Η ρωμαιοκαθολική εκκλησία έχει αντιμετωπίσει πολλά σκάνδαλα σεξουαλικής μορφής στη μακραίωνη ιστορία της.

Ένα από τα κορυφαία αφορούν τον Ιούλιο Γ΄, που ήταν πάπας την περίοδο 1550-1555. Ο Ιούλιος, κατά κόσμο Τζιοβάνι ντελ Μόντε, ήταν ένας διαβόητος παιδόφιλος που ανέλαβε τα ηνία της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας σε μια κρίσιμη φάση της ιστορίας της.

Ένας δραστήριος καρδινάλιος

Ο Τζιοβάνι ντελ Μόντε γεννήθηκε το 1487 στη Ρώμη σε μία αριστοκρατική οικογένεια. Έγινε κληρικός και είχε μία σημαντική καριέρα στη ρωμαϊκή εκκλησία.

Το 1536, ο Πάπας Παύλος Γ΄ τον έκανε καρδινάλιο. Σύντομα έγινε ο πιο σημαντικός καρδινάλιος και ήταν υπεύθυνος για την οργάνωση της Συνόδου της Τρεντ, της οποίας θα προήδρευε. Η Σύνοδος αυτή ήταν κρίσιμη, αφού την εποχή εκείνη η δυτική εκκλησία ταλανιζόταν από τη Μεταρρύθμιση. Ο Τζιοβάνι ντελ Μόντε ήταν από τους πιο δυναμικούς αλλά και μετριοπαθείς καρδινάλιους. Ο ίδιος ήταν υπέρ συνδιαλλαγής με τους διαμαρτυρόμενους προκειμένου να σταματήσουν οι συγκρούσεις με τους καθολικούς που ταλάνιζαν την Ευρώπη.

Το 1549 πέθανε ο πάπας Παύλος Γ΄. Ένα χρόνο αργότερα, το 1550, ο Τζιοβάνι ντελ Μόντε  εκλέχθηκε πάπας παίρνοντας το όνομα Ιούλιος Γ΄. Αυτό το κατάφερε, παρά το γεγονός ότι οι μεγάλες καθολικοί μονάρχες της εποχής είχαν κατεβάσει δικούς τους υποψηφίους για τον παπικό θρόνο. Η εκλογή του δείχνει ότι ήταν αρκετά δημοφιλής.

Πολλοί ήλπιζαν ότι με βάση το έργο του ως καρδινάλιος θα μεταρρύθμιζε τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία και θα συνέβαλε στο να καταλαγιάσουν τα θρησκευτικά πάθη με τους προτεστάντες. Όμως, στα πέντε χρόνια που ήταν πάπας, έκανε ελάχιστα πράγματα. Προτιμούσε να μένει στη χλιδή και να περνάει το χρόνο του διασκεδάζοντας. Γρήγορα, ωστόσο, αποκαλύφθηκε κάτι χειρότερο για τον νέο πάπα.

Ο Ιννοκέντιος

Λίγο μετά την εκλογή του, ο Ιούλιος Γ΄, διόρισε ένα νεαρό, τον Ιννοκέντιο, στο υψηλό εκκλησιαστικό αξίωμα του καρδιναλίου. Σύμφωνα με τον πάπα αυτός ήταν 18 ετών, αλλά πολλοί θεωρούν ότι ήταν ανήλικος, 17 ετών ή και μικρότερος.

Ο πάπας γνώρισε τον Ιννοκέντιο όταν ήταν περίπου 13 ετών και ζητιάνευε στους δρόμους της Πάρμας. Η μητέρα του ήταν ζητιάνα και ο πατέρας του άγνωστος. Πολλοί ιστορικοί ισχυρίζονται ότι ο 60χρόνος καρδινάλιος, Τζιοβάνι ντελ Μόντε ξεκίνησε σεξουαλική σχέση με το 13χρονο αγόρι.Ο ντελ Μόντε κανόνισε ο Ιννοκέντιος να μένει με τον αδελφό του Μπαλντουΐνο ντελ Μόντε ως υπηρέτης. Αυτό ήταν βιτρίνα, αφού ο Τζιοβάνι έκανε τον Ιννοκέντιο υπεύθυνο σε μία από τις πλούσιος ενορίες που ήταν αυτός καρδινάλιος. Έτσι έπαιρνε ένα καλό εισόδημα χωρίς να προσφέρει καμία υπηρεσία στην ενορία. Ένα από τα καθήκοντα του Ιννοκέντιου ήταν να φροντίζει μία μαϊμού που είχε ο Τζιοβάνι ντελ Μόντε!

“Ανιψιός-Καρδινάλιος”

Όταν  ο ντελ Μόντε έγινε πάπας, κανόνισε ο αδελφός του να υιοθετήσει τον Ιννοκέντιο. Έτσι απέκτησε επίσημα το ίδιο επώνυμο με το νέο πάπα. Ο λόγος ήταν για να  διορίσει τον Ιννοκέντιο στη θέση του «ανιψιού-καρδινάλιου». Αυτός ήταν επίσημος τίτλος στη ρωμαιοκαθολική εκκλησία εκείνη την εποχή. Στη θέση διορίζονταν κάποιος συγγενής του κάθε πάπα, συνήθως ανιψιός του, που η αποστολή του ήταν να βοηθά τον πάπα κυρίως με την αλληλογραφία του με τους μονάρχες. Ο «ανιψιός-καρδινάλιος» ήταν ένας από τους ισχυρότερους παράγοντες στο Βατικανό.

Ο Ιούλιος Γ΄ διόρισε τον Ιννοκέντιο στη θέση του «ανιψιού-καρδινάλιου». Έτσι ήταν συνέχεια μαζί. Μάλιστα, πηγές εκείνης της εποχής αναφέρουν ότι οι δύο τους κοιμούνταν στο ίδιο κρεβάτι. Η σχέση του πάπα μόνο κρυφή δεν ήταν και σκανδάλισε τόσο τους καθολικούς όσο και τους διαμαρτυρόμενους.

Οι αντιδράσεις

Οι καρδινάλιοι δυσανασχετούσαν, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, αφού ο πάπας ήταν «αλάθητος»! Οι λίγοι καλοπροαίρετοι έλεγαν ότι ο νέος πάπας έκανε το αγόρι ανιψιό-καρδινάλιο γιατί φρόντιζε τον μαϊμού του. Όμως, οι περισσότεροι γνώριζαν καλά τι ακριβώς ίσχυε.

Για τους προτεστάντες η συμπεριφορά του πάπα ήταν ένα από τα επιχειρήματά τους για τη διαφθορά στους κόλπους της καθολικής εκκλησίας από την οποία είχαν αποσχιστεί. Εκτός από τον Ιννοκέντιο, υπήρξαν φήμες ότι ο Ιούλιος Γ΄ είχε κάνει καρδινάλιους και άλλους νεαρούς με τους οποίους είχε σεξουαλικές σχέσεις. Όμως, ο Ιννοκέντιος παρέμεινε ο «αγαπημένος» του.

Οι διορισμοί του “θείου”

Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά την προσπάθεια του πάπα, ο Ιννοκέντιος να αποκτήσει κάποια μόρφωση, αποδείχτηκε «ξύλο απελέκητο». Ως «ανιψιός-καρδινάλιος» έπρεπε να τον βοηθά στη σύνταξη της αλληλογραφίας του.

Ο Ιννοκέντιος δεν είχε την παραμικρή ιδέα. Οπότε ο Ιούλιος Γ΄ τον μετάθετε σε άλλα πόστα στο Βατικανό για να τον έχει κοντά του, αλλά που είχαν λιγότερα καθήκοντα και ευθύνες. Όμως, ούτε και σε αυτά ανταποκρίθηκε.

Οπότε ο πάπας τον διόρισε στη θέση του «καρδιναλίου-γραμματέα». Αν και από τον τίτλο του φαινόταν ότι είχε σημαντικές αρμοδιότητες, στην πραγματικότητα, η θέση τότε ήταν καθαρά συμβολική. Έτσι ο Ιούλιος και Ιννοκέντιος μπορούσαν να συναντιούνται υπό το κάλυμμα της «ιδιότητας» του δεύτερου. Επίσης, ο πάπας κανόνισε οι πρόσοδοι από κάποιες πλούσιες ενορίες να καταλήγουν ως εισοδήματα του Ιννοκέντιου ώστε να διαβιώνει  στα πλούτη και την πολυτέλεια, όπως και ο ίδιος.

Δολοφόνος

Το 1555 ο Ιούλιος Γ΄ πέθανε. Ο καρδινάλιος Ιννοκέντιος Τσιόκι Ντελ Μόντε ήταν 23 χρονών, ίσως και μικρότερος. Οι άλλοι καρδινάλιοι τον απέφευγαν και τον περιφρονούσαν. Δεν μπορούσαν να τον ξηλώσουν από το αξίωμα του καρδινάλιου. Όμως, στερήθηκε όλες τους προσόδους από τις πλούσιες ενορίες που του είχε δώσει ο Ιούλιος Γ΄

Καθώς είχε πεθάνει ο προστάτης του, ο Ιννοκέντιος δεχόταν καθημερινά ειρωνικά σχόλια από τον κόσμο. Μία μέρα ενώ έτρωγε μόνος του σε μία ταβέρνα δύο άνδρες τον ειρωνεύτηκαν. Αυτός θίχτηκε, τους πυροβόλησε και τους σκότωσε.

Παρά την περιφρόνηση που είχε στο Βατικανό, δεν έπαυε να είναι καρδινάλιος. Έτσι αποφασίστηκε οι δολοφονίες να «κουκουλωθούν». Ο Ιννοκέντιος εξορίστηκε από τη Ρώμη. Την επισκεπτόταν όποτε γινόταν το κονκλάβιο των καρδιναλίων για την εκλογή ενός νέου πάπα. Οι φρουροί του κονκλάβιου πάντα τον έλεγχαν εξονυχιστικά μην τυχόν είχε κρυμμένα όπλα πάνω του και σκότωνε τους άλλους καρδινάλιους.

Και βιαστής

Το 1567 ενώ ο Ιννοκέντιος ήταν στη Σιένα κατηγορήθηκε για το βιασμό δύο γυναικών. Συνελήφθη και μεταφέρθηκε στη Ρώμη όπου δικάστηκε από τον πάπα Πίο Δ΄. Αποφασίστηκε να εξοριστεί και πάλι, αλλά να μην εκπέσει από το αξίωμα του καρδιναλίου.

Τελικά, κατάφερε να πείσει τον νέο πάπα Γρηγόριο ΙΓ΄, γνωστό για το Νέο Ημερολόγιο, ότι «είχε μετανιώσει» για τις δολοφονίες και τους βιασμούς. Έτσι του επιτράπηκε να επιστρέψει στη Ρώμη, όπου πέθανε το 1577 σε ηλικία περίπου 45 ετών.