Όσκαρ Ουάιλντ: Ένα σπαρακτικό ερωτικό τρίγωνο, η φυλακή, η αγωνία πριν πεθάνει

Παρόλο που ήταν ικανός με τις λέξεις, δεν μπορούσε να γράψει αρκετά για να αποτρέψει τον θάνατο, την ασθένεια και την προδοσία. Από μια σπαρακτική παιδική ηλικία μέχρι καταστροφικές ερωτικές σχέσεις, αυτή είναι η τραγική πραγματική ιστορία του Όσκαρ Ουάιλντ.

Η μεγάλη απώλεια σε παιδική ηλικία

Ο Όσκαρ Ουάιλντ είχε την πρώτη του συνάντηση με την τραγωδία όταν η μικρότερη αδελφή του Ίζολα πέθανε απροσδόκητα μετά από σύντομη ασθένεια. Ο Ουάιλντ ήταν μόλις 12 ετών και η Ιζόλα σχεδόν δέκα. Ήταν πολύ δεμένος μαζί της, επισκεπτόταν τακτικά τον τάφο της όταν ήταν παιδί και μάλιστα κρατούσε μια τούφα από τα μαλλιά της σε έναν φάκελο για το υπόλοιπο της ζωής του. Επτά χρόνια αργότερα, έγραψε το ποίημα «Requiescat», το οποίο αρχίζει απαλά με τον στίχο «Πάτα ελαφρά, είναι κοντά / Κάτω απ’ το χιόνι / Τ’ άνθος ακούει, μίλα σιγά / Που μεγαλώνει».

Η τρομακτική μοίρα των ετεροθαλών αδερφών Ουάιλντ

Η Ιζόλα δεν ήταν το μόνο αδελφάκι που έχασε ο Ουάιλντ, αν και είναι πολύ πιθανό να μην γνώριζε τις δύο ετεροθαλείς αδελφές του, την Έμιλι και τη Μαίρη. Τα δύο κορίτσια ήταν νόθα και ανατράφηκαν από συγγενείς προκειμένου να συγκαλύψουν το σκάνδαλο. Το 1871, όταν ο Ουάιλντ ήταν 17 ετών, η Έμιλι και η Μαίρη Ουάιλντ συμμετείχαν σε ένα αποκριάτικο πάρτι σε ένα σπίτι στην Ιρλανδία. Ο οικοδεσπότης τους, ο Άντριου Ριντ, ζήτησε από μία από τις αδελφές να χορέψουν έναν τελευταίο χορό στο τέλος της βραδιάς και το φόρεμά της έπιασε κάπως φωτιά από τα κεριά που είχαν στηθεί για να φωτίσουν το πάρτι. Η αδελφή της έσπευσε να βοηθήσει την τρομοκρατημένη αδελφή της και το δικό της φόρεμα έπιασε φωτιά. Οι φλόγες έσβησαν, αλλά και τα δύο κορίτσια υπέστησαν φρικτά εγκαύματα και, σύμφωνα με το Irish Central, πέθαναν λίγο αργότερα.

• Διαβάστε επίσης: Όσκαρ Ουάιλντ: Ο ανατρεπτικός ευφυολόγος με αγάπη για την Ελλάδα

Ο γάμος του Όσκαρ Ουάιλντ ψυχράθηκε

Ο Όσκαρ Ουάιλντ βρήκε τον έρωτα σε μια τρομερή γυναίκα, την Κόνστανς Λόιντ. Ταλαντούχα συγγραφέας, η Λόιντ και ο Ουάιλντ παντρεύτηκαν το 1884. Εκείνη απάντησε στην πρότασή του με ένα σημείωμα που έγραφε: «Όσο ζω θα είσαι ο εραστής μου» και ο Ουάιλντ άρχισε να συμβουλεύει όλους τους φίλους του να παντρευτούν.

Οι δυο τους μοιράζονταν την αγάπη τους για τη μόδα και την εσωτερική διακόσμηση και αποτελούσαν ένα πολύ κομψό ζευγάρι στο Λονδίνο. Απέκτησαν δύο παιδιά, αλλά μετά τη γέννηση του πρώτου τους γιου η σχέση τους ψυχράνθηκε και η Λόιντ άρχισε να περνάει όλο και περισσότερο χρόνο μακριά από το σπίτι, την ίδια στιγμή που ο Ουάιλντ έκανε παρέα όλο και περισσότερο με έναν νεαρό άνδρα ονόματι Ρόμπι Ρος, ο οποίος σύντομα έγινε εραστής του.

Photo: Public Domain

Θα μπορούσε να είχε αποφύγει τη φυλακή

Ο Όσκαρ Ουάιλντ γνώρισε τον λόρδο Άλφρεντ «Μπόσι» Ντάγκλας, γιο του μαρκήσιου του Κουίνσμπερι, το 1891 και σύντομα έγιναν εραστές. Ο Ντάγκλας εισήγαγε τον Ουάιλντ στον κόσμο της γκέι πορνείας, ο οποίος σύντομα έγινε τακτική δραστηριότητα για τον Ουάιλντ. Ωστόσο, ο πατέρας του Ντάγκλας ήταν συντηρητικός άνθρωπος και με τον Ουάιλντ είχαν αρκετές αντιπαραθέσεις σχετικά με τη σχέση του συγγραφέα με τον γιο του, με αποκορύφωμα ο μαρκήσιος να αφήσει μια κάρτα για τον Ουάιλντ στο κλαμπ που σύχναζε ο συγγραφέας, με ένα μήνυμα γραμμένο πάνω της για να το δει όλος ο κόσμος, το οποίο έγραφε: «Για τον Όσκαρ Ουάιλντ, τον σοδομιστή».

Αυτή ήταν μια επικίνδυνη κατηγορία, αλλά ο Ουάιλντ είχε επιλογές. Οι ιστορικοί σημειώνουν ότι θα μπορούσε να είχε καταφύγει στη Γαλλία, όπου η ομοφυλοφιλία δεν ήταν παράνομη, και να περιμένει απλώς να ξεθωριάσει το σκηνικό. Αντ’ αυτού όμως, ανησυχώντας για τη δημόσια εικόνα του και παρακινούμενος από τον Ντάγκλας, επέλεξε να μηνύσει τον μαρκήσιο για συκοφαντική δυσφήμιση. Αυτό ήταν ένα καταστροφικό λάθος, διότι ο μόνος τρόπος για να κερδίσει ο μαρκήσιος ήταν να αποδείξει τους ισχυρισμούς του, πράγμα που ήταν πολύ, πολύ εύκολο να γίνει. Ο Ουάιλντ δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα διακριτικός, και ο «Μπόσι» ήταν λίγο πολύ το ακριβώς αντίθετο του συγκρατημένου.

Η δίκη για τη συκοφαντική δυσφήμιση έληξε υπέρ του Μαρκησίου, και τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν χρησιμοποιήθηκαν αμέσως για να κατηγορηθεί ο Ουάιλντ για βαριά ασέλγεια. Λίγους μήνες αργότερα, ο Ουάιλντ βρισκόταν στη φυλακή και πέντε χρόνια αργότερα ήταν νεκρός.

Ο άνθρωπος που κατέστρεψε τον Όσκαρ Ουάιλντ ήταν απαίσιος

Σύμφωνα με βιογραφίες ο Ντάγκλας όχι μόνο απέτυχε να υπερασπιστεί τον Ουάιλντ αφού τον ενθάρρυνε να καταθέσει τη μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση που οδήγησε στην πτώση του, αλλά στη συνέχεια πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του δουλεύοντας για να τον δυσφημίσει (αναφέρθηκε στον πρώην εραστή του ως «η μεγαλύτερη δύναμη του κακού που εμφανίστηκε στην Ευρώπη τα τελευταία 350 χρόνια» το 1918), πιθανώς πληγωμένος από το καταστροφικό γράμμα που έγραψε ο Ουάιλντ ενώ βρισκόταν στη φυλακή, το «De Profundis», το οποίο δεν φώτισε τον Ντάγλας με λάμψη, για να το πούμε κομψά.

Ο Ντάγκλας ήταν επίσης σφοδρός αντισημίτης, και όταν δεν προσπαθούσε να κατατροπώσει τον Ουάιλντ, έγραφε για εβραϊκές συνωμοσίες. Σε τελική ανάλυση, αν η ζωή σου πρόκειται να καταστραφεί από έναν απαγορευμένο έρωτα, το αντικείμενο αυτού του έρωτα θα πρέπει τουλάχιστον να είναι ένας αξιοπρεπής άνθρωπος.

Photo: Public Domain

Ακόμα και το ψευδώνυμο του Όσκαρ Ουάιλντ ήταν καταθλιπτικό

Ο Όσκαρ Ουάιλντ ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε τη φήμη του. Σύμφωνα με τη HuffPost, ο συγγραφέας εφηύρε τη λεγόμενη «κουλτούρα των διασημοτήτων» στην Αμερική με την περιοδεία του για διαλέξεις το 1882, και όταν ο Ουάιλντ είχε αποκτήσει φήμη, η πραγματική του δουλειά επιβραδύνθηκε, προς όφελος του, για να είναι κάτι σαν επαγγελματίας καλεσμένος σε δείπνα.

Με άλλα λόγια, ο Ουάιλντ δεν ήταν ποτέ ένας άνθρωπος που απέφευγε τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά μετά τη φυλάκισή του φάνηκε να χάνει αυτή την ορμή. Στην πραγματικότητα, η κατάσταση έγινε τόσο άσχημη που καθώς περιπλανιόταν στο Παρίσι και σε άλλα μέρη του κόσμου μετά την αποφυλάκισή του, υιοθέτησε ένα ψευδώνυμο: Σεμπάστιαν Μέλμοθ. Δεδομένου ότι ο Ουάιλντ εξακολουθούσε να είναι ο Ουάιλντ, το όνομα αυτό είχε βαριά λογοτεχνική σημασία.

Ο Ντάγκλας τον πρόδωσε για δεύτερη φορά

Μετά την αρχική προδοσία του «Μπόσι» ήταν σοκαριστικό για όλους όταν ο Ουάιλντ συνάντησε τον Ντάγκλας στη Ρουέν το 1897 και στη συνέχεια μετακόμισε μαζί του σε μια ενοικιαζόμενη βίλα στη Νάπολη.

Ο συγγραφέας Νίκολας Φράνκελ γράφει ότι οι δύο άντρες ήταν μονίμως απένταροι παρά τα επιδόματα της συζύγου του Ουάιλντ και της μητέρας του Ντάγκλας, ενώ αναγκάστηκαν να φύγουν από ένα ξενοδοχείο όταν οι υπόλοιποι πελάτες διαμαρτυρήθηκαν για την παρουσία τους. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει απόλυτα ότι ο Ουάιλντ θα τα έφτιαχνε ξανά με τον Ντάγκλας, αλλά ακόμη και όταν η σύζυγος του Ουάιλντ απείλησε να σταματήσει το επίδομά του, ο συγγραφέας αρνήθηκε να εγκαταλείψει τον «Μπόσι». Ο Ντάγκλας, από την άλλη πλευρά, ενέδωσε και έφυγε από τη Νάπολη, ενώ η μητέρα του έστειλε στον Ουάιλντ 200 λίρες για να μείνει μακριά. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι αυτή η τελική προδοσία και ο σπαραγμός οδήγησαν στον μοναχικό και φτωχό θάνατό του δύο χρόνια αργότερα.

Photo: Public Domain

Ο Όσκαρ Ουάιλντ πέθανε με αγωνία

Ο Όσκαρ Ουάιλντ ήταν οπαδός της αισθητικής. Πίστευε ότι η τέχνη υπήρχε για τον εαυτό της και ότι η ομορφιά ήταν αυτοσκοπός. Στην πραγματικότητα, αυτός και η σύζυγός του, Κόνστανς Λόιντ, ήταν γνωστοί για τη δημιουργία ενός όμορφου σπιτιού στα πρώτα, πιο ευτυχισμένα χρόνια τους. Έτσι, ήταν τρομερή προσβολή το γεγονός ότι για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ο Ουάιλντ φημολογούνταν ότι πέθανε από σύφιλη, μια φήμη σαφώς εμπνευσμένη από τις ομοφυλοφιλικές του σχέσεις.

Για έναν άνθρωπο αφοσιωμένο στα ιδανικά της τέχνης και της ομορφιάς, οι τελευταίες μέρες του δεν περιείχαν τίποτα από τα δύο. Άφραγκος και μοναχικός, έζησε σε μια σειρά από φτηνά ξενοδοχεία, ενώ μια μόλυνση στο αυτί που τον ταλαιπωρούσε για χρόνια φαίνεται ότι αναζωπυρώθηκε. Σύμφωνα με τον Δρ Χάουαρντ Μάρκελ ο Ουάιλντ πέθανε πιθανότατα από μηνιγγίτιδα που προήλθε από αυτή τη μόλυνση, και τις τελευταίες μέρες του πιθανότατα έζησε τρομερή αγωνία. Ο Mάρκελ απορρίπτει την ιδέα ότι ο Ουάιλντ έπασχε από σύφιλη, σημειώνοντας ότι δεν παρουσίασε άλλα συμπτώματα της νόσου, και η οικογένειά του επίσης δεν έδειξε ποτέ κανένα σημάδι της. Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι ένας άνθρωπος που δημιούργησε τόση ομορφιά για να την απολαμβάνουμε πέθανε μέσα στη δυστυχία, αφού έχασε τα πάντα.