Αμυδρές αχτίδες ελπίδας στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο

Μία καθαρώς δημοσιογραφική διευκρίνιση προς τους αναγνώστες αυτού του κειμένου. Κλείνω σε εισαγωγικά τη λέξη γεφυροποιός, διότι το ρόλο αυτό αναλαμβάνουν με αδικαιολόγητη καθυστέρηση οι ηγέτες της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν, των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και Κίνας Σι Τζινπίνγκ, στο οριακό σημείο της μετάβασης των αντιμαχομένων στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο δυνάμεων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Και όχι βέβαια τους πρώτους μήνες της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης όπου θα μπορούσαν να αποτρέψουν αυτή την παράφρονα σύγκρουση.

Από πρώτη άποψη θα λέγαμε ότι η εξέλιξη αυτή δικαιώνει το στρατοκρατικό μιλιταριστικό δόγμα Si ris pacem para bellum (Αν θέλεις ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο). Ένα δόγμα όμως κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των συμφερόντων των πολεμικών βιομηχανιών, όπου και όπως αυτές λειτουργούν. Αδιάψευστη επιβεβαίωση αυτού του παιχνιδιού της «ισορροπίας του τρόμου», η δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντι, διότι απετόλμησε να συμφιλιωθεί με τον Νικήτα Χρουστσώφ «στο παρά πέντε» ενός τρίτου Παγκοσμίου πολέμου, με αφορμή την ανατροπή του διεστραμμένου δικτάτορα της Κούβας Φουλχένσιο Μπατίστα (Βαπτιστού!), από το λαϊκοαπελευθερωτικό κίνημα των Φιντέλ Κάστρο-Ερνέστο Γκεβάρα. Το ποιοι κρύφτηκαν πίσω από το δάχτυλό τους για τη δολοφονία αυτή, είναι πλέον ένα γνωστό «κοινό μυστικό»…

Μετά την παραπάνω εκτενή παρένθεση, κρίνεται ως αυτονόητο, ότι το στρατοκρατικό μιλιταριστικό δόγμα Si vis pacem para bellum «εάν θέλεις ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο», καταρρίπτεται πανηγυρικά από το πασιφιστικό, ειρηνιστικό σύνθημα “Si vis pacem para pacem” («Αν θέλεις ειρήνη προετοιμάσου για ειρήνη»). Και αυτό σημαίνει:

·      Άμεση ενεργοποίηση όλων των εν υπνώσει οργανισμών ευρωπαϊκής ασφάλειας και άμυνας που στελεχώνονται από αμέτρητους καλοπληρωμένους αργόμισθους στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).

·      Συνένωση υπό την κηδεμονία της ΕΕ όλων των ιδιωτικών κολοσσιαίων πολεμικών βιομηχανιών, που λειτουργούν με κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ, στα πιο πάνω ανεπτυγμένα βιομηχανικώς κράτη-μέλη της ΕΕ (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία κ.α.).

·      Αυστηρή επίβλεψη της ορθολογικής λειτουργίας των συνενωμένων πολεμικών βιομηχανιών από κορυφαία διοικητικά όργανα των Βρυξελλών.

·      Κατανομή του παραγόμενου πολεμικού υλικού, ανάλογα με τη γεωπολιτική θέση και τις αμυντικές ανάγκες κάθε κράτους-μέλους της ΕΕ.

·      Επιβάρυνση των εξόδων παραγωγής αυτού του υλικού ενός κοινού ευρωπαϊκού ταμείου αμυντικής αρωγής και όχι βέβαια, από τα χρηματικά υστερήματα των απειλουμένων, χωρών-μελών της ΕΕ, από κάθε αδίστακτο τυχοδιώκτη Ερντογάν.

·      Επιτέλους, να παύσει ο εμπαιγμός από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Commission), προς το σύνολο των 27 χωρών-μελών της ΕΕ, για δημιουργία Ευρωστρατού. Αυτό το ανέκδοτο ξεκίνησε με τους ύμνους προς μια πολιτική ευρωστρατιωτική μονάδα, που επί χρόνια έχει κολλήσει στον … υπερπληθυσμό των … 5.000 στρατιωτών, οι οποίοι διανύουν περίοδο επίζηλων διακοπών διαρκείας εις Βρυξέλλας!

Το πρώτο δυνατό χτύπημα κατά των ιμπεριαλιστικών βλέψεων των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, το έδωσε ο ντε Γκωλ ανακοινώνοντας στη συνέντευξη τύπου της φωτογραφίας, την αποπομπή του στρατιωτικού ΝΑΤΟ από τη Γαλλία (21/02/1966).

Ο Σαρλ ντε Γκωλ διώχνει το ΝΑΤΟ από τη Γαλλία

Η Γαλλία ήταν το μοναδικό κράτος-μέλος της ΕΟΚ που στις 21 Φεβρουαρίου 1966, με απόφαση του τότε προέδρου της, του Σαρλ ντε Γκωλ απέσυρε τη χώρα του από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με το αιτιολογικό ότι το βορειοατλαντικό επιθετικό-αμυντικό Σύμφωνο, αποτελεί προέκταση των ιμπεριαλιστικών διαλυτικών στόχων των ΗΠΑ στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Τότε, μεταφέρθηκε η έδρα του ΝΑΤΟ από το Παρίσι στις Βρυξέλλες και καταργήθηκαν όλες οι Νατοϊκές στρατιωτικές βάσεις στη Γαλλία με ταυτόχρονη απομάκρυνση 27.000 υπαλλήλων και στελεχών της Συμμαχίας από τη Γαλλία. Ο ντε Γκωλ, ταυτόχρονα με την εκδίωξη του στρατιωτικού ΝΑΤΟ από τη Γαλλία, προειδοποίησε ότι θα καταρρίπτεται κάθε πολεμικό αεροσκάφος του ΝΑΤΟ που θα παραβιάζει τον εναέριο χώρο της Γαλλίας.

Η επανασύνδεση της Γαλλίας με το στρατιωτικό ΝΑΤΟ πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια της Προεδρίας του Νικολά Σαρκοζί, δηλαδή 42 χρόνια μετά την απόσυρση της Γαλλίας, από το ΝΑΤΟ από τον ντε Γκωλ.

Ο ρόλος του Εμμανουέλ Μακρόν

Η εμφάνιση του Εμμανουέλ Μακρόν στο προσκήνιο της Ευρωπαϊκής πολιτικής, στα πρώτα του προεδρικά βήματα στη Γαλλία, ήταν μια κίνηση με άρωμα Σαρλ ντε Γκωλ. Ο γάλλος στρατηγός απεκάλεσε το ΝΑΤΟ διαλύτη της ευρωπαϊκής συνοχής. Στις λεκτικές αντιπαραθέσεις, με την ηγεσία ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ο Μακρόν συνεπλήρωσε και ξεπέρασε τον ντε Γκωλ, αποκαλώντας το ΝΑΤΟ σε «κλινικώς νεκρή συμμαχία».

Ο σημερινός Πρόεδρος της Γαλλίας, επιβεβαιώθηκε πλήρως στον βαρύ αλλά ρεαλιστικό χαρακτηρισμό της ταυτότητας του ΝΑΤΟ, αλλά στη διάρκεια της αψυχολόγητης και αυτοκτονικής δεκάμηνης αμερικανονατοϊκής αιματηρής αναμέτρησης με τη Ρωσία και με μήλον της έριδος την Ουκρανία, ο Εμμανουέλ Μακρόν ήταν ο μοναδικός ίσως ηγέτης στο χώρο της ΕΕ, που εργάστηκε και εργάζεται για τον τερματισμό αυτής της θερμοπολεμικής φρενίτιδας. Προτείνει επίμονα τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, που όπως ο ίδιος δηλώνει, θ’ απαλλάξουν την ΕΕ από τα ρωσικά αντίποινα για τη συστράτευση χωρών-μελών ΕΕ με τον ανεκδιήγητο και καταγέλαστο πρόεδρο-ηθοποιό και επίδοξο… «στρατηλάτη» της Ευρώπης Βολοντιμίρ Ζελένσκι.

Τόσο ο γράφων το σημερινό κείμενο, όπως και κάποιες χιλιάδες Ευρωπαίων με δημοκρατική ευρωπαϊκή αγωγή και συνείδηση, συντασσόμαστε ανεπιφύλακτα με την ποθούμενη ειρήνευση, η οποία στο κάτω-κάτω της γραφής απαλλάσσει την ιστορική και αγέραστη ήπειρό μας από την ενεργειακή και επισιτιστική κρίση που έχει εξομοιώσει την πορεία των κρατών-μελών της ΕΕ με τα αξιοθρήνητα χρονικά της επικυριαρχίας του ναζιστικού γερμανικού Γ’ Ράϊχ στην Ευρώπη…