Πώς γεννιούνται τα μεγάλα σίριαλ; Τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου στις 00:10 το «Mega Stories» εξερευνά τον κόσμο της τηλεοπτικής δημιουργίας και τη διαδρομή από την έμπνευση στην επιτυχία.
Η Δώρα Αναγνωστοπούλου συναντά τους ανθρώπους που όρισαν την ελληνική τηλεοπτική αφήγηση τα τελευταία 30 χρόνια και βέβαια ορίστηκαν από αυτή. Συναντά φανερούς αλλά κυρίως τους αφανείς ήρωές τους.
Πώς χτίζουν τους χαρακτήρες τους;
Ποιες ώρες γράφουν;
Και γιατί παίζουν τους ρόλους τους;
Ο Γιώργος Καπουτζίδης, δημιουργός των «Σαββατογεννημένων», του θρυλικού «Παρά Πέντε » και της «Εθνικής Ελλάδος» απαντά για το πόσο ριψοκίνδυνο ήταν να φέρει νέο λόγο και αισθητική στην ελληνική μυθοπλασία.
Ο Λευτέρης Χαρίτος, πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και σκηνοθέτης των «Άγριων Μελισσών», εξηγεί γιατί δεν πρόλαβε να γευτεί το σαρωτικό τηλεοπτικό hit ενώ οι σεναριογράφοι της σειράς Πέτρος Καλκόβαλης και Μελίνα Τσαμπάνη περιγράφουν τη διαδρομή της ιδέας τους από το χαρτί στη μικρή οθόνη.
Η συγγραφέας Βικτόρια Χίσλοπ και ο σκηνοθέτης Θοδωρής Παπαδουλάκης ή αλλιώς οι άνθρωποι πίσω από το «Νησί» μιλούν στο «Mega Stories» για την επίδραση της σειράς που λάμπει ακόμα και δώδεκα χρόνια μετά την προβολή της.
Η Δώρα Αναγνωστοπούλου συζητά ακόμα με τον Μανούσο Μανουσάκη για τη σημασία του να γνωρίζεις με το βιωματικό τρόπο την κοινωνική ομάδα που θες να αναπαραστήσεις τηλεοπτικά αλλά και για τις δημιουργικές ρήξεις ανάμεσα σε σκηνοθέτες και σεναριογράφους, συναντά για πρώτη φορά τηλεοπτικά τον Αντώνη Αγγελόπουλο ή αλλιώς το σκηνοθέτη του «Ντόλτσε Βίτα», των «Δύο Ξένων», των «Εγκλημάτων» και του «Είσαι το Ταίρι μου», μυείται από τον Χάρη Ρώμα στο άβατο της δημιουργικής διαδικασίας και μαθαίνει από τον Ανδρέα Μορφονιό για τις αμήχανες στιγμές που ένας σκηνοθέτης καλείται να βρεθεί μπροστά στην κάμερα και να παίξει.
Αναμνήσεις, σπαρταριστά backstage στιγμιότυπα και παραλειπόμενα έρχονται για πρώτη φορά στο φως μέσα από τις αφηγήσεις της Ρένιας Λουιζίδου που θυμάται πώς γεννήθηκε το θρυλικό αστροπελέκι των «Απαράδεκτων», του Βλαδίμηρου Κυριακίδη, της Κατερίνας Λέχου και του πιο εμβληματικού κακού της μικρής οθόνης σήμερα, του Λεωνίδα Κακούρη που εξιστορεί την πορεία του από την «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου στο φετινό «Μαύρο Ρόδο». Βεβαίως, οι ήρωες που ενσάρκωσαν οι σημαντικοί ηθοποιοί δε θα υπήρχαν στη μικρή οθόνη, αν πρώτα δεν είχαν γεννηθεί στο μυαλό των σεναριογράφων, όπως της Έλενας Σολωμού, της γυναίκας δηλαδή που βρίσκεται πίσω από το «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα», του Βασίλη Σπηλιόπουλου, του ανθρώπου που ανέλαβε να μεταφέρει το «Σασμό» από τις σελίδες του μυθιστορήματος στην τηλεόραση και βέβαια του Δημήτρη Αποστόλου, του δημιουργού που μαζί με τον Αλέξανδρο Ρήγα έπλασε μερικούς από τους πιο αγαπητούς, αλησμόνητους και ολοκληρωμένους χαρακτήρες της ελληνικής κωμωδίας, από τους «Δύο Ξένους» μέχρι την «Τούρτα της Μαμάς».
Ψυχαγωγία, καθρέφτης – ενίοτε παραμορφωτικός- της κοινωνίας, παρέα, για κάποιους ακόμα και παρηγοριά. Η ελληνική μυθοπλασία είναι θεμέλιο της ιδιωτικής και της δημόσιας τηλεόρασης και συνεπώς εκ των ων ουκ άνευ υλικό της καθημερινότητας. Σε αυτοτελή επεισόδια, συνέχειες ή ακόμα και σε μορφή σαπουνόπερας. Ειδικά φέτος βρίσκεται στην πιο ακμαία – σε απόλυτους αριθμούς- στιγμή της.
Με περισσότερες από 40 σειρές να διεκδικούν την εύνοια και την προτίμηση του κοινού αλλά και το «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη να σπάει για πρώτη φορά τα σύνορα της ελληνικής αγοράς και να περιλαμβάνεται πια στον κατάλογο του Netflix η ελληνική μυθοπλασία έχει ρεύμα αλλά και κατά πως φαίνεται δυναμική.
Αυτόματες κάμερες στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου στη Βραζιλία, αποκαλύπτουν - για πρώτη φορά - στιγμιότυπα από την κοινότητα των Massaco, η οποία ακμάζει παρά τις περιβαλλοντικές απειλές.
Ο Ζέλσον Μαρτίνς σκόραρε κόντρα στη Λαμία και έδωσε το τρίποντο αλλά μέχρι τότε ήταν ο Τζολάκης που κράτησε τον Ολυμπιακό στο παιχνίδι, συνεχίζοντας το σπουδαίο φετινό σερί.
Οι Γλύξμπουργκ επέλεξαν για επίθετο το «De Grece», το οποίο παραπέμπει σε αξίωμα και δείχνει την εμμονή τους με τον τίτλο, τον οποίο ο ελληνικός λαός τους αφαίρεσε με το δημοψήφισμα του 1974.
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
