Λεωνίδας Τριβιζάς: Πέθανε ο σπουδαίος θεατρικός σκηνοθέτης
«Τίμησε το θέατρο δημιουργώντας σπουδαίες παραστάσεις και εκπαίδευσε δεκάδες σπουδαίους ηθοποιούς»
- Ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι ήδη εδώ – Έχει άλλη μορφή και δεν γίνεται μόνο στην Ουκρανία
- Με τι δεν είναι ικανοποιημένοι οι εργαζόμενοι - Και δεν είναι ο μισθός η μεγαλύτερη ανησυχία τους
- Μπέζος για τη βία κατά των γυναικών: Έχουν ευθύνη όλοι οι θεσμοί
- ΣΥΡΙΖΑ: Τα νέα μέλη του Εκτελεστικού Γραφείου και οι χρεώσεις στην Πολιτική Γραμματεία
Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος σκηνοθέτης του θέατρου, Λεωνίδας Τριβιζάς, όπως γνωστοποίησε ο ηθοποιός και πρόεδρος του ΣΕΗ, Σπύρος Μπιμπίλας.
- Διαβάστε επίσης: Θλίψη: Πέθανε γνωστή κωμική ηθοποιός
Σε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο Σπύρος Μπιμπίλας έγραψε σχετικά: «Καλό ταξίδι σε έναν από τους μεγάλους σκηνοθέτες του θεάτρου μας, τον Λεωνίδα Τριβιζά, που γεννήθηκε στην Κερκυρα στις 3-5-29, και που το τίμησε δημιουργώντας σπουδαίες παραστάσεις και εκπαίδευσε δεκάδες σπουδαίους ηθοποιούς! Το ΛΑΙΚΟ Πειραματικό θέατρο του στο Θέατρο ΠΟΡΕΙΑ άφησε εποχή!».
Ποιος ήταν ο Λεωνίδας Τριβιζάς
Ο Λεωνίδας Τριβιζάς ήταν σκηνοθέτης του θεάτρου και καθηγητής σε δραματικές σχολές. Σκηνοθέτησε έργα κλασικού αλλά κυρίως σύγχρονου, ξένου δραματολογίου και σε μικρότερη κλίμακα νεοελληνικά έργα.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1929. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, από όπου αποφοίτησε το 1956. Οι πρώτες σκηνοθετικές του απόπειρες πραγματοποιήθηκαν το 1958 με τον βραχύβιο θίασο Ελεύθερο Θέατρο και το 1960 με τη Νέα Σκηνή του Κωστή Λειβαδέα. Στη συνέχεια ίδρυσε το δικό του θεατρικό σχήμα, το Κυκλικό Θέατρο (1961–1963). Ακολούθησαν οι συνεργασίες του με το Εθνικό Θέατρο (1965–1967) και στο ελεύθερο θέατρο με τον θίασο του Αλέκου Αλεξανδράκη και τον θίασο του Δημήτρη Χορν.
Την περίοδο της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών (1967-1974) αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι, όπου μεταξύ άλλων παρακολούθησε τα μαθήματα του Ρολάν Μπαρτ στην École pratique des hautes études.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα πρωτοστάτησε στην ίδρυση και λειτουργία του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου (1975–1984) και της ομώνυμης Δραματικής Σχολής. Επανήλθε ως σκηνοθέτης το καλοκαίρι του 1996 σκηνοθετώντας την τραγωδία του Σαίξπηρ Βασιλιάς Ληρ (θίασος Κ. Καζάκου). Τελευταία καταγεγραμμένη σκηνοθετική του δουλειά υπήρξε η παράσταση Ο Φάλσταφ, μια ελεύθερη απόδοση της σαιξπηρικής κωμωδίας Οι πρόσχαρες κυρίες του Ουίνδσορ (θίασος Κ. Καζάκου, 1998).
Η ανάσταση του Θεάτρου Πορεία
Το 1976 ο Λεωνίδας Τριβιζάς επαναλειτουργεί το «Πορεία» ως θέατρο στεγάζοντας εκεί την δημιουργική του ομάδα, το «Λαϊκό Πειραματικό θέατρο» (συνιδρυτές ο Γιάννης Φέρτης και η Ξένια Καλογεροπούλου), ενώ παράλληλα λειτουργούσε στην οδό Χάμιλτον η Δραματική Σχολή. Καθηγητές διετέλεσαν -μεταξύ άλλων- η Μάγια Λυμπεροπούλου, ο Τάσος Υφαντής, ο Τάκης Χρυσικάκος (αυτοσχεδιασμό), η Έρση Πίττα, ο Μάριος Πλωρίτης, ο Μάρκαρης, η Βαροπούλου, η Κολτσιδοπούλου.
Πρώτη παράσταση του «Λαϊκού Πειραματικού θεάτρου» στο «Πορεία» ήταν μια δραματουργική σύνθεση με θέμα τον Γάμο (Γάμοι μικροαστών του Μπρεχτ Γάμος του Τσέχωφ) που έκανε πρεμιέρα στις 10 Οκτωβρίου το 1976. Εμβληματική παράσταση της περιόδου θεωρήθηκε το Ρωμαίικο Πανόραμα του Βαγγέλη Γκούφα, η οποία παίχτηκε για 2 επιτυχημένες σεζόν. Στην παράσταση συμμετείχαν μεταξύ άλλων οι: Δημήτρης Καταλειφός, Μάγια Λυμπεροπούλου, Μαριέττα Σγουρδαίου, Σμαράγδα Σμυρναίου, Ναταλία Στεφάνου, Τάσος Υφαντής, Μηνάς Χατζησάββας, Τάκης Χρυσικάκος, Αθηνά Κεφαλά.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις