Γιατί η Λιβύη προειδοποιεί την Ελλάδα – Ποιος ο ρόλος της Τουρκίας

«Θα μπορούσε η Τουρκία να αντιδράσει σε ελληνικές έρευνες νότια της Κρήτης;» ήταν μία ερώτηση που έγινε σε τουρκική πηγή, κάποιους μήνες πριν.

«Η Τουρκία δεν έχει δικαίωμα να αντιδράσει νότια και δυτικά της Κρήτης. Μπορεί να αντιδράσει νότια και ανατολικά. Στα νότια και δυτικά μπορεί να αντιδράσει – αν θέλει – η Λιβύη», ήταν η απάντηση.

Διαβάστε επίσης: Λιβύη: Προσφυγή 5 δικηγόρων της χώρας, στα δικαστήρια για την ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου

«Θα μπορούσε η Τουρκία να υποκινήσει την Λιβύη να αντιδράσει;»

«Η κυβέρνηση της Τρίπολης είναι ανεξάρτητη» ήταν η απάντηση.

Η ερμηνεία σαφώς ήταν διαφορετική από την πλευρά των διπλωματών της Αθήνας και ακόμα περισσότερο των αναλυτών που παρακολουθούν τις εξελίξεις. Και προεξοφλούσαν παρέμβαση της Άγκυρας όταν και εφόσον κριθεί απαραίτητο. Πρόβλεψη η οποία θεωρείται ότι υλοποιήθηκε.

Καθώς για πολλούς η Τρίπολη προχώρησε στην δήλωση ότι θα λάβει μέτρα, υποκινούμενη στο παρασκήνιο από την Άγκυρα που ασκεί σημαντική επιρροή στην κυβέρνηση.

Θέμα χρόνου

Με την υπόθεση Λιβύη να είναι για την Ελλάδα εδώ και αρκετό καιρό lose – lose και τις εξελίξεις να την έχουν ξεπεράσει, το ταξίδι Δένδια, όπως εξελίχθηκε, έδωσε μία ακόμα αφορμή στην κυβέρνηση της Τρίπολης να σταθεί απέναντι στην Αθήνα και να παίξει το παιχνίδι της Άγκυρας, κάτι που έκανε ούτως ή άλλως. Με ισχυρότερη απόδειξη το πρόσφατο μνημόνιο για τους υδρογονάνθρακες.

Και ενώ η Αθήνα είναι εγκλωβισμένη να ακολουθεί την Αίγυπτο στις πολιτικές για τη Λιβύη, αφού είναι αποκλεισμένη από όλα τα τραπέζια των συνομιλιών έχει ένα ακόμα βάρος να συμβαδίζει και με τις πολιτικές του Καΐρου.

Σε όσους είχαν «διαβάσει» τις εξελίξεις, η διαμαρτυρία της Λιβύης για τις ελληνικές έρευνες νοτιοδυτικά της Κρήτης ήταν θέμα χρόνου.

Με την ανακοίνωση του ΥΠΕΞ της Τρίπολης να καταγγέλλει την Αθήνα για προσπάθεια εκμετάλλευσης της λιβυκής κρίσης και της επιβολής «τετελεσμένων για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων» συνάπτοντας συμβόλαια για έρευνες υδρογονανθράκων σε «διαφιλονικούμενη περιοχή».

Υπόσχονται διπλωματική και νομική αντίδραση

Η Τρίπολη υπόσχεται ότι θα κινηθεί διπλωματικά και νομικά κατά της Αθήνας. Αιχμηρή ήταν η απάντηση του εκπροσώπου του ΥΠΕΞ, Αλέξανδρου Παπαϊωάννου, ο οποίος τόνισε ότι «σε αντίθεση με όσους  συνάπτουν παράνομα και ανυπόστατα «μνημόνια» που αγνοούν και καταστρατηγούν βασικούς κανόνες του  Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας,  η Ελλάδα ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα με πλήρη σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας».

Επιμένοντας στην πρόθεση της Αθήνας να συνεργαστεί με την εκλεγμένη κυβέρνηση της Λιβύης.

Μπορεί η Αθήνα να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση Ντμπέιμπα;

Και η ερώτηση που επανέρχεται και κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα είναι αν στις δηλώσεις του ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε αφήσει ποτέ ανοιχτό το ενδεχόμενο, πίσω από τις γραμμές και για μία διαπραγμάτευση με την προσωρινή κυβέρνηση Ντμπέιμπα.

Θεωρητικά θα μπορούσε αφού αυτό θα δημιουργούσε ένα σημείο επαφής. Θα μπορούσε η Αθήνα σε συνεννόηση με την Ουάσιγκτον να μιλήσει με την Τρίπολη και να βρει μία φόρμουλα τύπου Λιβάνου – Ισραήλ; Ίσως.

Θα ακύρωνε ωστόσο το επιχείρημα της Αθήνας ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να διαπραγματεύεται μνημόνια σαν αυτά που υπογράφει με την Άγκυρα. Και σίγουρα θα δημιουργούσε τριβές με το Κάιρο.

Και πάλι μήπως οι έρευνες της ExxonMobil νότια και δυτικά της Κρήτης ήταν ένα μήνυμα των ΗΠΑ προς κάθε κατεύθυνση; Μία κίνηση που έχει στόχο να προκαλέσει εξελίξεις; Να οδηγήσει την Λιβύη στη Χάγη για επίλυση της διαφοράς με την Ελλάδα;

Εάν όντως η Ελλάδα προορίζεται για ενεργειακός κόμβος στην Ανατολική Μεσόγειο, που θα συνδέει την Ευρώπη με Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και Βόρειο Αφρική θα πρέπει να αναμένονται εξελίξεις. Εξελίξεις που θα έχουν αμερικανική σφραγίδα κατά κύριο λόγο…