Πολλή κουβέντα γίνεται το τελευταίο διάστημα για το έργο του Ματίας Αλμέιδα στην ΑΕΚ, για το ποδόσφαιρο που παίζει υπό τις οδηγίες του η Ένωση και πόσο έχει αλλάξει σε σχέση με αυτό το κάτι σαν ομάδα που παρουσίαζε τα τελευταία χρόνια. Όλα αυτά ισχύουν σε πολύ μεγάλο βαθμό και η αλήθεια είναι ότι λίγοι θα περίμεναν να έχουν συμβεί μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Για να έρθει όμως η καλή εικόνα στο χορτάρι, πρέπει και οι παίκτες που χρησιμοποιεί ο προπονητής να είναι ικανοί να εφαρμόσουν το πλάνο του. Και οι παίκτες που χρησιμοποιεί ο Αλμέιδα δεν είναι όλοι από μεταγραφές. Σαφώς και οι προσθήκες του καλοκαιριού έχουν βοηθήσει τα μέγιστα στην αναμόρφωση της ΑΕΚ, αλλά σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζουν και αρκετοί από αυτούς που μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν στο στόχαστρο από τον κόσμο.

Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του Σιμάνσκι. Ο πολωνός χαφ ταλαιπωρήθηκε όλο το διάστημα που είναι στην Ένωση μεταξύ «6» και «8», σε σημείο που ούτε ο ίδιος ίσως δεν ήξερε ποια είναι η θέση του. Ο Αλμέιδα τον καθιέρωσε ως κόφτη, τον έκανε έναν από τους πιο βασικούς παίκτες της ομάδας και τον… έστειλε μέχρι το Κατάρ. Για να ζήσει τη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του. Κι όλα αυτά ενώ το καλοκαίρι είχε έρθει ο Γιόνσον για να πάρει τη φανέλα σπίτι του και πολλοί έλεγαν ότι θα ήταν καλό ακόμα και να πωληθεί ο πολωνός.

Μία λίγο διαφορετική περίπτωση είναι αυτή του Πινέδα. Ο Μεξικανός ήρθε στην ΑΕΚ μετά από μία πολύ περίεργη περίοδο στη Θέλτα, όπου δεν έπαιζε και μπήκε σε κίνδυνο η συμμετοχή του στο Μουντιάλ. Υπό τις οδηγίες του Αλμέιδα βρήκε και αυτός τον εαυτό του, με αποτέλεσμα στη χώρα του να γράφονται ύμνοι για τη συνεργασία του με τον αργεντινό τεχνικό τον οποίο θεωρούν «κομβικό» για την κλήση του Πινέδα από τον Τάτα Μαρτίνο.

Ο Γκαρσία είναι ακόμη ένας ποδοσφαιριστής που βασανίστηκε πολύ τα προηγούμενα δύο χρόνια. Ο Αλμέιδα τον είδε από την αρχή ως φορ κι έτσι τον καθιέρωσε. Δεν είναι εύκολη η μετάβαση για τον Γκαρσία. Δεν είναι… γεννημένος φορ, αλλά με επτά γκολ στον πρώτο γύρο, δεν τη λες και άσχημη την παρουσία του. Πάνω κι από τα γκολ όμως, η ζημία που κάνει στις αντίπαλες άμυνες, με την πίεση, την ταχύτητα και τη δύναμή του, είναι ανεκτίμητη. Κι αφού κάνει τη δουλειά που θέλει ο Αλμέιδα, τα άλλα είναι περιττά.

Το πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα αναγέννησης, είναι αυτό του Μοχαμαντί. Ενός ποδοσφαιριστή που έμοιαζε χαμένη υπόθεση, από το σημείο που έκανε το λάθος στο περσινό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Ακόμη και φέτος. Ούτε από τους διακριθέντες στην προετοιμασία ήταν, ούτε ξεκίνησε καλά το πρωτάθλημα. Από την ώρα όμως που γύρισε το χαρτί για την ΑΕΚ αγωνιστικά, μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό δηλαδή, σε όσα ματς έχει αγωνιστεί ο Ιρανός, δείχνει τι είδαν οι άνθρωποι της Ένωσης πέρσι και τον απέκτησαν. Το ζήτημα για εκείνον είναι η διάρκεια. Γιατί τα χαρακτηριστικά του για το ελληνικό πρωτάθλημα είναι κάτι παραπάνω από επαρκή.

Στη λίστα των «αναγεννημένων» θα μπορούσαν να μπουν και άλλοι ποδοσφαιριστές του περσινού ρόστερ. Για παράδειγμα ο Ρότα που δείχνει μία σημαντική εξέλιξη τους τελευταίους μήνες. Με τη διαφορά ότι ο Έλληνας μπακ ήταν από τους ελάχιστους παίκτες που κατάφεραν να διασωθούν σε έναν βαθμό από το περσινό «ναυάγιο».

Headlines