη δόση (βορδιγάλλεια πάστα). Μετά την ξήρανση της πάστας γίνεται επάλειψη με προστατευτικό πληγών ή λινέλαιο ή καθαρή πίσσα.

Ξελάκωμα και επάλειψη των δένδρων γύρω από την εστία προσβολής με την ίδια πάστα όπως παραπάνω ή ψεκασμός με έτοιμο χαλκούχο στην ισχυρότερη συνιστώμενη δόση ή ριζοπότισμα με μίγμα Cheshunt (αποτελείται από 11 μέρη βάρους ανθρακικού αμμωνίου και 2 μέρη θειικού χαλκού σε σκόνη και χρησιμοποιείται σε δόση 2-3 γραμμάρια σε 1 λίτρο νερό).

Καλή στράγγιση του οπωρώνα τη χειμερινή περίοδο.

Οι επεμβάσεις με χαλκούχα στο έδαφος να γίνονται μόνο αν υπάρχει ανάγκη, διότι ο χαλκός συσσωρεύεται και δημιουργεί προβλήματα τοξικότητας ειδικά στα όξινα εδάφη.

Μονίλια

Οι μουμιοποιημένοι καρποί που παρέμειναν πάνω στο δέντρο είτε στο έδαφος, διατηρούν το μόλυσμα της Μονίλιας σε όλη την διάρκεια του χειμώνα. Ο μύκητας προσβάλει και τα κλαδιά, δημιουργώντας πληγές από τις οποίες εκρέει κόμμι και σχηματίζονται έλκη. Από τους καρπούς και τα έλκη θα προέλθουν οι πρωτογενείς μολύνσεις που θα μολύνουν τα άνθη.

Σημαντικό μέτρο πρόληψης της ασθένειας είναι η εξαφάνιση των αρχικών εστιών μόλυνσης. Αυτό μπορεί να γίνει με τον καθαρισμό και την καταστροφή όλων των κλάδων που φέρουν έλκη, καθώς και των μουμιοποιημένων καρπών στα δέντρα και το έδαφος.

Εξωασκός

Συνιστάται η αφαίρεση και κάψιμο των προσβεβλημένων κλάδων με ξηρό καιρό.

Όπου διαπιστώθηκαν προσβολές, συνιστάται επέμβαση στο τέλος της πτώσης των φύλλων με βορδιγάλειο πολτό ή άλλο χαλκούχο σκεύασμα. Η χρήση των χαλκούχων να γίνεται αφού έχουν ψηθεί (ωριμάσει) τα μάτια, για να αποφευχθεί η ζημιά από φυτοτοξικότητα.

Η επέμβαση αυτή καταπολεμά αποτελεσματικά και το κορύνεο.

Βακτηριακός καρκίνος και βακτηριακό έλκος

Η παρουσία καφεκόκκινου αποχρωματισμού κάτω από τον προσβεβλημένο φλοιό είναι χαρακτηριστική του βακτηρίου. Οι οφθαλμοί νεκρώνονται, καφετιάζουν και εκρέει κόμμι. Το ριζικό σύστημα συνήθως δεν είναι προσβεβλημένο. Σε έντονα προσβεβλημένα δέντρα αναπτύσσονται λαίμαργοι βλαστοί στην περιοχή του λαιμού.

Συνιστάται εκρίζωση και κάψιμο των έντονα προσβεβλημένων δένδρων (προσβολή στον κορμό σε απόσταση μικρότερη των 50 εκ. από το έδαφος).

Επιμελημένη αφαίρεση των προσβεβλημένων μερών των δένδρων (να περιλαμβάνεται και τμήμα υγιούς κλάδου τουλάχιστον 30 εκ.) με ξηρό καιρό, απολύμανση των πληγών με χαλκούχο σκεύασμα και των εργαλείων με υδατικό διάλυμα φορμόλης 5% ή χλωρίνης 10% ή μετουσιωμένου οινοπνεύματος 3 προς 1 σε νερό. Μετά την απολύμανση να γίνει κάλυψη των πληγών με αλοιφή εμβολιασμού ή λινέλαιο.

Ψεκασμός μετά την πτώση των φύλλων με χαλκούχα σκευάσματα στη μέγιστη συνιστώμενη δόση.

Σκολύτης της κερασιάς

Σε οπωρώνες που παρουσιάζουν προσβολές από το έντομο αυτό, συνιστάται τα κλαδιά από το χειμερινό κλάδεμα να αφήνονται στην άκρη του κερασεώνα ώστε να χρησιμοποιηθούν ως φυσικές εντομοπαγίδες οι οποίες θα καίγονται την άνοιξη, με την εμφάνιση του εντόμου (τοποθέτηση των κλαδιών περιμετρικά κάθε 10-20 μέτρα).

Φυλλοδέτης

Απομάκρυνση ή/και καταστροφή καρπών που μένουν στον οπωρώνα μετά την συγκομιδή (είτε πάνω στα δέντρα είτε στο έδαφος, ακόμα και σε σωρούς στις άκρες) με στόχο τη μείωση του πληθυσμού του επόμενου έτους.

Βαμβακάδα

Αφαίρεση και καταστροφή με κάψιμο των κλάδων που είναι έντονα προσβεβλημένοι.

Τρίψιμο του προσβεβλημένου φλοιού με ένα μαλακό πινέλο βουτηγμένο σε ήπιο διάλυμα σαπουνιού.

Ψεκασμός των κορμών με νερό υπό πίεση.

Επέμβαση με διάφορα σκευάσματα παραφινέλαιων.

Η βαμβακάδα έχει αναπτύξει υψηλούς πληθυσμούς, ιδιαίτερα στις περιοχές της Πιερίας. Διαπιστώθηκαν προσβολές στις ακτινιδιές τόσο στον κορμό και στους κλάδους όσο και στους καρπούς. Το έντομο διαχειμάζει ως γονιμοποιημένο θηλυκό.