Ερωτήματα

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγόρησε τον Πρωθυπουργό για θράσος και δειλία και υιοθέτησε ισχυρισμούς που προκύπτουν από αυθαίρετες «λίστες» σύμφωνα με τις οποίες παρακολουθούνταν «πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ακόμη και αξιωματούχοι των ενόπλων δυνάμεων». Ο Πρωθυπουργός κατηγόρησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι πέντε ημέρες πριν από τις εκλογές άλλαξε τον Ποινικό Κώδικα ώστε οι υποκλοπές να γίνουν πλημμέλημα από κακούργημα και υπαινίχθηκε ότι και επί των δικών του ημερών είχαν γίνει νόμιμες επισυνδέσεις που αφορούσαν πολιτικούς και δημοσιογράφους.

Οπως ήταν αναμενόμενο, η κοινοβουλευτική συζήτηση για τις υποκλοπές εξελίχθηκε σε μια προεκλογική αντιπαράθεση. Και τα ερωτήματα των πολιτών πότε θα απαντηθούν; Ή, όπως το έθεσε ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο ελληνικός λαός δεν αξίζει περισσότερα;

Mε ένα εκτενές ρεπορτάζ τους που δημοσιεύτηκε χθες, τρεις δημοσιογράφοι των New York Times αποκαλύπτουν μεταξύ άλλων ότι λογισμικά παρακολούθησης χρησιμοποιεί ακόμη και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Συγκεκριμένα, η Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών (DEA) χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα της ισραηλινής εταιρείας Paragon που λέγεται Graphite, ενώ και το FBI έκανε μια προσπάθεια στις αρχές του περασμένου χρόνου να εντάξει το Pegasus στις έρευνές του προτού εγκαταλείψει τελικά την ιδέα. Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν αρνείται τις πληροφορίες αυτές, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι το πραγματικό ζήτημα με τα πανίσχυρα αυτά εργαλεία είναι ποιος τα χρησιμοποιεί και με ποιον σκοπό.

«Οι άνδρες και οι γυναίκες της DEA χρησιμοποιούν όλα τα διαθέσιμα νόμιμα ερευνητικά εργαλεία για την καταδίωξη των καρτέλ που βρίσκονται στο εξωτερικό και των ατόμων που φέρουν την ευθύνη για 107.622 θανάτους Αμερικανών από ναρκωτικά τον περασμένο χρόνο» δήλωσε η Υπηρεσία στην εφημερίδα. Ακούγεται λογικό. Τα λογισμικά μπορεί να δράσουν ενισχυτικά προς τις υπηρεσίες πληροφοριών και να παράσχουν πολύτιμες πληροφορίες. Θα πρέπει όμως να υπάρχει ένας έλεγχος ώστε να μη χρησιμοποιούνται για αλλότριους σκοπούς.

Εκεί είναι όλο το πρόβλημα. Αντί να το παραδεχθεί όμως η ελληνική κυβέρνηση, έχει παγιδευτεί σε ένα δικό της «Catch-22», μια παράδοξη κατάσταση δηλαδή από την οποία δεν μπορεί εύκολα να βγει εξαιτίας αντιφατικών κανόνων και περιορισμών. Μαθαίνουμε, ας πούμε, από το ίδιο ρεπορτάζ των New York Times ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών – και όχι ο Κυριάκος Πιερρακάκης, όπως έχει καταγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ – έδωσε τον Νοέμβριο του 2021 άδειες να εξαχθεί το Predator σε τουλάχιστον μία χώρα με καταπιεστικό καθεστώς, τη Μαδαγασκάρη. Σε πόσες ακόμη χώρες έχει εξαχθεί αυτό το λογισμικό από την Ελλάδα; Κανείς δεν ξέρει και κανείς δεν αναλαμβάνει να ενημερώσει διότι υπάρχει το «απόρρητο».

Και αυτό δεν είναι ασφαλώς το πιο κρίσιμο από τα αναπάντητα ερωτήματα που έχουν μείνει σε αυτή την υπόθεση καθώς η χώρα οδεύει προς εκλογές. Ποια ήταν ακριβώς η σχέση της κυβέρνησης με το Predator; Πόσο ψηλά έφταναν οι υποκλοπές; Γιατί παρακολουθούσαν τον Ανδρουλάκη;