Άγγελος Χαριστέας: «Η δυσκολότερη στιγμή ήταν για μένα η…» – «Ράγισε» καρδιές η εξομολόγησή του
Μίλησε για όλους και για όλα
- Έκλεψαν το… ΑΤ Ομόνοιας – Έκαναν φτερά κατασχεμένα οχήματα
- Ισραηλινοί έποικοι πυρπόλησαν αυτοκίνητο, επιτέθηκαν σε σπίτι στη Δυτική Όχθη
- Νέα Ιωνία: Ξεσπά ο πατέρας του 12χρονου που τον έκλεισαν σε φρεάτιο – «Αν δεν είχε σκύψει θα είχε θρυμματιστεί»
- Καυστικό sms της Μελόνι: «Είμαι άρρωστη αλλά δουλεύω γιατί δεν έχω συνδικαλιστικά δικαιώματα»
Στην κάμερα της εκπομπής Happy Day μίλησε το πρωί της Τετάρτης ο Άγγελος Χαριστέας, με αφορμή έναν φιλανθρωπικό αγώνα μπάσκετ που έδωσε στη Σύμη.
Ο άνθρωπος που θα μείνει στο μυαλό όλων των Ελλήνων για τα γκολ στο ελληνικό έπος της Πορτογαλίας, σπάνια παραχωρεί τηλεοπτικές συνεντεύξεις.
- Διαβάστε επίσης: Άγγελος Χαριστέας: «Στην περίπτωση του Άλκη έχουμε να κάνουμε με μία στυγνή δολοφονία»
Ωστόσο αυτή τη φορά έκανε τη διαφορά και μίλησε για τις στιγμές του Euro 2004, την οικογένειά του, τον θάνατο του πατέρα του, καθώς και τη στιγμή που αποφάσισε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του.
Οι δηλώσεις του Άγγελου Χαριστέα
«Το γκολ απέναντι στην Εθνική Πορτογαλίας στο Euro 2004 είναι η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας μου. Το σημαντικότερο γκολ που έχω πετύχει στη ζωή μου, στην Πορτογαλία το 2004. Νιώθω ευλογημένος σε αυτό το κομμάτι. Το καλοκαίρι εκείνο άλλαξε όλη μου τη ζωή. Ήταν το όνειρό μου να πετύχω ένα γκολ με την Εθνική» είπε αρχικά.
«Συναντώ ανθρώπους και συγκεκριμένα γυναίκες, οι οποίες τη στιγμή που πέτυχα το γκολ, έσπασαν τα νερά και έπρεπε να πάνε να γεννήσουν. Δύο κοπέλες γέννησαν στο αμάξι, επειδή γινόταν χαμός στον δρόμο. Η μία έβγαλε το κοριτσάκι της Αγγελική» συμπλήρωσε.
Για το πώς πήρε την απόφαση να σταματήσει το ποδόσφαιρο, αποκάλυψε: «Ήμουν στη Σαουδική Αραβία, έπαιζα το τελευταίο μου παιχνίδι, κοίταξα το ρολόι στο ’75 και σκέφτηκα ότι αυτό ήταν. Μου ήρθε έτσι γιατί σκέφτηκα ότι ήμουν γεμάτος και δεν έχω κάτι άλλο να δώσω. Στα 15 τελευταία λεπτά έτρεχα σαν μικρό παιδάκι σε αλάνα.
Η δυσκολότερη στιγμή ήταν για μένα η απώλεια του πατέρα μου γιατί του είχα ιδιαίτερη αδυναμία. Είχαμε πει τα πάντα και γι’ αυτό όταν έφυγε, δεν είχα να προσθέσω κάτι. Οι κόρες μου ασχολούνται με τον αθλητισμό, η μεγάλη ξεκίνησε στο βόλεϊ και η μικρή είναι στον στίβο».
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις