Νέα Σμύρνη: Τα ναρκοπέδια των πεζοδρομίων και οι θηριώδεις πολυκατοικίες

Μαζί με αμέτρητες και αμέτρητους νεοσμυρνιώτες συγκαταλέγεται και ο γράφων, στον κατάλογο εκείνων που συχνά σκοντάφτουν στα διαλυμένα πεζοδρόμια και σωριάζονται, άλλοι με διαστρέμματα, άλλοι με μώλωπες και άλλοι με σοβαρά κατάγματα.

Οι υπεύθυνοι για τη διαρκή αναλγησία, σ’ αυτά τα καθημερινά επεισόδια, σε βάρος των δημοτών της Νέας Σμύρνης, είναι όχι μόνον τα αρμόδια τμήματα της Δημαρχίας αλλά και ο ίδιος ο δήμαρχος, ο οποίος έχει αναγάγει την περιφρόνηση των δημοτών σε τρόπο ζωής.

Έχω κατ’ επανάληψιν αναφερθεί σ’ αυτό το επικίνδυνο και άκρως απογοητευτικό φαινόμενο, αλλά «στου κωφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα». Η αιτία αυτής της αναλγησίας πρέπει ν’ αναζητηθεί:

1) Στο ότι ο δήμαρχος αφήνει επίτηδες σ’ αυτά τα χάλια τα πεζοδρόμια, με τη βεβαιότητα ότι θα τα επισκευάσουν οι ίδιοι οι παθόντες, στα ατυχήματα.

2) Στο γεγονός, ότι πολλές μονοκατοικίες, με επικίνδυνα πεζοδρόμια ήδη έχουν ήδη δοθεί ως αντιπαροχή για επταώροφες θηριώδεις πολυκατοικίες. Στην περίπτωση αυτή οι εργολάβοι  των αντιοικολογικών μεγαθηρίων, αναλαμβάνουν την πλακόστρωση των πεζοδρομίων. Έτσι ο Δήμος «γλυτώνει» τα έξοδα πλακόστρωσης. Έτσι διαιωνίζεται ο εφιάλτης των πεζοδρομίων-ναρκοπεδίων.

Οι πεζοί προτιμούν το σφαγείο της ασφάλτου

Εμπρός στον καθημερινό κίνδυνο ατυχημάτων από την πορεία τους στα πεζοδρόμια, οι διαβάτες συχνά βαδίζουν στην άσφαλτο, με τον χειρότερο κίνδυνο της αναπηρίας γιατί όχι και της ίδιας της ζωής τους από αυτοκινητιστικά ατυχήματα.

Ο μόνος τρόπος να συνετισθούν τα ανάλγητα όργανα του Δήμου, γιατί όχι και ο υπερόπτης δήμαρχος θα ήταν:

–     Η σύσταση επιτροπής δημοτών με επικεφαλής δικηγόρους της περιοχής, για τη δικαστική δικαίωση των θυμάτων της δημοτικής αναλγησίας με σωρηδόν μηνύσεις για παράβαση καθήκοντος και αγωγές για χρηματική αποζημίωση των θυμάτων, λόγω ψυχικής οδύνης.

–     Η αναγκαστική νοσηλεία και θεραπεία των θυμάτων με έξοδα του Δήμου Νέας Σμύρνης.

–     Η επιβολή κυρώσεων στους παρανομούντες υπευθύνους του Δήμου από την κυβέρνηση (Υπουργεία Εσωτερικών και Δημοσίων Έργων κ.α.).

Κάθε αδιαφορία των δημοτών θα βαρύνει τους ίδιους τους κατοίκους της Νέας Σμύρνης.

Οικοδομικά τερατουργήματα

Κατά τρόπο άκρως κουτοπόνηρο κάποιοι υπεύθυνοι, για τη μετατροπή της Νέας Σμύρνης σε επταώροφες τσιμέντινες ασφυκτικά δομημένες πολυκατοικίες φαβέλες, (η λέξη μας παραπέμπει στους βραζιλιάνικους ντενεκομαχαλάδες), όλοι αυτοί οι ανευθυνοϋπεύθυνοι δεν δίνουν εξήγηση πώς και με ποια νομοθετικά τεχνάσματα ή με ποιες οικολογικές αναισθησίες η Νέα Σμύρνη εξελίχθηκε από τις τριώροφες αισθητικά ανεκτές πολυκατοικίες στα επταώροφα τερατουργήματα, τα οποία:

–     Έχουν ασφυκτικά ελάχιστο ακάλυπτο χώρο με τρόπο ώστε τα αντικρυστά διαμερίσματα άλλων πολυκατοικιών -συνήθως τα υπνοδωμάτιά τους- ν’ αντικρύζουν κάθε ανθρώπινη σεμνή ή όχι κίνηση με όλες τις λεπτομέρειες στις απέναντι πολυκατοικίες. Έτσι αυτή η γύμνια καλύπτεται, στο ίδιο το οικιακό άσυλο, με βαριές και με πυκνή ύφανση κουρτίνες για τα «ματάκια» των άλλων…

–     Οι εξώστες αυτών των κτιρίων μετά βίας δέχονται ένα μικρό τραπέζι με λίγες καρέκλες. Και εδώ οι εργολάβοι θυσιάζουν με τα στενά μπαλκόνια πολύτιμο χώρο για την αναψυχή των ιδιοκτητών και ενοίκων, για να τον προσθέσουν στον εστεγασμένο χώρο, ανεβάζοντας έτσι και τις τιμές ανά τ.μ. στα διαμερίσματα.

–     Ο εξοπλισμός των διαμερισμάτων, σε έπιπλα κουζίνας WC και υπνοδωματίων, γίνεται κατά κανόνα με καταγέλαστες απομιμήσεις ξύλου, δηλαδή με μοριοσανίδες γυαλιστερές, που με το πρώτο ξύσιμό τους μετατρέπονται σε σκουπίδια…

Φραγμός στη θέα και στη θαλάσσια αύρα

Τα επταώροφα θηριώδη κτίσματα, εκτός από τη μετατροπή τους τους θερινούς μήνες σε πυρότουβλα, που απορροφούν χιλιάδες θερμίδες την ημέρα, για να τις διασκορπούν στη δροσερή βραδινή ατμόσφαιρα, τα ίδια αυτά τερατώδη κτίσματα έχουν υψώσει απροσπέλαστα, Καβαφικά τείχη, που κρύβουν τη θέα και την ελεύθερη ατμοσφαιρική επικοινωνία με ολόκληρη την πειραϊκή χερσόνησο αλλά και ολόκληρο τον Σαρωνικό Κόλπο.

Το πιο εγκληματικό αποτέλεσμα αυτής της οικοδομικής τερατουργίας, είναι ο ερμητικός φραγμός και αποκλεισμός της Νέας Σμύρνης, από τη ζωοδότρια θαλάσσια αύρα του Σαρωνικού.

Για το ποιος είναι ο αρχικός υπεύθυνος για αυτά τα χάλια δεν θ’ ακολουθήσουμε την διαβολική-διερευνητική απόδειξη της probatio diabolica του βυζαντινορωμαϊκού Δικαίου, διότι έτσι θα φτάσουμε στο διασκεδαστικό παράδειγμα που μας εδίδασκαν οι καθηγητές της Νομικής Σχολής. Δηλαδή: Ποιος φταίει για τα τροχαία αδικήματα, ο πρόξενος του αδικήματος ή ο Nicolaus Otto που εφηύρε το αυτοκίνητο με τον κινητήρα εσωτερικής καύσης;

Για ν’ αποφύγουμε λοιπόν αυτό το ατόπημα, ή τσουβαλιάζουμε συλλήβδην όλους τους υπεύθυνους με τις ατομικές ευθύνες τους, οπότε κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε ως οπαδοί της βάρβαρης και απάνθρωπης «συλλογικής ευθύνης», ή γινόμαστε πιόνια του φαύλου κύκλου «τις πταίει-ουδείς πταίει» και με αυτό το φαύλο κύκλο η συλλογική ευθύνη γίνεται συλλογική απόρριψη της ευθύνης.

Αν το καλοσκεφτούμε, η συλλογική απόρριψη της ευθύνης στο θέμα των πολεοδομικών και οικιστικών τερατουργημάτων εξαγνίζει:

-Το Τεχνικό Επιμελητήριο που θεωρείται κορυφαίος σύμβουλος των υπουργείων με αρμοδιότητες για την πολεοδομία, ρυμοτομία, χωροταξία, αρχιτεκτονική κ.α.

-Το lobby του εργολαβικού κεφαλαίου που συνδέεται άμεσα με τα έργα κοινής ωφέλειας, αλλά και με ιδιωτικά συμφέροντα, σε έργα εντός του δήμου.

-Ένα μεγάλο τμήμα του κοινωνικού ιστού, που έχει μοιραίως υποταγεί στην οπτικώς αφανή, αλλά στην πραγματικότητα ουσιαστική αλληλοδιαπολοκή των δύο παραπάνω κοινωνικο-οικονομικών μεγεθών… Δηλαδή εργολάβοι και Δήμοι.

Επομένως εδώ μιλάμε για κοινωνικό εξανδραποδισμό!