Ο Γιώργος Καπουτζίδης ονειρεύεται να ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο, να αγαπήσει και να αγαπηθεί

Ο Γιώργος Καπουτζίδης δημιούργησε ένα έργο, με τον πρωτότυπο τίτλο «42497», που μιλά για την αποξένωση και την απομόνωση των ανθρώπων. Για τη δυσκολία επικοινωνίας, έκφρασης και εκδήλωσης των συναισθημάτων. Ένα έργο πολύ ευαίσθητο, αληθινό, που παρουσιάζεται από τα μέσα Οκτώβρη στο θέατρο ΗΒΗ και το θεατρικό κοινό έχει ξεχωρίσει. Μιλήσαμε μαζί του για την παράσταση του, για την επιλογή του να μη βρίσκεται στο σανίδι, την καλλιτεχνική διαδρομή του, τον ελεύθερο χρόνο του, τη σχέση του με τη φύση και τα ζώα, τα όνειρα για το μέλλον, τις επιλογές του, τους φίλους του, τη μοναξιά, τον θάνατο.

Διαβάστε επίσης: Αστέριος Πελτέκης στο in: Τελειώνουν οι αυθεντίες, η συνέργεια και η συνεργασία θα μας πάνε μπροστά

Μιλήστε μας για τη νέα σας θεατρική παράσταση με τίτλο «42497», που ανεβαίνει στο θέατρο ΗΒΗ και τους συνεργάτες σας

Η νέα μου δουλειά είναι το 42497, στο θέατρο ΗΒΗ. Είναι μία ιστορία που διαδραματίζεται στο μέλλον, σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Οι άνθρωποι ζουν μόνοι τους, καθένας κλεισμένος σε μία μικρή κυψέλη, πάνω κάτω όπως κι εμείς, που περνάμε ατέλειωτες ώρες μπροστά σε μία οθόνη. Δεν εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους, δεν επιτρέπεται να έχουν συναισθήματα, ούτε προσωπική επαφή ο ένας με τον άλλο.

Είναι ένα καινούριο σύμπαν αυτό που παρουσιάζουμε στο ΗΒΗ, μία σπάνια παράσταση. Και έγινε σπάνια εξαιτίας των ανθρώπων που εργάστηκαν για αυτή. Στα σκηνικά, στα φώτα, στα βίντεο, στα κοστούμια, έγινε πολύ λεπτομερής δουλειά, υψηλής αισθητικής. Και επί σκηνής, οκτώ υπέροχοι ηθοποιοί, ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος, ο Μιχάλης Συριόπουλος, η Γιούλη Τσαγκαράκη, η Ανθή Σαββάκη, ο Μανώλης Κλωνάρης, ο Αποστόλης Ψαρρός, η Ειρήνη Βαλατσού και φυσικά η μία και μοναδική Κατιάνα Μπαλανίκα, καταθέτουν όλη τους την ψυχή, σε ένα έργο, σε ένα κόσμο που αυτό στην ουσία δεν επιτρέπεται.

Καλούνται να ζήσουν, χωρίς να αισθάνονται. Και είναι πραγματικά συγκλονιστικό να το βλέπεις ως θεατής. Να βλέπεις ανθρώπους με καρδιές τόσο κλειδωμένες, που στην πραγματικότητα πάλλονται τόσο έντονα. Οι θεατές που το εισπράττουν αυτό, βιώνουν μία πολύ έντονη εμπειρία. Δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να αγγίξω τις καρδιές των θεατών μας τόσο ουσιαστικά. Ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου αυτό που συμβαίνει. Νομίζω όμως, οφείλεται κυρίως σε αυτούς τους υπέροχους οκτώ ανθρώπους και λιγότερο στο έργο μου. Αυτοί δώσανε ζωή στις σελίδες που τους παρέδωσα.

Τι προσπαθείτε να εξερευνήσετε με τη νέα παράσταση σας και ποιο είναι το μήνυμα της;

Να μιλήσω για το σήμερα. Να μιλήσω για το αύριο. Είναι πολύ φτωχή η παραγωγή νέων ιστοριών και το βρίσκω περίεργο αυτό. Συμβαίνουν τόσα πολλά γύρω μας και δεν τα καταγράφουμε. Αν δεν μας νοιάξει ουσιαστικά αυτό που συμβαίνει σήμερα, τότε δεν έχουμε μέλλον. Ή μάλλον το μέλλον μας θα είναι αυτό που ζουν οι ήρωες του 42497. Κάτω από τη γη, χωρίς καρδιά, χωρίς κριτικό νου.

Πέρα από αυτό όμως, προσπαθώ να εξερευνήσω και τον ίδιο μου τον εαυτό, να επικοινωνήσω το δικό μου συναίσθημα. Είμαι κι εγώ ένας άνθρωπος που δυσκολεύομαι πολύ να ανοίξω την καρδιά μου στους άλλους. Και ο μόνος τρόπος που έχω βρει, είναι γράφοντας.

Έτσι μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σας. Αυτό έκανα τόσα χρόνια. Με ρωτάτε συνήθως με ποιο ρόλο από αυτούς που έχω παίξει, μοιάζω πιο πολύ, ή αν είμαι ο εαυτός μου όταν παρουσιάζω κάτι. Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι ούτε οι ρόλοι που έπαιξα, ούτε οι παρουσιάσεις που έκανα. Είμαι όμως τα κείμενά μου, οι ιστορίες που αφηγήθηκα. Και αυτή ειδικά η ιστορία, ξεγυμνώνει την καρδιά μου ολοκληρωτικά απέναντί σας. Για αυτό και μου ήταν τόσο δύσκολο, σχεδόν οδυνηρό να τη γράψω. Δεν ξέρω πως το τόλμησα. Τώρα που έχει τελειώσει και τη βλέπω κάθε βράδυ στη σκηνή του θεάτρου, μου φαίνεται απίστευτο ότι το τόλμησα.

Γιατί δεν παίζετε στην παράσταση;

Μου αρέσει πολύ η ζωή στο νησί, εκεί είναι το σπίτι μου, εκεί νιώθω όμορφα και ήρεμα. Δεν θέλω να στερηθώ αυτόν τον τόπο, τώρα που τον βρήκα.

Ποιες διάφορες βρίσκετε στον εαυτό σας από τις «Σαββατογεννημένες» και το «Παρά Πέντε» μέχρι τη σημερινή σας τηλεοπτική δουλειά;

Όταν ξεκινούσα είχα το άγχος της αποδοχής, το άγχος της επιτυχίας. Επίσης στο ξεκίνημά μου, ήμουν επηρεασμένος από πράγματα που είχα δει, δεν είχα ακόμα διαμορφώσει ένα προσωπικό στυλ. Τώρα πια, ότι παράγω βγαίνει απευθείας μέσα από την καρδιά και το μυαλό μου, δεν επηρεάζομαι από κάτι, παρά μόνο από τα δικά μου συναισθήματα και τους δικούς μου προβληματισμούς. Και νομίζω πως έχω πλέον ένα πολύ δικό μου τρόπο να αφηγηθώ την ιστορία μου. Πολύ ειλικρινή τρόπο, καθόλου φτιασιδωμένο ή δήθεν. Απλό και αληθινό.

Πώς σας φαίνεται η δυναμική επιστροφή της μυθοπλασίας στην ελληνική τηλεόραση;

Εξαιρετικό νέο. Για πολλά χρόνια οι νέοι ηθοποιοί, από την κρίση και μετά, είχαν βρεθεί σε αδιέξοδο. Δεν υπήρχαν δουλειές και ευκαιρίες στην τηλεόραση. Και τώρα πια αυτό έχει αλλάξει, υπάρχει μία νέα γενιά υπέροχων ηθοποιών, που αγαπάνε τόσο πολύ την τέχνη τους και έχουν την ανάγκη να την επικοινωνήσουν.

Παρακολουθείτε τα social media και τα σχόλια του κοινού στη δουλειά σας ή στις προσωπικές τοποθετήσεις σας;

Τώρα πια όχι, καθόλου. Άλλωστε, ότι λέω το λέω γιατί το πιστεύω, γιατί με εκφράζει, γιατί είναι η αλήθεια μου, και όχι για να δω αν θα αρέσει ή όχι. Φαντάζομαι σε κάποιους θα αρέσω και σε κάποιους άλλους όχι. Για τα πάντα σε αυτή τη ζωή, αυτό ισχύει.

Πώς αποφασίσατε να μιλήσετε ανοιχτά για τη σεξουαλικότητα σας και ειδικά στη δημόσια τηλεόραση;

Μου φάνηκε απλό και ειλικρινές. Μου αρέσει η απλότητα και η ειλικρίνεια. Έτσι θέλω να είναι η ζωή μου και οι σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Να διέπονται από απλότητα και ειλικρίνεια.

Η ζωή είναι ωραία όταν δεν ανησυχείς για τη γνώμη των άλλων», έχετε δηλώσει. Θέλετε να μας το σχολιάσετε;

Θέλω να έχουν καλή γνώμη για μένα οι δικοί μου άνθρωποι, οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι, οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφομαι καθημερινά. Αυτοί φτάνουν. Και για αυτούς  προσπαθώ πάντα να είμαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Και έτσι απολαμβάνω κι εγώ μία υψηλότερη ποιότητα ζωής. Γιατί κάθε μέρα μου, αποτελείται από ωραίες και ειλικρινείς επαφές. Το έχω καταφέρει αυτό, με κάνει πολύ χαρούμενο και πλήρη, και ήρεμο, δε χρειάζομαι κάτι παραπάνω.

Είστε ικανοποιημένος με τη μέχρι τώρα καλλιτεχνική διαδρομή σας;

Ναι, πολύ. Αλλά νομίζω ότι τα καλύτερα έρχονται. Ίσως γιατί έχω φτάσει σε ένα σημείο που έχω πραγματοποιήσει πολλά όνειρά μου, και τώρα πια θέλω απλώς να απολαμβάνω τη ζωή μου, και τις στιγμές της δημιουργίας μου, χωρίς να είναι μία αγχωτική δουλειά. Πάνω από την ιδιότητα του ανθρώπου, δε βάζω ούτε την ιδιότητα του δημιουργού, ούτε του καλλιτέχνη. Θέλω να είμαι απλώς ένας ωραίος τύπος που πέρασε όμορφα το χρόνο του πάνω στη γη και έκανε και άλλους ανθρώπους να περάσουν όμορφα με τις ιστορίες που τους διηγήθηκε.

Πώς περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας;

Στην Αίγινα κάνω ατελείωτους περιπάτους δίπλα στη θάλασσα, αλλά και στο βουνό. Βόλτες με το κανό. Με το SUP όταν η θάλασσα είναι ήρεμη. Κάνω το γύρο του νησιού με το ποδήλατο. (Με ατυχή αποτελέσματα βέβαια την τελευταία φορά αλλά δεν το βάζω κάτω.)

Παίζω με τις γάτες μου, κυρίως τσακωνόμαστε για διάφορα θέματα, εγώ πιστεύω ότι έχω δίκιο, αυτές δε συμμερίζονται την άποψή μου, μαγειρεύω, διαβάζω, φροντίζω το σπίτι, και το βραδάκι θα δω κάτι, συνήθως ντοκιμαντέρ. Επίσης ταξιδεύω πολύ συχνά για να δω αγώνες στίβου. Και γράφω. Ελεύθερος χρόνος είναι κι αυτό. Θέλω το γράψιμο να μην είναι δουλειά. Να μην είναι ένα project που πρέπει να παραδώσω, αλλά μέρος του ελεύθερου χρόνου μου. Νιώθω ελεύθερος όταν γράφω και γι’ αυτό είναι ειλικρινείς οι ιστορίες μου και απαλλαγμένες από το άγχος της αποδοχής.

Φοβάστε τη μοναξιά, τον θάνατο;

Τη μοναξιά δεν τη βρίσκω τόσο τρομακτική. Επίσης, αν δω ότι πάει να με καταβάλλει, νομίζω πως ξέρω τι να κάνω για να την υπερνικήσω. Έχω μια πλευρά του εαυτού μου, που είναι αρκετά κοινωνική, θα αναλάβει αυτή στα δύσκολα. Τον θάνατο ξέρω πως ότι και να κάνω δεν πρόκειται να τον υπερνικήσω, άρα δεν πρέπει να φοβάμαι. Κάποτε θα συμβεί κι αυτό.

Τι ονειρεύεστε για το μέλλον;

Να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο. Να αγαπήσω. Να με αγαπήσουν. Και να μην ξανασπάσω χέρι, πόδι, ή οτιδήποτε άλλο κάνοντας ποδήλατο.

Επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια ή συνεργασίες που θα σκέφτεστε;

Αυτή την περίοδο είμαι στη Θεσσαλονίκη, συνεργάζομαι με το ΚΘΒΕ, όπου στις 17 Δεκεμβρίου κάνει πρεμιέρα το «Όποιος Θέλει να χωρίσει να σηκώσει το χέρι του». Είναι το πρώτο μου θεατρικό, μία ωραία ποπ ευρωπαϊκή κωμωδία, όπως μου αρέσει να την αποκαλώ. με ηθοποιούς από το ΚΘΒΕ, μία καταπληκτική ομάδα ταλαντούχων παιδιών και την κυρία Έφη Σταμούλη στο τιμόνι της παράστασής μας.

Μαζί της είναι η Ελευθερία Αγγελίτσα, Χρύσα Τουμανίδου, Μαριάννα Πουρέγκα, Νίκος Κουσούλης, Γιώργος Παπαδάκος, Γιάννης Γκρέζιος και Γιάννης Τσεμπερλίδης. Παράλληλα, τελειώνω τη μετάφραση του 42479 στα αγγλικά. Μετά θα αλλάξει ο χρόνος, θα έρθει το 2023, και βλέπουμε.

Πληροφορίες παράστασης

42497

Κείμενο – Σκηνοθεσία: Γιώργος Καπουτζίδης

Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη

Κοστούμια: Κική Γραμματικοπούλου

Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης

Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Graphic design: Indigo Creative

Πρωταγωνιστούν:

Δημήτρης Γκοτσόπουλος, Μιχάλης Συριόπουλος,
Γιούλη Τσαγκαράκη, Ανθή Σαββάκη, Μανώλης Κλωνάρης,
Αποστόλης Ψαρρός, Ειρήνη Βαλατσού

και η Κατιάνα Μπαλανίκα

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τετάρτη 19:00

Πέμπτη 21:00

Παρασκευή 21:00

Σάββατο 18:00 & 21:00

Κυριακή 19:00

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

από 15€ – 25€

* ολόσωμη φωτό Γιώργος Καλφαμανώλης