«Κούρσα εξοπλισμών» ή «αναγκαία ανανέωση αμυντικών συστημάτων»;

Συμμαχίες που θεμελιώνονται με «ακριβές υπογραφές» και μπορούν να ανατραπούν από μία μεγαλύτερη παραγγελία, ή αξιοποίηση των αγορών σε εξοπλιστικά με στόχο την ενίσχυση του διπλωματικού οπλοστασίου;

Και τελικά σύμμαχοι ή απλά «πλασιέ όπλων»;

Η αλήθεια μάλλον είναι κάπου στη μέση. Γιατί η οικονομική κρίση των 10 ετών που πέρασε η χώρα έπληξε σημαντικά και τον τομέα της Άμυνας.

Ξεκινώντας από τις ανάγκες

Με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να αναγνωρίζουν τις ανάγκες για αγορές εξοπλιστικών, έστω και αν διαφωνούν στα επιμέρους ζητήματα και στις λεπτομέρειες ή στην ιεράρχηση των δαπανών.

Οι αγορές δε ξεκίνησαν μετά την κρίση του 2020 στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και συνδυάστηκαν με την οικοδόμηση του αφηγήματος της κυβέρνησης για συμφωνίες που σφυρηλατούν και την ενίσχυση των συμμαχιών.

Συμβόλαια και πολιτικές συμφωνίες

Ιδιαίτερα σημαντικό για την Αθήνα ότι η σύμβαση για τις φρεγάτες Bell@ra συνοδεύτηκε και από μία ελληνογαλλική συμφωνία που μεταξύ άλλων περιέχει ρήτρα αμυντικής συνδρομής.

Με το Πολεμικό Ναυτικό να θεωρείται μετά το 2020 – παράλληλα με την Αεροπορία η οποία πήρε τα Rafale, ενώ έχει σταλεί και το Letter of Request στις ΗΠΑ για τα F-35 – ως το «όπλο» που είναι στην πρώτη γραμμή, λόγω και της κρίσης του «Ορούτς Ρέις», είναι σε αυτά που δίνεται προτεραιότητα να ενισχυθούν.

Μετά τις φρεγάτες σειρά παίρνουν οι κορβέτες

Και για αυτό μετά τη σύμβαση για τις φρεγάτες, σειρά πήραν οι κορβέτες. Η παραγγελία θα είναι για 3+1 πλοία. Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας υπήρχαν εδώ και αρκετό καιρό τρεις προτάσεις, η ολλανδική, η γαλλική και η ιταλική. Με επικρατέστερες τις δύο τελευταίες.

Σε αυτό το πλαίσιο την Τετάρτη την πόρτα του Πενταγώνου πέρασαν πρώτοι οι Ιταλοί που έδωσαν τις τελικές τους προτάσεις ενώ την Πέμπτη ακολούθησαν και οι Γάλλοι, με τις δύο αντιπροσωπείες να έχουν συναντήσεις τόσο με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Νίκο Παναγιωτόπουλο, όσο και τον Αρχηγό ΓΕΝ, αντιναύαρχο, Στέλιο Πετράκη. Με τις εξελίξεις να αναμένονται σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Με αρμόδιες πηγές να χαρακτηρίζουν κρίσιμη για το τι μέλλει γενέσθαι και την συνάντηση Παναγιωτόπουλου – Πετράκη που αναμένεται.

Πηγές του Πενταγώνου τόνιζαν ότι τόσο τα πλοία της γαλλικής Naval Group που έχει ήδη αναλάβει τη σύμβαση για τις φρεγάτες, όσο και της ιταλικής Fincantieri είναι σύμφωνα με τις προδιαγραφές που θέλει το Πολεμικό Ναυτικό και οι διαφορές είναι στις λεπτομέρειες.

Παρίσι ή Ρώμη;

Ανώτατες πηγές του ΥΠΕΘΑ σημείωναν ότι η απόφαση θα κριθεί στα «σημεία» αφού οι προτάσεις είναι πολύ κοντά. Και όταν λέμε στα σημεία εννοούμε κυρίως τα οικονομικά, δηλαδή την χρηματοδότηση, τους χρόνους παράδοσης. Στην περίπτωση της Ιταλίας θα μετρούσε ίσως υπέρ της Ρώμης η ενδεχόμενη διάθεση και για συμφωνία αμυντικής συνεργασίας, όπως αυτή Αθήνας – Παρισιού, που εμπεριέχει την αμοιβαία αμυντική συνδρομή.

Ενώ στα συν του Παρισιού είναι ότι έχει ήδη υπογράψει μία τέτοια συμφωνία με την Ελλάδα.

Η ενίσχυση της Αθήνας και σε διπλωματικό επίπεδο είναι κάτι που θα «μετρήσει» και σε αυτήν την σύμβαση, με το Μέγαρο Μαξίμου και το ΥΠΕΘΑ να επιδιώκει μία τέτοια «ευκαιρία».

Οι αποφάσεις θα ληφθούν στην Ηρώδου Αττικού

Και με τα εξοπλιστικά να μπαίνουν για μία ακόμα φορά στη ζυγαριά των γεωπολιτικών ισορροπιών.

Ως εκ τούτου οι έχοντες γνώση των εξελίξεων υπογραμμίζουν ότι η απόφαση που χαρακτηρίζεται θέμα ημερών, είναι πολιτική.

Και θα ληφθεί με την εισήγηση του Πολεμικού Ναυτικού από την πολιτική ηγεσία, με τον τελευταίο λόγο να σημειώνουν ότι θα τον έχει το Μέγαρο Μαξίμου.

Headlines