Ερντογάν: Δημιούργησε πανευρωπαϊκό «στρατό» 6.000 ατόμων για να εξουδετερώνει τους αντιπάλους του

Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο κυνήγι μεγάλης κλίμακα, σε μια ήπειρο όπου επιτρέπονται όλα τα τεχνάσματα: απαγωγές, πολιτικές δολοφονίες, εκδόσεις πολιτών, εκβιασμοί…

Σε όλη την Ευρώπη, το καθεστώς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απλώνει τα «πλοκάμια» του, όταν πρόκειται να εξουδετερώσει, να συλλάβει ή να βλάψει τους αντιπάλους του, γράφει η γαλλική εφημερίδα Le Monde, παρουσιάζοντας το βιβλίο με τίτλο «Οι λύκοι αγαπούν την ομίχλη» (Les Loups aiment la brume).

Διαβάστε επίσης: Βόμβα… στις τουρκικές εκλογές;

Στόχος η φίμωση όλων των αντιφρονούντων φωνών, είτε είναι κουρδικές, είτε φιλοαρμενικές, είτε ακροαριστερές, είτε προέρχονται από την αδελφότητα του Φετουλάχ Γκιουλέν, είτε ακόμη και από πρώην συνοδοιπόρους που έσπασαν τις γραμμές τους.

Όλο και πιο παρανοϊκό, μετά την εξέγερση του Ταξίμ το 2013, την επιστροφή του εμφυλίου πολέμου με το κουρδικό κίνημα το 2015 και το αποτυχημένο πραξικόπημα το 2016, το τουρκικό καθεστώς αντιμετωπίζει κάθε αντιπολίτευση ως υπαρξιακή απειλή.

Στο βιβλίο «Οι λύκοι αγαπούν την ομίχλη, η Laure Marchand και ο Guillaume Perrier, πρώην ανταποκριτές της εφημερίδας Le Monde στην Τουρκία, αφηγούνται την ιστορία αυτού του «στρατού» με επικεφαλής την ΜΙΤ, τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.

Ο βραχίονας της MIT είναι πολύ μακρύς. Συμμετείχε στη δολοφονία τριών ακτιβιστών του PKK, μεταξύ των οποίων και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του κινήματος, σε διαμέρισμα στην Rue Lafayette, στο Παρίσι, στις 9 Ιανουαρίου 2013, σημειώνει η εφημερίδα.

Ενώ ο δράστης πέθανε από ασθένεια στη φυλακή, οι εγκέφαλοι και οι συντονιστές, ορισμένοι από τους οποίους ζουν στη Γαλλία, εξακολουθούν να διαφεύγουν.

Η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά, όπως μας λένε οι Marchand και Perrier, ο δικαστής δεν υποστηρίζεται ιδιαίτερα από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες εμποδίζουν τον αποχαρακτηρισμό σημειώσεων που θα μπορούσαν να ταυτοποιήσουν τους συνεργούς τού δολοφόνου.

Ένα «βαθύ κράτος»

Στην πραγματικότητα, οι τουρκικές υπηρεσίες έχουν πλέξει έναν τεράστιο ιστό αράχνης στην Ευρώπη, το επίκεντρο του οποίου βρίσκεται στη Γερμανία, όπου ζει η μεγαλύτερη τουρκική κοινότητα στην Ευρώπη.

Υπολογίζεται ότι 6.000 άτομα εργάζονται για τις υπηρεσίες εκεί. Πρόκειται για ένα μείγμα μυστικών πρακτόρων, κατασκόπων, διπλωματών, πληροφοριοδοτών, πολιτικών ακτιβιστών και επιχειρηματών, όλων ενωμένων σε ένα «βαθύ κράτος», που αναμειγνύει δίκτυα μαφίας και κρατικές υπηρεσίες, με την προσθήκη μιας θρησκευτικής διάστασης.

Καταλήγοντας, η γαλλική εφημερίδα υπογραμμίζει πως αυτό που αφηγείται το βιβλίο είναι το κίνημα αναδίπλωσης της Τουρκίας μέσα στον ίδιο της τον εαυτό.

Μιας «οθωμανικής» Τουρκίας, που βλέπει τον εαυτό της ως κέντρο μιας αυτοκρατορίας που πρέπει να ανοικοδομηθεί.