Η «γνωριμία» μου με τον Τόλη Παπαδημητρίου έγινε ένα μεσημέρι που οδηγούσα. Στο ραδιόφωνο έπαιζε ένα τραγούδι που δεν είχα ξανακούσει ποτέ και λίγη ώρα αργότερα δεν μπορούσα να το βγάλω από το μυαλό μου.

«Μ’ έχεις στη μπούκα, μ’ έχεις στη μπούκα, πίνω για σένανε μαύρη σαμπούκα» σιγοτραγουδούσα όλη μέρα. Κάποια στιγμής δεν άντεξα, άνοιξα το Google και ξεκίνησα να ψάχνω το τραγούδι. Τελικά έπεσα πάνω σε μια θεατρική παράσταση, την «Μαύρη Σαμπούκα» του Τόλη Παπαδημητρίου.

Κανόνισα αμέσως να την δω. Δεν χρειάζονται περισσότερα από «100 λυτρωτικά λεπτά με γέλιο μέχρι δακρύων», όπως λέει και το δελτίο Τύπου της παράστασης, για να καταλάβει κανείς το ταλέντο του Τόλη Παπαδημητρίου.

Από εκείνη τη στιγμή -σχεδόν δυο χρόνια πριν- μέχρι σήμερα, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα βρεις από κάτω τον Τόλη Παπαδημητρίου. Σε σειρές, σε μεσημεριανές εκπομπές, σε βραδινά σόου, σε θεατρικές παραστάσεις ως ηθοποιό, σε θεατρικές παραστάσεις ως συγγραφέα. Κι όλα αυτά είναι μόνο η αρχή…

Αναμφισβήτητα αποτελεί έναν από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της γενιάς του, ενώ όπου κι αν εμφανίζεται αποδεικνύει ότι έχει την κωμωδία στο «αίμα» του.

Ο Τόλης Παπαδημητρίου μιλά στο in και… αποκαλύπτεται:

Ηθοποιός, σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας, «εγκέφαλος» καθημερινής μεσημεριανής εκπομπής και συμμετέχοντας σε εβδομαδιαίο τηλεοπτικό σόου. Πότε τα προλαβαίνεις όλα αυτά; Κοιμάσαι καθόλου;

Κοιμάμαι λίγο, η αλήθεια είναι.. Εργάζομαι πολύ και είναι κάτι που μου αρέσει αυτό.. Σε λογικά πλαίσια πάντα.. Παίρνω πολύ ενέργεια απ’ αυτά που κάνω και τις περισσότερες φορές τα κάνω με πολλή χαρά.

Φέτος σε βλέπουμε… μόνιμο θαμώνα στη Μουρμούρα. Μεγάλη επιτυχία να πηγαίνεις για μια guest εμφάνιση και να καταλήγεις να μπαίνεις στη σειρά. Τι πιστεύεις ότι ήταν αυτό που κέρδισε το κανάλι και έκανε μόνιμη την παρουσία σου;

Πιστεύω πως ο κόσμος αγκάλιασε τόσο πολύ τον χαρακτήρα αυτό, τον Ηλία τον Κανάτη, που κάπως σαν να τον επέβαλε. Εννοώ, είχε τόσο μεγάλη απήχηση που «έπρεπε» να μείνει. Είναι ένας πολύ απελευθερωτικός ρόλος, έχει ατελείωτο ενδιαφέρον – για μένα – και είναι τόσο αστείος που τον θες.. Εδώ μου λένε τον θέλουν για παρέα, στο σίριαλ δεν θα τον ήθελαν; Αχαχχαχα..

Την ίδια στιγμή συνεργάζεσαι ενεργά με τον Νίκο Μουτσινά στο «Καλό Μεσημεράκι». Πώς ξεκίνησε και πως είναι η συνεργασία σου με τον Νίκο Μουτσινά;

Η συνεργασία μου με το Νίκο, ξεκίνησε πριν από την εκπομπή όταν μιλούσαμε για ένα θεατρικό έργο που είχα γράψει και είχαμε σκοπό να το σκηνοθετήσει εκείνος.  Εκεί γνώρισε τη γραφή μου. Μετά, όταν έκανε το «Μεσημεράκι», μου ζήτησε να δοκιμάσω να γράψω κι εγώ.. Κι αυτό ήταν. «Κόλλησα» κατευθείαν και μ’ αυτόν και με τους υπόλοιπους συνεργάτες της εκπομπής και το αποτέλεσμα μας δικαίωσε.

Φέτος το «Καλό Μεσημεράκι» δεν έχει την ίδια απήχηση στο κοινό, όσο τα προηγούμενα χρόνια που σάρωνε. Πιστεύεις ότι έκανε τον κύκλο της η εκπομπή ή θα μπορούσε να συνεχιστεί, με τις απαραίτητες αλλαγές. Κι αν ναι ποιες θα είναι αυτές;

Πιστεύω πως τα πάντα κάνουν κύκλους. Η συγκεκριμένη εκπομπή έχει να κάνει με την επικαιρότητα και με το κέφι. Όταν αυτά τα δύο συναντιούνται το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικό. Αλλαγές δεν θα έκανα αλλά είμαι σίγουρος πως αν χρειαστούν ο Νίκος θα τις κάνει. Ξέρει πολύ καλά κι αυτός και η ομάδα του πώς να κάνει επιτυχία.

Και ξαφνικά… μπαίνει το τραγούδι στη ζωή σου! Ποια η σχέση σου με αυτό; Και πως αποφάσισες να πάρεις μέρος στο Just the 2 of us;

Με το τραγούδι δεν είχα σχέση. Μου άρεσε να ακούω.. Και έχω ακούσει άπειρα τραγούδια, καθώς δουλειά μου είναι να αλλάζω και τους στίχους.. To J2US είναι show. Έχει να κάνει με performance.. Κι αυτό πάντα μ’ ενδιέφερε. Επίσης, όταν μου έκαναν την πρόταση ήξερα πως ο Νίκος ο Κοκλώνης ετοιμάζει μια απίστευτη υπερπαραγωγή.. Φυσικά και ήθελα να είμαι μέρος.. Τεράστια πρόκληση για μένα.. Όταν μάλιστα έπεσε και το όνομα της παρτενέρ στο τραπέζι, ενθουσιάστηκα.. Εκεί πήρα την τελική απόφαση.

Δήλωσες πριν από λίγο καιρό πως όταν σου έγινε η πρόταση για το J2US αρχικά ήθελαν να σε βάλουν με δυο τραγουδιστές, για τους οποίους δεν τρελάθηκες. Θέλεις να μας πεις ποιοι είναι και για ποιον λόγο αρνήθηκες;

Δεν θέλω να πω ποιοι είναι. Όμως θα σου πω πως δεν το «ένιωσα σωστό» με τους άλλους. Προσπάθησα να το οραματιστώ και δεν μου ‘βγαινε. Μόλις άκουσα όμως «Μπέσσυ Αργυράκη» κλείδωσα. Χωρίς να την ξέρω προσωπικά, ένιωσα πως θα «το πηγαίναμε αλλού» μαζί. Όταν μάλιστα, συναντηθήκαμε για πρώτη φορά στο σπίτι της, σιγουρεύτηκα. Είναι τρελή, όπως είμαι κι εγώ!

Έχεις γράψει αρκετά θεατρικά έργα, όμως η μεγαλύτερη επιτυχία σου είναι η «Μαύρη Σαμπούκα», η οποία συνεχίζει για 5ο χρόνο, αυτή τη φορά στο θέατρο Ζίνα. Ο κόσμος έχει λατρέψει την παράσταση αυτή, ενώ πολλοί (συμπεριλαμβανομένου και εμού) έχουν έρθει να την δουν και δεύτερη φορά. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται η τόσο μεγάλη επιτυχία;

Είμαστε αληθινοί σ’ αυτό που κάνουμε στη «Σαμπούκα». Είμαστε άμεσοι και βγάζουμε το χιούμορ μέσα από μας. Με σεβασμό και αγάπη. Ο κόσμος γελάει μαζί μας – κι όχι με μας. Επίσης, είμαστε απενοχοποιημένοι. Δίνουμε ό,τι έχουμε πάνω στη σκηνή χωρίς δεύτερη σκέψη και δεν το τσιγκουνευόμαστε ποτέ.. Έχουμε ρίξει σκληρή δουλειά γι’ αυτό κι αυτό έχει αποδώσει..

Πως γεννήθηκε  η παράσταση αυτή; Και γιατί «Μαύρη Σαμπούκα»;

Η παράσταση γεννήθηκε απ’ την ανάγκη μου να εκφραστώ.. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.. Ήθελα να γράψω για δύο αγνώστους που γίνονται φίλοι και που ζουν μια τρέλα.. Μια ιστορία που θα κάνει τους θεατές να γελάσουν.. Το πώς λειτουργεί το κεφάλι μου όταν γράφω, δεν μπορώ να το «πιάσω» ακριβώς.. Αυτό είναι και το ωραίο. Τώρα, συγκεκριμένα για τη «Μαύρη Σαμπούκα», μου είχε μείνει αυτό το ποτό απ’ όταν ήμουν έφηβος. Το θεωρούσαμε το «πιο τελειωμένο ποτό» Τύπου, «Είσαι χάλια.. Είσαι για μαύρη Σαμπούκα» Αχαχααχαχα.. Από ΄κει νομίζω μου ήρθε..

Τόσο ο Βλάσσης Κουρούπας, όσο και ο Ηλίας Κανάτης, αλλά και ο Μπίλυ έχουν ένα κοινό: Την εκκεντρικότητα. Είσαι έτσι και στην κανονική σου ζωή;

Είμαι εκκεντρικός. Πάντα ήμουν. Διέφερα από τους άλλους στον τρόπο που αντιλαμβανόμουν τα πράγματα κι αυτό μ’ έχει βοηθήσει πάρα πολύ στη δουλειά μου. Δεν είμαι όπως οι ρόλοι μου στη ζωή μου, όμως σίγουρα έχω στοιχεία απ’ αυτούς. Αλλιώς πως θα μπορούσα να τους αποδώσω;; Είμαι σίγουρα λίγο «αλλού!»

Λίγο πιο προσωπικά για το τέλος…

Πότε και γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με την τέχνη και τι ήρθε πρώτο; Η υποκριτική ή η συγγραφή;

Από παιδάκι μου άρεσε οτιδήποτε είχε να κάνει με το να «φτιάχνω κόσμους». Έπαιρνα χαρτί και στυλό κι έγραφα τα δικά μου. Οπότε νομίζω η συγγραφή.. Γιατί έτσι κι αλλιώς δεν καταλάβαινα τι είναι η υποκριτική. Είχα όμως και το ψώνιο να φαίνομαι. Αφού, όταν ο μπαμπάς μου πήρε την πρώτη μου κάμερα θυμάμαι την έδινα σε άλλους να τραβάνε εμένα. Δεν μου άρεσε τόσο το backstage.

Προτιμάς να είσαι μπροστά ή πίσω από τις κάμερες;

Αν έπρεπε ντε και καλά να διαλέξω, θα διάλεγα μπροστά. Αν και αλλάζει ανά περιόδους αυτό. Είναι και τι μου λείπει την κάθε στιγμή. Με ποιον τρόπο έχω ανάγκη να εκφραστώ. Κάπου όμως τα ‘χω και συνδυασμένα πια.

Θεωρείσαι ένας από τους πιο ταλαντούχους καλλιτέχνες της γενιάς σου. Κύριο χαρακτηριστικό σου είναι ότι κάνεις τον κόσμο να γελάει. Φοβάσαι ότι μπορεί κάποια στιγμή να στερέψεις από ιδέες; Ή ότι μπορεί η επόμενη παράστασή σου να μην είναι όσο επιτυχημένη -εμπορικά τουλάχιστον- όσο «Μαύρη Σαμπούκα»;

Φυσικά και φοβάμαι ότι μπορώ να στερέψω από ιδέες.. Είναι να μην «πιάσει τόσο» το επόμενο έργο που θα σκεφτώ.. Γι’ αυτό θα προσπαθήσω να κάνω αυτό που εμένα θα μου αρέσει κι όχι να ψάξω τι θα ήθελε να δει ο κόσμος. Πιστεύω πως δεν λειτουργεί έτσι.. Από ΄κει και πέρα μακάρι ο κόσμος να το αγκαλιάσει το ίδιο με τη «Σαμπούκα».

Σίγουρα έχεις βρεθεί αντιμέτωπος με αποτυχίες. Πως βιώνει ο Τόλης Παπαδημητρίου την αποτυχία;

«Πέφτω στα πατώματα», η αλήθεια είναι, αχαχχαχαα.. Είμαι Drama Queen. Όμως σηκώνομαι μετά, αυτό κρατάω.

Ποια τα σχέδια σου για το μέλλον; Θεατρικά η και τηλεοπτικά.

Θεατρικά συνεχίζουμε «Σαμπούκα» Ίσως το καλοκαίρι περιοδεία αλλά αυτή θα είναι και η τελευταία φορά. Μετά σκέφτομαι ένα παλιό μου έργο που ήδη έχω αρχίσει να διασκευάζω.. Για την τηλεόραση συζητάω 2 project, δεν είναι κάτι σίγουρο ακόμα.

Και για το τέλος: τηλεόραση ή θέατρο και γιατί;

Και τα δύο.

Τηλεόραση για τις επιλογές που σου δίνει.

Θέατρο για την επαφή που έχουμε τόσο ανάγκη.

Headlines