Σεμπάστιαν Φέτελ: Το «αντίο» ενός θρύλου και το μέλλον της Formula 1

Μετά το τέλος του αγώνα της Formula 1 και της οριστικής λήξης της σεζόν του 2022 ο Γερμανός τετράκις παγκόσμιος πρωταθλητής, Σεμπάστιαν Φέτελ, αποσύρθηκε οριστικά από την ενεργό δράση. Σε κλίμα έντονης συγκίνησης η Aston Martin αποχαιρέτησε τον επί δύο χρόνια οδηγό της καταφέρνοντας να της χαρίσει και το πρώτο της podium μετά από τριάντα χρόνια το 2021 στο Αζερμπαϊτζάν.

Καμπανάκι κινδύνου για τους «μεγάλους»

Η αποχώρηση του Σεμπάστιαν Φέτελ όμως κρύβει ένα βαθύτερο νόημα για τους «μεγάλους» και πιο έμπειρους οδηγούς του grid Φερνάντο Αλόνσο (42 χρονών) και Λούις Χάμιλτον (37 χρόνων). Με πρώτο και βασικότερο το ηλικιακό κομμάτι όπου ξέρουν και οι ίδιοι ότι πλέον βρίσκονται στην «δύση» της καριέρας τους. Δεδομένου και της αντοχής που έχουν και τι επιπλέον μπορούν να δώσουν στο άθλημα. Δεύτερο είναι οι εξωγενείς παράγοντες και οι υποχρεώσεις που έχει ο κάθε οδηγός με πιο σημαντικό τις οικογένειες τους αφού λόγω των απαιτήσεων και των ταξιδιών που έχουν οι οδηγοί βλέπουν τα συγγενικά τους πρόσωπα πολύ σπάνια.

Διαβάστε επίσης: «Βόμβα» της Marca: «Παίκτης της Αλ Νασρ ο Ρονάλντο»

Το κυριότερο είναι όμως οι ομάδες που δουλεύουν και στη δυνατότητα που έχουν να κατακτήσουν τίτλους. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι εξής οδηγοί Μ. Σουμάχερ (Mercedes αποχώρηση 2012), Κίμι Ραϊκόνεν (Alfa Romeo αποχώρηση 2021), Φερνάντο Αλόνσο (αποχώρηση 2018 όταν αγωνιζόταν με την Mclaren ο μοναδικός που επέστρεψε δύο χρόνια μετά και αγωνίζεται μέχρι σήμερα για την Alpine) στα τελευταία τους χρόνια ήταν οδηγοί σε ομάδες που δεν μπορούσαν να παλέψουν για τίτλους. Εξαίρεση αποτελεί ο Λούις Χάμιλτον ο οποίος όντας οδηγός της Mercedes είναι ο μοναδικός ο οποίος βρίσκεται σε ομάδα η οποία έχει ανθρώπινο δυναμικό με ισχυρή τεχνογνωσία και νοημοσύνη, έχοντας κατακτήσει τους επτά από τους οχτώ συνεχόμενους τίτλους για την γερμανική ομάδα στην υβριδική εποχή από το 2014 έως το 2021.

Όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί συμπεριλαμβανομένου και του Φέτελ που έτρεχε με την Aston Martin, βρίσκονταν σε ομάδες όπου δεν μπορούσαν να παλέψουν για τίτλους. Ακόμα και ο Αλόνσο, ο οποίος εργάζεται για την Renault την Alpine, μια ιστορική και σημαντική ομάδα για αυτόν αφού παρόλο που με την γαλλική ομάδα κατέκτησε δύο συνεχόμενους τίτλους το 2005 και το 2006 πλέον δεν έχει την αίγλη και την δυναμική του παρελθόντος.

Η νέα γενιά δίνει δυναμικά το παρών

Το σημαντικότερο στοιχείο από όλα είναι ότι τα τελευταία χρόνια τα κατώτερα πρωταθλήματα φόρμουλας, οι ακαδημίες των ομάδων της formula 1 βγάζουν ταλαντούχους νέους οδηγούς με αποτέλεσμα ο ανταγωνισμός να είναι μεγάλος και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία και πιο έμπειροι (Αλόνσο και Χάμιλτον) που προαναφέραμε να τα βρίσκουν κυριολεκτικά σκούρα. Αλώστε χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι οι δύο οδηγοί αυτοί όταν υπήρξαν και teammates το 2007 την περίοδο όπου ο Χάμιλτον στα 21 του έκανε την παρθενική του είσοδο στην Formula 1 όχι μόνο πήγε πολύ καλύτερος του ομόσταβλού του αλλά για έναν πόντο δεν κατάφερε να γίνει ο πρώτος οδηγός στην ιστορία της Formula 1 που κατακτά τίτλο από την πρώτη σεζόν που συμμετέχει στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα!

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στο φετινό πρωτάθλημα αυτή τη φορά από την αντίστροφη αφού ο ομόσταβλός του Χάμιλτον στην Mercedes Ράσελ στα 24 του βγήκε τέταρτος στο φετινό πρωτάθλημα με τον εφτά φορές παγκόσμιο πρωταθλητή να τερματίζει δύο θέσεις πίσω και αν και με αυτοκίνητο που υστερούσε σε σχέση με τα αυτοκίνητα των Ferrari και Red Bull λόγω της αλλαγής κανονισμών που αφορούσε την κατασκευή των μονοθέσιων κατάφερε να κάνει την μοναδική νίκη στο φετινό πρωτάθλημα για την γερμανική ομάδα στο Grand prix της Βραζιλίας και την πρώτη του ατομική. Πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Max Verstappen όπου στα 25 του έτη έχει ήδη καταφέρει να στεφθεί πρωταθλητής συνεχόμενα φέτος και πέρυσι.

Το μέλλον είναι μπροστά

Σίγουρα μπορούμε να πούμε ότι οι Αλόνσο, Χάμιλτον και Φέτελ είναι οι οδηγοί που συνδυάζουν την εποχή του, επίσης εφτά φορές παγκόσμιου πρωταθλητή, Μίκαελ Σουμάχερ (οι τέσσερις τους ανταγωνίστηκαν για το παγκόσμιο πρωτάθλημα τις σεζόν ‪2010-2012‬) με την τωρινή εποχή των ταλαντούχων παιδιών που προαναφέραμε και σίγουρα η οριστική αποχώρηση των δύο πρώτων δεν πρόκειται να γίνει αμαχητί.

Ωστόσο η φετινή σεζόν μας έδειξε ότι το μέλλον είναι μπροστά με τους Φερστάπεν (Reb bull), Λεκλέρ (Ferrari), Ράσελ (Mercedes) να ανταγωνίζονται σκληρά τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στις μεταξύ τους μάχες που έδωσαν όλη τη σεζόν και το εμπόδιο για μια κατάκτηση τίτλου (κυρίως για τον Χάμιλτον, όπου εκτός του πλεονεκτήματος της ομάδας στην οποία αγωνίζεται θέλει να φτάσει στο ρεκόρ των 8 παγκόσμιων τίτλων) θα είναι πολύ μεγάλο ειδικά τα επόμενα χρόνια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ανάμειξη παλιάς και νέας γενιάς οδηγών θα μας δώσουν συναρπαστικές αναμετρήσεις και σίγουρα περισσότερο θέαμα.