«Χρησμοί» και «χρίσματα»

Μα φταίνε οι υπουργοί, οι βουλευτές και τα κομματικά στελέχη που ψάχνουν κάθε τόσο τον χρόνο των εκλογών, ανοίγοντας το ημερολόγιο για να θυμηθούν τις… διαθέσιμες – πιθανές – Κυριακές; Από «χρησμό» σε «χρησμό» πηγαίνει ο Μητσοτάκης, ανοίγοντας μοιραία κύκλους «στοιχημάτων» για τις πολιτικές αποφάσεις του. Μόλις λίγα 24ωρα μετά τη φράση του από την Αχαΐα ότι κάλπες θα στηθούν «στο τέλος της τετραετίας (…) δεν ξέρω ακριβώς πότε», ο Πρωθυπουργός είπε από την Καλλιθέα το Σάββατο ότι «δικαιολογημένα» μυρίζει εκλογές αφού «μπαίνουμε στην τελική ευθεία».

Και το βράδυ της Κυριακής από το Λονδίνο επενέφερε τη φράση «ξέρουμε ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, δεν γνωρίζουμε τον ακριβή χρόνο». Επειτα είναι τα «χρίσματα» που αρχίζουν ξανά να δίνονται, όπως προκύπτει από τις επίσημες ανακοινώσεις του πρωθυπουργικού γραφείου.

Τελευταία περίπτωση η ευρωβουλευτής Μαρία Σπυράκη, η οποία θα δώσει τη μάχη για τον σταυρό στην Α’ Θεσσαλονίκης. «Χρησμούς» και «χρίσματα» θα έχουμε οπωσδήποτε και τις επόμενες εβδομάδες. Ο Πρωθυπουργός θα εντείνει τις παρεμβάσεις του, εντός και εκτός Αττικής, προετοιμάζοντας ήδη άλλες δύο (αν του βγει το πρόγραμμα) μέχρι τα Χριστούγεννα, με μοντέλο Πάτρας, σε Τρίπολη και Λάρισα, ενώ έχουν κυκλωθεί κι άλλοι προορισμοί για τους επόμενους μήνες (Καβάλα, Κοζάνη, Ιωάννινα κ.ά.).

Σαφώς και σταθερά πια θα γίνονται ερωτήσεις στον Πρωθυπουργό για το εκλογικό χρονοδιάγραμμα, συνεπώς θα ακολουθούν ερμηνείες και «πονταρίσματα». Αρκεί η «γαλάζια» μηχανή, ως η κυβερνώσα παράταξη, να μη μένει μόνο εκεί. Δεν πειράζουν οι εκτιμήσεις, οι εισηγήσεις και η παρασκηνιακή εκλογολογία εφόσον δεν επηρεάζουν την υπόλοιπη δουλειά παρασκηνίου και πεδίου, που θα πρέπει η κυβέρνηση να συνεχίζει κανονικά προς όφελος της κοινωνίας.

Μιας κοινωνίας πιεσμένης από διαδοχικές κρίσεις, η οποία μάλιστα αποκρίνεται σε κάποιες δημοσκοπήσεις ότι δεν επιθυμεί πρόωρες εκλογές. Υπό τον φόβο ανακατωσούρας και περαιτέρω αβεβαιότητας; Ενδεχομένως. Θα το διερευνήσουν, ίσως, οι δημοσκόποι.

Καλοί οι «χρησμοί» και τα «χρίσματα», αλλά η περίοδος είναι (πολύ πιο) απαιτητική. Ή μάλλον απαιτητικοί είναι οι ψηφοφόροι, ιδίως όσοι δεν ταυτίζονται  απαραίτητα με τη βάση κάποιου κόμματος. Εκείνοι που δεν θέλουν μήνες «χαμένους» στην αδράνεια, ούτε χαίρονται όταν το κλίμα στο πολιτικό σκηνικό κυριαρχείται αποκλειστικά από φραστικές εντάσεις. Αλλά περιμένουν μέχρι την ώρα της κάλπης, όποτε κι αν στηθεί, αποτέλεσμα, δράση, προγραμματική αντιπαράθεση, απαντήσεις στα προβλήματα και επεξήγηση των σύγχρονων προκλήσεων.