Ακρίβεια – υποκλοπές σημειώσατε «ένα»: Η άδεια τσέπη θα «βαρύνει» στις κάλπες
Το πολιτικό σκηνικό, με βάση τις δημοσκοπήσεις τουλάχιστον - απέναντι στις οποίες, χρήσιμο είναι να είμαστε πάντα επιφυλακτικοί - δείχνει ότι παραμένει αμετάβλητο και ως προς τους ποσοτικούς δείκτες, δηλαδή την πρόθεση ψήφου, την παράσταση νίκης, τη δημοφηλία των πολιτικών αρχηγών, αλλά και ως προς τα αποκαλούμενα «ποιοτικά» χαρακτηριστικά
Κακές οι υποκλοπές, ακόμα χειρότερη η κακοποίηση παιδιών και η αργοπορία της Δικαιοσύνης και των ελεγκτικών μηχανισμών, αλλά πάνω απ’ όλα η τσέπη μας…
Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγράψει κανείς το βασικό συμπέρασμα όλων των δημοσκοπήσεων του τελευταίου διμήνου, αφού κανένα θέμα της επικαιρότητας, όσο σημαντικό κι αν είναι, δεν στάθηκε ικανό μέχρι τώρα να διαμορφώσει και τις επιλογές των ψηφοφόρων.
Και αυτό δεν είναι αναγκαστικά κατακριτέο. Είναι λογικό να αποτελεί βασικό κριτήριο για τους πολίτες, εκείνο που τους «καίει» περισσότερο – κάτι που, στην συγκεκριμένη συγκυρία, δεν είναι άλλο από την ακρίβεια.
Δεν κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν χάνει η ΝΔ
Αυτό δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι δεν έχει διαμορφωθεί ένα αρνητικό κλίμα στην πολιτική ζωή του τόπου, κυρίως με αφορμή την υπόθεση των παρακολουθήσεων.
Εξάλλου, η αξιωματική αντιπολίτευση τις έχει κάνει «σημαία» και αξιοποιώντας, φυσικά, και το θέμα της ακρίβειας, την οποία έχει ονομάσει «ακρίβεια Μητσοτάκη», επιχειρεί να αντιστρέψει την κατάσταση υπέρ της, στο δρόμο προς τις εκλογές του 2023, οι οποίες, μάλιστα, θα διεξαχθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής.
Από κοντά και το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, που επιδιώκει να παίξει τον ρόλο ρυθμιστή, χωρίς να τα καταφέρνει ιδιαίτερα.
Ωστόσο και παρά το γεγονός ότι επιχειρήθηκε να αποδοθεί στο πρόσωπο του πρωθυπουργού η βασική ευθύνη για τις υποκλοπές, ειδικά λόγω της καταγγελλόμενης εμπλοκής του ανηψιού και πρώην συνεργάτη του, Γρηγόρη Δημητριάδη, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας δεν φαίνεται να κερδίζουν από τις όποιες απώλειες της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το πολιτικό σκηνικό, με βάση τις δημοσκοπήσεις τουλάχιστον – απέναντι στις οποίες, χρήσιμο είναι να είμαστε πάντα επιφυλακτικοί – δείχνει ότι παραμένει αμετάβλητο και ως προς τους ποσοτικούς δείκτες, δηλαδή την πρόθεση ψήφου, την παράσταση νίκης, τη δημοφηλία των πολιτικών αρχηγών, αλλά και ως προς τα αποκαλούμενα «ποιοτικά» χαρακτηριστικά.
Δηλαδή, ναι μεν υπάρχει ένα μικρό κλείσιμο της «ψαλίδας» το τελευταίο διάστημα μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με το κυβερνών κόμμα, πάντως, να διατηρεί την πρωτιά, ωστόσο, οι περισσότεροι ψηφοφόροι, στην ερώτηση αν τα πράγματα θα ήταν καλύτερα στην οικονομία και την καταπολέμηση της ακρίβειας, που τους «καίει», σε περίπτωση που είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, απαντούν αρνητικά.
«Ναι μεν, αλλά» για τις συνεργασίες
Δεν είναι σαφές αν μία μερίδα πολιτών δεν μπορεί να «συγχωρήσει» στον ΣΥΡΙΖΑ το τρίτο μνημόνιο ή την «κωλοτούμπα» με το δημοψήφισμα και τα capital controls, όπως επί χρόνια δεν συγχωρούσαν στο ΠΑΣΟΚ τα φαινόμενα διαπλοκής και τα σκάνδαλα και, από κόμμα εξουσίας, το μετέτρεψαν στον «αδύναμο κρίκο» της Βουλής, μεταφερόμενοι – ως ψηφοφόροι – στις «αγκάλες» του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο και έφεραν στην εξουσία.
Και αυτό, γιατί έχει αποδειχθεί ότι οι λαοί, ως επί το πλείστον, έχουν ασθενή μνήμη…
Το πιο πιθανό είναι, λοιπόν, ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει καταφέρει να πείσει πως αποτελεί μια καλύτερη εναλλακτική πολιτική δύναμη για τη χώρα, αλλά και ότι μπορεί να χειριστεί πιο αποτελεσματικά τα θέματα της οικονομίας και της ενεργειακής κρίσης, που οδήγησε στην εκτίναξη του πληθωρισμού και της ακρίβειας.
Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρέλαβε μία χώρα, η οποία πλησίαζε στην έξοδο της δημοσιονομικής επιτήρησης, ωστόσο, βρέθηκε αντιμέτωπος με πρωτόγνωρες κρίσεις, όπως αυτή της πανδημίας του κοροναϊού, της υβριδικής επίθεσης των Τούρκων στον Έβρο το 2020, της νέας τουρκικής προκλητικότητας τους τελευταίους μήνες, αλλά και των επιπτώσεων – οικονομικών και άλλων – ενός πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης.
Και παρότι οι πολίτες συνεχίζουν να διαφωνούν με βασικές πολιτικές σχεδόν κάθε κυβέρνησης και να την κριτικάρουν, ενώ την ίδια στιγμή παραπονούνται ότι δεν τα βγάζουν πέρα οικονομικά, συνήθως, πάνε με το μέρος του διαφαινόμενου «νικητή» και, παράλληλα, από τη μία υποστηρίζουν τις συνεργασίες και, από την άλλη, προτιμούν σταθερές κυβερνήσεις, που «πατάνε» στα σίγουρα.
Εξάλλου, το θέμα των συνεργασιών φαίνεται πως «κάηκε» από την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ στην αρχή και, σύντομα, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, το 2012.
Ο βασικός λόγος ήταν ότι τα τρία αυτά κόμματα, αλλά ακόμη και όταν έμειναν μόνο η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, δεν κατάφεραν να πείσουν τους Έλληνες ότι συνεργάζονται στη βάση μιας προγραμματικής συμφωνίας – αντιθέτως.
«Σκληρό ροκ» και πόλωση
Όπως και να έχει, είναι προφανές ότι προσεχώς θα μπούμε σε μία προεκλογική χρονιά που θα έχει έντονα στοιχεία πόλωσης, κυρίως λόγω της υπόθεσης των υποκλοπών.
Πολλά θα εξαρτηθούν από τις κινήσεις της κυβέρνησης – αφού εκείνη έχει την «μπάλα» στα χέρια της, άλλωστε – στα μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας.
Γιατί μπορεί την Τρίτη ο Κυριάκος Μητσοτάκης να κάλεσε τους «αριστερούς της σαμπάνιας», που επέκριναν το «καλάθι του νοικοκυριού», να πάρουν το… «κουβαδάκι» τους και να πάνε σε άλλη παραλία, ωστόσο, ούτε το δικό του «κουβαδάκι» φάνηκε αρκετό να ανακουφίσει τους καταναλωτές από την ακρίβεια.
«Δεν θέλουμε η Λιβύη να μετατραπεί σε αρένα ξεκαθαρίσματος διεθνών συγκρούσεων», είπε ο Αμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά, αναφερόμενος στις πληροφορίες για μεταφορά ρωσικών όπλων από τη Συρία στη χώρα του.
Έξαλλοι Δημοκρατικοί και Ρεμπουμπλικανοί κατηγορούν μαζί με ειδικούς τον Έλον Μασκ, πως χρησιμοποιεί την πλατφόρμα Χ, ως «μεγάφωνο» της πολιτικής του απληστίας.
«Για γέλια» και «ασόβαρο» χαρακτήρισαν οι Δημοκρατικοί το κείμενο που κατατέθηκε από τους Ρεπουμπλικάνους για την αύξηση του ορίου του χρέους και την αποφυγή του shutdown στις ΗΠΑ.
Γυναικόπαιδα βρίσκονται για μια ακόμη φορά ανάμεσα στα θύματα των ισραηλινών επιδρομών σε σχολικά συγκροτήματα της Γάζας, στα οποία είχαν καταφύγει για την «προστασία» τους εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι.
Οι Ντόναλντ Τραμπ και Όλαφ Σολτς σε τηλεφωνική τους συνομιλία συμφώνησαν πως ο πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει να τελειώσει για την παγκόσμια σταθερότητα.
Μιλώντας με τον Ελβετό ομόλογό του, ο Σεργκέι Λαβρόφ, επεξήγησε πως ο πόλεμος οφείλεται «στην επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς» υπαινισσόμενος πως θα είναι στους όρους πιθανής ειρήνης.
Η Γάζα, μια περιοχή που μαστίζεται από χρόνια συγκρούσεων και αποκλεισμού, αντιμετωπίζει σοβαρούς περιορισμούς στις εισαγωγές, καθιστώντας την πρόσβαση σε φρέσκα προϊόντα όπως οι μπανάνες σπάνια για πολλές οικογένειες.
Πολλά θα έχουμε να θυμόμαστε από το 2024 που σε λίγες μέρες μας αποχαιρετά. Οι New York Times κάνουν μια μικρή αναδρομή στα γεγονότα που καθόρισαν τη χρονιά μέσα από φωτογραφίες.
Η ζωή του Στέλιου Καζαντζίδη, μέσα από τα μάτια του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και με τον Χρήστο Μάστορα στον πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι αυτή που ξεχωρίζει στις νέες ταινίες της εβδομάδας.
«46+Sexy» είναι ο τίτλος της νέας του παράστασης, ένα mix and match μουσικό, σατιρικό θέαμα, που έρχεται να σκανδαλίσει και να ταράξει τις ήσυχες Δευτέρες μας.
