Μπορεί να δικαστεί ο Πούτιν για διάπραξη εγκλημάτων πολέμου; Πρόκειται για ένα ερώτημα που έχει τεθεί επανειλημμένα, ενώ τον τελευταίο καιρό απασχολεί και πάλι έντονα την πολιτική και τον γερμανικό Τύπο.

Η Welt θεωρεί το ενδεχόμενο απίθανο, ενώ σημειώνει πως «οι πολιτικοί θα πρέπει να διαθέτουν την απαραίτητη ειλικρίνεια, ώστε να είναι σε θέση να ευθυγραμμίσουν την αγανάκτησή τους με την πραγματικότητα. Ο Πούτιν δεν θα οδηγηθεί ποτέ ενώπιον της δικαιοσύνης – και όχι επειδή δεν αξίζει μια καταδίκη, αλλά επειδή δεν υπάρχει καμία νομική δυνατότητα προσφυγής εναντίον του», εξηγεί η εφημερίδα.

Σύμφωνα με τη Welt, στόχος θα έπρεπε να είναι αργά ή γρήγορα να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία και καθώς, όπως παραστηρεί, η Ρωσία είναι πολύ ισχυρή για να επιτευχθεί μία νίκη της Ουκρανίας, «θα πρέπει να υπάρξουν υποχωρήσεις». Επιπλέον, ο σχολιαστής συμπληρώνει πως «όποιος απαιτεί εξαρχής όχι μόνο τη λήξη του πολέμου, αλλά μαζί και το τέλος του πολέμαρχου, κλείνει την πόρτα σε κάθε συνεννόηση και τελικά στηρίζεται, αν όχι σε μια Καρχηδόνια Ειρήνη, σε μια απόλυτη ήττα της Ρωσίας. Μία ίσως γοητευτική, αλλά κυρίως ανόητη ιδέα».

Η εποχή των φτηνών πτήσεων έχει τελειώσει

Η Zeit αναφέρεται στην ιστοσελίδα της στην αύξηση τιμών που έχουν σημειώσει οι αεροπορικές πτήσεις μετά το ξέσπασμα της πανδημίας. Σύμφωνα με το δημοσίευμα στην ιστοσελίδα της εφημερίδας, οι λόγοι για την άνοδο των τιμών στα αεροπορικά εισιτήρια είναι πολλοί: «Μετά την κρίση της πανδημίας, η επιθυμία για ταξίδια και κατά συνέπεια η ζήτηση σε πτήσεις αυξήθηκε γρήγορα. Οι αεροπορικές εταιρείες δεν καταφέρνουν όμως να αντιδράσουν το ίδιο γρήγορα: Υπάρχει έλλειψη προσωπικού και αεροσκαφών. Σε όλα αυτά προστίθενται και οι επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία». Και όπως επισημαίνει ο συντάκτης, τα προβλήματα αυτά δεν πρόκειται να λυθούν άμεσα, το οποίο σημαίνει πως οι τιμές θα παραμείνουν υψηλές, αν δεν ανέβουν ακόμη περισσότερο: «Η εποχή των πτήσεων με 10 ευρώ έχει τελειώσει», γράφει χαρακτηριστικά.

Woodlands: Το «βιώσιμο» όνειρο ενός Έλληνα μεγιστάνα

Αφιέρωμα της Frankfurter Allgemeine Zeitung στον Τζορτζ Μιτσελ και το όνειρο του δεύτερης γενιάς μετανάστη για μία κοινωνική, βιώσιμη πόλη: «Ο Μίτσελ ίδρυσε την κοινότητα Γούντλαντς, βόρεια του Χιούστον, μέσα της δεκαετίας ‘70 σε 117 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασικής έκτασης τα οποία αγόρασε. Στόχος του ήταν να δημιουργήσει εκεί μια μορφή οικισμού, που να βρίσκεται σε αρμονία με τη φύση».

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα για τον δισεκατομμυριούχο του πετρελαίου, «στις ΗΠΑ η καταγωγή διαδραματίζει μικρότερο ρόλο στην πορεία που θα πάρει κανείς στη ζωή του σε σύγκριση με άλλες χώρες. Ο πατέρας του Μίτσελ μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όντας ένας φτωχός, αναλφάβητος βοσκός στην Ελλάδα. Η οικογένειά του, η οποία είχε εγκατασταθεί στο Γκάλβεστον, νότια του Χιούστον, βρισκόταν διαρκώς αντιμέτωπη με οικονομικά προβλήματα. (…) Ο Τζορτζ Μίτσελ εξελίχθηκε σε μεγιστάνα της ενέργειας, δισεκατομμυριούχο και έναν από τους μεγαλύτερους φιλάνθρωπους της Αμερικής. Και ελάχιστα μαρτυρούσαν τότε ότι θα εξελισσόταν και σε πρωτοπόρο σε θέματα βιωσιμότητας», γράφει η εφημερίδα.

Χρύσα Βαχτσεβάνου

Headlines