Ένα εικοσάλεπτο από την… Κόπα Καμπάνα

Η Βραζιλία είναι και μαθηματικά στην φάση των 16 του Μουντιάλ μετά τη νίκη επί της Ελβετίας με 1-0.

Οι Βραζιλιάνοι έκαναν την «δουλειά» και χωρίς τον Νεϊμάρ στο χορτάρι κι αν μη τι άλλο ο Τίτε μπορεί πλέον να σχεδιάσει τα πλάνα του για το νοκ άουτ ματς στον επόμενο γύρο.

Απαραίτητη υποσημείωση ότι ο προπονητής της Βραζιλίας έχει τη δυνατότητα να ξεκουράσει και πολλούς παίκτες στο τρίτο ματς του γκρουπ απέναντι στο Καμερούν, ένα παιχνίδι στο οποίο δεν υπάρχει κανένα άγχος για την «παρέα» του Βινίσιους.

Η Βραζιλία δεν είχε τα στάνταρ απόδοσης που παρουσίασε στο πρώτο παιχνίδι του γκρουπ απέναντι στη Σερβία.

Ίσως γιατί έλειπε ο Νεϊμάρ και η απουσία του μεσοεπιθετικού της Παρί είναι αναμφίβολα πλήγμα για την ομάδα του Τίτε.

Με τον Νεϊμάρ στον αγωνιστικό χώρο η Βραζιλία βρίσκει ταχύτητα και δημιουργία στα δέκα–είκοσι μέτρα έξω από την αντίπαλη περιοχή αλλά παράλληλα έχει κι έναν έξτρα παίκτη (πίσω από τον Ριτσάρλισον) για ν’ απειλήσει την αντίπαλη εστία.

Αυτό το στοιχείο έλειψε από τους Βραζιλιάνους για μεγάλο χρονικό διάστημα του αγώνα με την Ελβετία.

Όπως βεβαίως έλειψε και οι ατομικές εμπνεύσεις του 10αριού της Βραζιλίας, που με μια κίνηση μπορεί να στείλει «αδιάβαστη» την αντίπαλη άμυνα.

Δεν γίνεται όμως να μην σταθεί κάποιος σε αυτά που έγιναν το τελευταίο εικοσάλεπτο του αγώνα.

Εκεί που η Βραζιλία πάτησε το «γκάζι», παίζοντας κυρίως από τα… φτερά, προκαλώντας πολλά ρήγματα στην αμυντική διάταξη των Ελβετών.

Ήταν ένα εικοσάλεπτο απόλαυσης, ένα διάστημα που τα ματάκια μας «χόρτασαν» ποδόσφαιρο.

Ο τρόπος ανάπτυξης των Βραζιλιάνων, η άνεση στην κυκλοφορία της μπάλας και οι κόντρες που κατάφερε να βγάλει η Μπραζίλ, έκαναν τον Ρονάλντο (το φαινόμενο), τον Καφού, τον Κακά και τον Ρομπέρτο Κάρλος να χειροκροτούν τα… παιδιά τους.

Και ν’ αναπολούν τα νιάτα τους φυσικά.

Αυτό το ξέσπασμα των Βραζιλιάνων ήταν αρκετό για να καθαρίσει το ματς αλλά και την πρόκριση η ομάδα του Τίτε, αν και είναι σίγουρο ότι ο προπονητής των λατινοαμερικών θα ήθελε να είχε δει ένα γκολ από τους παίκτες του νωρίτερα, για να βγουν και οι Ελβετοί πιο ψηλά στο γήπεδο.

Η ουσία πάντως είναι ότι η Βραζιλία δείχνει να έχει καλά πατήματα και μαζί με Γαλλία και Ισπανία, φαντάζουν οι πληρέστερες ομάδες της διοργάνωσης.

Αφήσαμε για το τέλος το εξαιρετικό γκολ του Κασεμίρο, ο οποίος σούταρε με τεχνική που θα ζήλευσε σέντερ φορ.

Ωστόσο θα πρέπει να σταθούμε και στην επιθετική ανάπτυξη των Βραζιλιάνων στην συγκεκριμένη φάση και ειδικά στην τελευταία πάσα.

Ο Ροδρίγο έκανε ένα μαγικό άγγιγμα στην μπάλα στέλνοντας την «συστημένη» στον συμπαίκτη του για να γίνει το τέλειο σουτ.

Είναι από εκείνες τις στιγμές που αναδεικνύουν την ποιητική διάσταση του ποδοσφαίρου, την οποία άλλωστε έχουν υμνήσει τόσοι και τόσοι ποιητές και συγγραφείς σε κάθε γωνιά του κόσμου.