14 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου

Πέρασαν 14 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και ο αυτουργός αυτής της απεχθούς πράξης κυκλοφορεί ελεύθερος , αφού η αρχική ποινή των ισοβίων μετατράπηκε από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο σε 13 χρόνια κάθειρξη ..

Δηλαδή, σε μια ποινή η οποία είναι δυσανάλογα μικρή σε σχέση με τη βαρύτητα του διαπραχθέντος εγκλήματος.

Και η εξέλιξη τούτη γίνεται ακόμη πιο ανυπόφορη..

Αν λάβει κανείς υπόψη του, ότι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο και μετά την απόφαση 2/2022 της Ολομέλειας του ΑΠ αναγνώρισε και πάλι στον Επαμεινώνδα Κορκονέα την ελαφρυντική περίσταση του πρότερου «σύννομου βίου» (!)…

Γεγονός το οποίο επέτρεψε στον ανωτέρω δράστη να παραμείνει ελεύθερος (έχοντας εκτίσει πραγματικά μόνο 11 χρόνια για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου)!

Και αυτό ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο , αφού η ανωτέρω απόφαση του ΑΠ  έδωσε εντελώς αδικαιολόγητα ειδικό βάρος στο  «κοινό περί δικαίου αίσθημα» !

Το οποίο ερμήνευσαν οι λαϊκοί δικαστές του Μικτού Ορκωτού Εφετείου με τον τρόπο που ήθελαν (αφήνοντας κατ΄ουσία ελεύθερο τον δράστη της ανθρωποκτονίας ενός νέου παιδιού )!

Ωστόσο, το ζήτημα τούτο δεν είναι σίγουρα μόνο νομικό και θα άξιζε να αναστοχαστούμε ευρύτερα τι έγινε το Δεκέμβρη του 2008. Με άλλα λόγια  να σκεφθούμε ποια ήταν η θετική και ποια η αρνητική διάσταση από το  μεγαλειώδες ξεσήκωμα των μαθητών (τότε).

Ποια ήταν η θετική πλευρά; Η θετική πλευρά ήταν , ότι μια νεανική δύναμη (έστω ατελώς πολιτικοποιημένη) αμφισβήτησε την «κοινωνία του καναπέ», η οποία ζούσε μέσα στην υπερκατανάλωση και τον υπερδανεισμό ( που μας οδήγησαν άλλωστε και στη χρεοκοπία)!

Αμφισβήτησε επίσης  τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή (το νεότερο) και τους άλλους γερασμένους μαθουσάλες της πολιτικής, οι οποίοι δεν ήθελαν να αφήσουν τις εξουσιαστικές τους καρέκλες.

Τέλος η νεανική τούτη δύναμη αμφισβήτησε  το ρόλο του «αποβλήτου», το γεγονός με άλλα λόγια , ότι πολλοί νέοι ήταν κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος , αλλά έκαναν «τον πιτσαδόρο» ή ήταν άνεργοι!

Ατυχώς η μεταγενέστερη οικονομική κρίση επιδείνωσε αυτή την κατάσταση και πολλοί νέοι επιστήμονες εξακολουθούν και σήμερα να είναι άνεργοι ή να πηγαίνουν στο εξωτερικό για ένα καλύτερο μέλλον .

Ωστόσο υπήρχε και μια αρνητική  διάσταση στο ξεσήκωμα των μαθητών. Ποια ήταν αυτή;

Τα παιδιά αυτά  δεν είχαν , και δεν έχουν, μια «στέρεη ιδεολογία», επειδή έχουν μεγαλώσει μέσα στον εικονικό κόσμο του internet και η ψηφιακή τους κουλτούρα δεν τους επέτρεπε ( και δεν τους επιτρέπει και σήμερα) να διενεργήσουν πολλές φορές  ορθές σταθμίσεις.

Και έτσι είναι δυνατό πολύ εύκολα να κάνουν ατελείς γενικεύσεις ή και ενδεχόμενα – κάποια εξ αυτών- να συμμετέχουν και σε βίαια περιστατικά!

Έτσι το περίφημο σύνθημα «μπάτσοι , γουρούνια δολοφόνοι», το οποίο κατά κόρο ακουγόταν τότε, συνιστούσε μια αδικαιολόγητη γενίκευση, γιατί υπονοούσε ότι όλοι οι αστυνομικοί είναι δολοφόνοι..!

Ποιο είναι το συμπέρασμα από το Δεκέμβρη του 2008; Οι νέοι μπορούν και πρέπει μερικές φορές να αμφισβητούν πολλά πράγματα…

Αλλά δεν πρέπει να τους «χαϊδεύουμε» όταν καταφεύγουν στη βία, γιατί όπως έλεγε και η Χάνα Άρεντ,  «η βία είναι αντιπολιτική» και διαβρώνει τη δημοκρατία μας.

Και σε κάθε περίπτωση η βία θα συνιστούσε ύβρι και προσβολή στη μνήμη του νέου παιδιού που δολοφονήθηκε το Δεκέμβρη του 2008!

Γρηγόρης Καλφέλης – Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ

kalfelis@law.auth.gr